جنگافروزيهاي غربيها در غرب آسيا و آفريقا درحالي فضاي افکار عمومي را به خود مشغول داشته بود که رويکرد رسانهها به مقوله پناهجويان و آوارههاي مانده پشت دروازههاي اروپا به محور اصلي محافل رسانهاي و سياسي جهان مبدل گرديد. نکته مهم آنکه کشورهاي غربي با برجستهسازي مسئله جنگ در سوريه به دنبال پنهانسازي نقش خود در آواره شدن صدها هزار انسان بيگناه ميباشند و حتي به دنبال طراحي براي اجراي گزينه نظامي عليه سوريه هستند.
در ميان تحولات مطرح در قبال پناهجويان يک نکته کليدي قابل توجه مشاهده ميشود و آن نوع رفتارهاي اتحاديه اروپا در قبال بحران پناهجويان است. اتحاديه اروپا در سطوح مختلف در حالي نشستهاي متعددي برگزار کرده که در نهايت از عدم به نتيجه رسيدن واحد سخن ميگويند. آنها بر اين ادعايند که در زمينه سهميهبندي پناهجويان و نحوه پذيرش آنان به توافق نرسيدهاند و تا تحقق اين امر از اجراي کمکهاي بيشتر به پناه جويان خودداري خواهند کرد. اين رويه در حالي از سوي کشورهاي غربي صورت ميگيرد که گزارشهاي نهادهاي بينالمللي از وضعيت بحراني پناهجويان حکايت دارد که ميرود تا به يک نسلکشي منجر شود.
مجموع اين رفتارها و اعلام به توافق نرسيدن کشورهاي اروپايي داراي پيامهاي قابل تاملي است که ميتواند مولفهاي در باب آينده سرنوشت اتحاديه اروپا باشد.
نخست آنکه عدم توافق کشورهاي اروپايي را بايد نشانه فروپاشي اخلاقي اين کشورها دانست. نگاهي کاملا مادي و ليبرالي که در آن انسانيت و حقوق بشر هيچ جايگاهي ندارد و معيار سنجش جان آدميان صرفا با پول ميباشد. نکته مهم آن است که اين کشورها براي پذيرش پناه جويان کمتر و هزينه نکردن براي جان اين آوارههاي برجاي مانده از جنگ دست ساخته غرب در تقابل ميباشند. روندي که بايد آن را انحطاط فرهنگي و انساني غرب دانست که واهي بودن ادعاهاي حقوق بشري آنان را آشکارتر ميسازد.
دوم آنکه به نتيجه نرسيدن مذاکرات اتحاديه اروپا هر چند در ظاهر در باب پناه جويان است که در اصل بيانگر شکاف عميق سياسي ميان اعضاء است که در آينده ابعاد گستردهتري خواهد گرفت. اروپايي که ادعا دارد يک نظام واحد را به راه انداخته بر سر کوچکترين مسائل توان رسيدن به توافق واحد را ندارد چه رسد به مسائل کلان اتحاديه از جمله در حوزه اقتصادي و امنيتي. اين روند را بايد نابودي همزمان ساختار فرهنگي و سياسي اتحاديه دانست که فروپاشي اين اتحاديه را بيش از پيش در اذهان تداعي ساخته است هر چند که در ظاهر ادعاي اتحاد سرداده و از اروپاي واحد سخن ميگويند.