موج جدیدی از اسلام‌هراسی در حالی بر فراز اروپا و آمریکا سایه‌پراکنی می‌کند که سیاستمداران راست‌گرا و مردمانشان هر روز اعمال اسلام‌ستیزانه بیشتری از خود بروز می‌دهند و به جنگ با اسلام برخاسته‌اند. گسترش اسلام در اروپا و آمریکا و همچنین بیداری اسلامی در جهان عرب مزید بر همین علت شده است.
به راستی ریشه این نقض حقوق بشر در اروپا از کجا نشأت می‌گیرد و چه عواملی در گسترش اسلام‌هراسی نقش دارند؟ به هر حال باید توجه داشت که اسلام‌هراسی غرب کاملاً حساب‌شده و سیستماتیک است. حرکت عظیمی که در این حوزه وجود دارد و بودجه‌های سنگینی که به این امر اختصاص داده می‌شود، نشان می‌دهد که دولت‌های اروپایی و آمریکا و اسرائیل در این حوزه شدیداً فعال هستند که این مساله نشان از دستپاچگی و شتاب‌زدگی آنان در مواجهه با این واقعیت که اسلام در حال گسترش در جهان است دارد.
نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که اسلام‌هراسی در اروپا، تقریباً به یک اندازه وجود دارد. یافته‌های مطالعه‌ای اخیر نشان داده است که ۳۴ تا ۳۷ درصد از فرانسوی‌ها، هلندی‌ها، پرتغالی‌ها و دانمارکی‌ها پذیرفته‌اند که نسبت به مسلمان‌ها نگرشی منفی دارند. این رقم در آلمان ۵۹ درصد است. حزب آزادی هلند که توسط «خیرت ویلدرز» ۴۷ ساله، رهبری می‌شود سعی می‌کند که مهاجرت از کشورهای مسلمان را محدود کند، برای زنانی که محجبه هستند مالیات ببندد و انتشار قرآن و ساخت مساجد را در این کشور ممنوع کند. در طول دو سال گذشته، «خیرت ویلدرز» با وجود اینکه به اتهام هتک حرمت مسلمانان دادگاهی شد، هنوز به عنوان یکی از سیاستمداران پرطرفدار در این کشور شناخته می‌شود.
حزب «مردم» دانمارک از سال ۲۰۰۱ همکاری نزدیکی با دولت مرکزی راست این کشور داشته است. این حزب که یکی از رهبران آن «حجاب مسلمانان» را به صلیب شکسته تشبیه کرده است، موفق شد در انتخابات سال ۲۰۰۹ برای تعیین نمایندگان «پارلمان اروپا»، ۱۵ درصد آرای رأی‌دهندگان را به دست آورد. این حزب در حال حاضر سومین حزب بزرگ دانمارک است. هم در دانمارک و هم در هلند، دولت با اعمال سخت‌گیری‌های تدریجی برای مهاجران غیر غربی، به نوعی به اسلام‌هراسی در جامعه دامن زده است. در سایر کشورهای اتحادیه اروپا نیز که احزاب ضد اسلامی رشد خاصی نداشته‌اند، اسلام‌هراسی در خود جامعه نیرومند است. برای مثال، در تحقیقی که به تازگی صورت گرفته است، ۵۸ درصد آلمانی‌ها با محدودسازی آزادی‌های دینی مسلمانان موافقند.
این نرخ، در شرق آلمان، به ۷۵ درصد می‌رسد. در این منطقه، شمار جمعیت مسلمان بسیار اندک است. ۳۷ درصد از آلمانی‌ها اعتقاد دارند که «آلمان فدرال»، بدون حضور مسلمان‌ها جای بهتری خواهد بود. این تحقیق، رشد چشمگیر اسلام‌هراسی را از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ با یک جهش مشخص در سال ۲۰۰۹ نشان می‌دهد.
جنایت سال گذشته قاتل نروژی نیز گواهی بر افزایش تاثیرگذاری پروپاگاندای اسلام‌هراسی در اروپاست. آندرس برویک تروریست وابسته به جریان راست افراطی و عامل حوادث خونین ۲۲ جولای سال ۲۰۱۱ نروژ در یک حمله بمب‌گذاری و تیراندازی در اسلو، پایتخت نروژ و در یک جزیره ۷۷ تن را کشت. وی با وجود اعتراف به این دو حمله، خود را بی‌گناه دانسته و مدعی شد که این قتل عام برای محافظت از نروژ در برابر کنترل دوباره مسلمانان بر آن لازم بوده است.
همه این اقدامات در صورتی انجام می‌گیرد که هیچ‌کس نباید تحت فشاری قرار گیرد که بتواند آزادی داشتن مذهب یا عقیده‌ای را که به اختیار برگزیده، خدشه‌دار کند. دولت‌ها در بحثهای مربوط به عدالت اجتماعی و حق امنیت و مصونیت و حتی حق قانونگذاری بایستی مقتدرانه عمل کنند و از وهن به مقدسات عقلانی یک اقلیت بپرهیزند.
تبعیض میان موجودات بشری به خاطر مذهب یا عقیده، تعرض به شأن انسانی و انکار اصول منشور ملل متحد است و باید به مثابه نقض حقوق بشر و آزادی‌های بنیادیِ اعلام شده در اعلامیۀ جهانی حقوق بشر محکوم شود و مشروحاً، در میثاق‌های بین‌المللی مربوط به حقوق بشر و به عنوان مانع مناسبات دوستانه و صلح‌آمیز میان ملت‌ها قید گردد.
هیچ‌کس نمی‌تواند به خاطر مذهب یا عقیده‌اش از طرف دولت، نهاد، گروه، یا هیچ فردی مورد تبعیض قرار گیرد.
احترام ذاتی و کار و فعالیت مناسب و احترام نهادن به اعتقادات یک فرد جزو حقوق ابتدایی افراد به شمار می‌رود که دولت‌ها موظف به اجرای آن هستند.
اصولا دولت‌ها به عنوان نماد حکومت مردمی بایستی ضامن حفظ نگرشهای مختلف مردم یا در محدوده شرع و یا در محدوده قانون اساسی باشند. همۀ دولت‌ها باید تدابیر مؤثری برای جلوگیری و رفع هر نوع تبعیض مبتنی بر مذهب یا عقیده، با به رسمیت شناختن، به کار بستن و بهره‌مند شدن از حقوق بشر و آزادی‌های بنیادی در همه‌ً زمینه‌های زندگی مدنی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، به وجود بیاورند.
همۀ دولت‌ها کوشش خواهند کرد با تصویب قوانین یا بسته به مورد، با الغای قوانین جاری برای ممنوعیت هر گونه تبعیضی از این نوع، تدابیر شایسته برای مبارزه با نارواداری مبتنی بر مذهب یا عقیده، اتخاذ کنند.
