روز شنبه باز هم يك خبر تكراري شنيديم. اينكه باز هم يك فيلم سينمايي از طريق شبكه‌هاي زيرزميني و به طور قاچاق توزيع وسيعي داشته است. و اتفاقا تهيه كننده اين اثر مثل همه تهيه كننده هاي همه آثار ديگر كه فيلمشان به صورت قاچاقي توزيع شده از همه علاقمندان و دوستداران سینمای ایران تقاضا کرد كه از تهیه و خرید نسخه قاچاق شده فیلم که کپی مخدوش، ناقص و بی‌کیفیت فیلم است، خوداری نمایند.
حالا هم احتمالا مسئولان قول مي‌دهند مثل فيلم هاي ديگري كه با توزيع قاچاق آن برخورد سفت و سختي داشتند، با عوامل اين توزيع جديد هم برخورد كنند. احتمالا چندهزار CD را زير بلدوزر مي ريزند و خرد مي‌كنند، بعد با فروشنده هاي خرده پاي كنار خياباني هم برخورد شديدي مي كنند و به سلامتي امنيت به جامعه سينمايي ما برمي‌گردد.
اين داستان تا چه زماني قرار است ادامه پيدا كند معلوم نيست. آن همه تيزر و تبليغ و آگهي هم كاري را صورت نداده و تقريبا فايده اي ندارد.
قيمت فيلم‌ها نسبتا مطلوب است، اما قيمت فيلم‌هاي قاچاق و كپي، كاملا و خيلي مطلوب است. به قول فرهاد جعفري در كافه پيانو "توي جامعه به شدت اخلاقي و فرهنگي ما" اين اتفاقات هر از گاهي رخ مي دهد و اتفاقاً فيلم هايي اين سعادت! نصيبشان مي شود كه فروش خوبي هم در اكران داشته اند. و اتفاقاًتَر اين برادران شبكه‌هاي زيرزميني و قاچاقچي فيلم در اين عرصه هم فروش خوبي خواهند داشت. هرچند كه پولي توي جيب تهيه كننده اصلي فيلم نمي‌رود، اما آنها كه زحمت كشيده اند و با هزار زور و زحمت و بي‌خوابي و تلاش توانسته اند فيلم را از روي پرده بدزدند و بعد با تلاشي وصف ناشدني آن را به زور! روي لوح‌هاي فشرده جاي داده اند و با همتي شگرف در بازاري كه پر است از جنس‌هاي چين و ماچين، توليد خودشان! را عرضه كرده اند سودي (هرچند اندك!) نصيبشان مي شود تا هم اشتغال زايي فراهم شود و هم چرخش مالي خوبي صورت گيرد.
مسئولان هم طبق معمول به همان برخوردهاي قاطع و قانوني شان ادامه مي دهند و تهيه‌كننده هم مجبور است براي كمتر ضرر كردن، فيلمش را خيلي زودتر از موعد مقرر به شبكه نمايش خانگي بفرستد. راستي تا كِي قرار است اين داستان ادامه پيدا كند و هر روز مسئولان از برخورد قاطعشان بگويند؟
