این روزها که نمی شود به جماعت پزشکان از "گل" نازک‌تر حرفی زد و اگر کسی بخواهد با جامعه اطبای کشور شوخی کند یحتمل سروکارش با ملک‌الموت خواهد بود، تصمیم گرفتیم در راستای انجام وظایف ننجونی خود به شکل غیر‌مستقیم و به اصطلاح "در حاشیه" به یک اقدام ضدانقلابی دست بزنیم و با تضعیف یکی از مسئولان خدوم نظام، دل استکبار جهانی و آمریکای جهانخوار و ایادی شرق و غرب را خنک کنیم.
اینها را عرض کردم که آخرش بگویم این ستون واس ماس! سرقفلی و عرصه و اعیانش هم واس ماس! یعنی کلش ماس ماس!
وزیر بهداشت: موفقیت کامل طرح تحول نیازمند یک تا دو دهه زمان است.
ننجون: پس خيالتان راحت باشد کسی از شما حساب و کتاب نمی‌خواهد و تا آن موقع هم کی زنده و کی مرده؟
وزیر بهداشت: دستگاه‌هاي متعددی مانند صدا و سیما و رسانه‌ها که در زمینه بهداشت روان و رفتار‌سازی مي‌توانند اثر مثبت و یا منفی داشته باشند.
ننجون: ما هم که جیگریم و اصلا متوجه نمی‌شویم که دارید با "مهران مدیری" تسویه حساب مي‌کنید.
وزیر بهداشت: در گذشته تأکید بر تخصص‌گرایی به نحوی که در حال حاضر، مردم دنبال پزشکان متخصص هستند در حالی که در نظام‌هاي موفق دنیا اینگونه نیست و ارائه خدمات از سطح پایه صورت مي‌گیرد.
ننجون: احیانا منظور از سطح پایه همین "مهران غفوریان" خودمان نیست؟
وزیر بهداشت: ما پزشکان در حال حاضر دچار مقاومتی شده‌ایم که گوشمان را بر مشکلات مردم و هرگونه انتقاد بسته‌ایم.
ننجون: گوش که چیزی نیست دکتر جان! همكارانتان خیلی وقت است چشمشان را هم بر مشکلات مردم بسته‌اند و خودتان خبر ندارید.
وزیر بهداشت: سلامت مردم امر بسیار مهمی است و باعث خوشحالی جامعه پزشکی نیز شده است.
ننجون: ولی ما شنیده‌ایم که پزشکان از "بیماری" مردم پول در می‌آورند نه از "سلامت" آنها!
وزیر بهداشت: اگر تحمل داشته باشیم در یک بازه زمانی سه تا چهار ساله مشکل به حداقل خواهد رسید.
ننجون: شما قول بده همکارانتان خیلی فشار ندهند ما هم به روی چشم! تحمل مي‌کنیم.
وزیر بهداشت: هزینه جراحی یک لوزه کمتر از پول آژانس یعنی ۱۸ هزار تومان است.
ننجون: دکتر جان سه حالت دارد. یا تا حالا سوار "آژانس" نشده‌اید یا هزینه جراحی لوزه را پرداخت نکرده‌اید و یا در ایران زندگی نمی‌کنید.
