«بوریس جانسون» وزیر خارجه انگلیس در اولین سفر خود بعد از کودتای نافرجام ۱۵ جولای در ترکیه، برای دیدار با مقامات این کشور وارد آنکارا شد.جانسون که در ماه می امسال بخاطر شعر توهینآمیزی که درباره اردوغان سروده یک جایزه ادبی در انگلیس را دریافت کرده بود، قرار است از پارلمان ترکیه که در جریان کودتا هدف بمباران قرار گرفته بود، بازدید کند. با توجه به سابقه ضد ترکیهای جانسون اکنون این سوال مطرح میشود که اهداف سفرش به ترکیه چیست و چرا طرفین بر توسعه مناسبات تاکید کردهاند؟
پاسخ به این پرسش را در یک نقطه میتوان جست وجو کرد و آن شرایط جاری بر منطقه غرب آسیا است. بررسی تحولات منطقه بویژه عراق و سوریه نشان میدهد که دیدگاه تقریبا مشترکی میان دو کشور وجود دارد. از یک سو برقراری ثبات و امنیت در عراق را مغایر با اهداف و منافع خود میدانند و از سوی دیگر روند تحولات سوریه مغایر با سیاستهای بحرانساز آنان است. این اشتراک منافع را در مواضع مقامات دو کشور میتوان مشاهده کرد چنانکه اخیرا جانسون رسما برکناری نظام سوریه را راهکار پایان بحران سوریه عنوان کرده است. از سوی دیگر مولود چاوشاوغلو، وزیر خارجۀ ترکیه میگوید آنکارا به منظور ایجاد آنچه که وی یک منطقۀ امن خواند قصد دارد نیروهای خود را به عمق بیشتری در خاک سوریه بفرستد.
وی در مصاحبه با شبکۀ تلویزیونی فرانس ۲۴ گفت: «ما ممکن است ابتدا دستکم ۴۵ کیلومتر به سمت پایین حرکت کنیم و برای مسدود کردن منطقۀ منبج باید بیشتر پایین برویم. سپس میتوان یک منطقۀ عملاً امن را ایجاد کرد.»چاوشاوغلو در ادامۀ این مصاحبه پیشنهاد پیشروی بیشتر نیروهای ترکیه برای تصرف شهر رقۀ سوریه را مطرح کرد. این دیدگاه در حالی میان انگلیس و ترکیه وجود دارد که پیش روی ارتش سوریه در مناطق تحت اشغال تروریستها و نیز کوتاه نیامدن مسکو در عرصه سیاسی در برابر غرب، عملا سیاستها و اهداف آنان را با چالش مواجه کرده است. با توجه به این شرایط میتوان گفت که در آستانه عملیات ارتش و نیروهای مردمی عراق به موصل و نیز عملیات ارتش سوریه و متحدانش در حلب، ترکیه و انگلیس برآنند تا با ایجاد هماهنگی طرح حمایت از تروریستها و به شکست کشاندن این عملیاتها را اجرایی سازند. به عبارتی دیگر این دیدارها نه برگرفته از قدرت آنها بلکه نشانگر ناکامی آنان در منطقه از جمله در سوریه و عراق است که آنان را به دخالت مستقیم در حمایت از تروریستها وادار ساخته است. روندی که در ظاهر با ادعای مبارزه با تروریسم صورت میگیرد اما در عمل هدف آن حمایت و نجات تروریستها در برابر عملیات ارتش عراق و سوریه است.