سایت باشگاه پرسپولیس را که باز می‌کنید با اولین تیتر متوجه می‌شوید عزم مدیرعامل پرسپولیس چقدر جزم است؛ «پیش به سوی پرسپولیس جهانی!!» تحریک‌آمیز و پر از اغراق برای شروع. اما گاهی هدف بزرگ که باشد نگاه‌ها را نیز بزرگ‌منشانه‌تر می‌کند.
بزرگ‌ترین حسن این پرسپولیس همین نگاه چالش‌برانگیز است. ضعف‌هایی هم هستند. اما در برابر این تلاش شگرف به حاشیه رانده شده‌اند. شاید همین کوچک ضعف‌ها، بزرگ شکارها را هم فنا کند. بیایید ضعف و قوت این فصل سرخ تازه را مرور کنیم.
نقاط ضعف
۱.در حالی که بسیاری از تیم‌های لیگ برتر -حتی نصف و نیمه- شروع به کار کرده‌اند، پرسپولیس منتظر است. این‌که آیا دنیزلی می‌آید یا نه، جدای گرفتاری ذهن هواداران می‌تواند چالش بزرگی برای پرسپولیس جدید باشد. تیمی که اساس و پایه‌اش با تمام سال‌های قبل متفاوت است برای شروع حتی نام مربی‌اش را هم نمی‌داند. سوختن فرصت هماهنگی در تمام این سال‌ها به تیم‌های ایرانی ضربه زده است. نمونه موفقش تیم یکدست سپاهان سه فصل قهرمان لیگ می‌شود و تیم‌های قلعه‌نویی همیشه زودتر از سایر تیم‌ها تمرینات را شروع می‌کنند. فرصت‌های شروع کم‌کم دارند می‌سوزند.
۲.عملکرد استثنایی مدیرعامل پرسپولیس در یارگیری فقط یک نقطه‌ضعف دارد که آن هم کم نیست. پرسپولیس با تمام شدن سهمیه لیگ برتری‌اش هنوز حتی یک هافبک طراح و بازی‌ساز ایده‌آل ندارد. از فصل گذشته هم اگر چیزی مانده است محمد نوری با قوای بدنی ضعیف، علی کریمی تمدیدنکرده و با سن بالا، و سامان آقازمانی جوان و کم‌تجربه است. این‌که فاصله بین خطوط دفاع و حمله رویایی پرسپولیس را چه کسی پر می‌کند علامت سوال بزرگی است پیش روی نام پرسپولیس. در حالی که بسیاری از تیم‌های دنیا مثل بارسا، یوونتوس و... برای کنترل بیشتر توپ رو به سیستم‌هایی با سه دفاع و تجمع گسترده در میانه میدان آورده‌اند پرسپولیس کهکشانی بدون هافبک ایده‌آل کمی توی ذوق می‌زند.
نقاط قوت
۱.لیست مازاد پرسپولیس همان‌قدر که برخی بازیکنان را ناراحت کرد اما بسیاری از هواداران را راضی نگه داشت. آن‌هایی که پرسپولیس این چند سال را دنبال می‌کردند باور داشتند که ضعف پرسپولیس از انبوه معمولی‌ها بود. شما کافی است تیم‌های مورینیو را نگاه کنید. همیشه یک سری نام‌هاي خاص اما با بالاترین بهره. برعکس، پرسپولیس این سال‌ها پر از تغییر نام‌های معمولی بود. ارزش لیست مازاد پرسپولیس هرگز کمتر از لیست خرید باشگاه نبوده است. شک نکنید.
۲.البته این پرسپولیس با تمام آن تفاسیر بدون شک جذاب‌ترین تیم نقل و انتقالات است. دفاع امتحان پس داده بنگر و حسینی، بال‌های کناری ایده‌آل مثل ماهینی و پولادی. دروازه‌بان کم‌اشتباهی به نام گردان و خط حمله‌ای با نام‌های بزرگ. قاضی و انصاری‌فرد. پرسپولیس درست که در تمام این سال‌های ضعف باز هم خرید خوب زیاد داشته است اما تیم‌های بزرگی مثل استقلال و پرسپولیس بیشتر از خرید خوب، به خرید بزرگ نیاز دارند. اگر پرسپولیس می‌خواهد جهانی كه نه اما آسيايي شود، اين نام‌های بزرگ لازم‌اند.
۳.آینده‌نگری عنصر گمشده فوتبال ماست. فقط تا جلوی پایمان را می‌بینیم و همین‌ها را آن‌قدر تکرار می‌کنیم که یادمان برود تیم امید بازیکن دواخطاره دارد! پرسپولیس اما با خرید چند بازیکن از تیم ملی جوانان نشان داده که نیم‌نگاهی هم به آینده دارد. این‌که این نام‌ها چقدر خوب باشند و چقدر به کار پرسپولیس بیایند آن‌قدر مهم نیست که نفس کار مهم است. جرات جدیدی هست و در فقر جوانگرایی در این فوتبال اگر محسن بنگر خریده می‌شود کنارش این نام‌های جوان هم می‌توانند خودی نشان دهند.
حرف آخر
پرسپولیس جهانی یا پرسپولیس کهکشانی کمی با واقعیت منطبق نیست. پرسپولیس جدید با ایده‌های جدید تازه در آغاز راهش است. می‌تواند رشد کند و از زیر سایه آن پرسپولیس شوم این چند سال رها شود. اما همین نگاه کهکشانی و خواسته‌های عجیب هواداران می‌تواند آفت این پروژه بزرگ باشد. آن هواداری که می‌گوید این تیم را دست من هم بدهند قهرمانش می‌کنم بدون شک می‌تواند منفعل نیزعمل کند و با یک باخت سرخورده شود. پرسپولیس به یمن خریدهای خوب مدیرعامل جدید و نگاه‌های جدید به هوادارانش رویا داده است. اما صبر کار هوادار است. این شاید تنها راهکار هواداران پرسپولیس برای رسیدن تیم‌شان به منزل مقصود است.
