ببخشید یک سوال؟ ما تا کِی باید این زیپ دهانمان را ببنیدیم و به قول قدیمی ها لام تا کام حرف نزنیم؟ تا کی باید زبانمان را به زور نگهداریم و حرفی نزنیم؟
آقای کی روش، شرمنده! ما دیگر نمی‌توانیم لبخندهای مصنوعی تحویلتان بدهیم و به خودمان بنازیم که یک مربی درجه یک در سطح جهانی داریم. شرمنده. ما نمی توانیم باز هم مثل چندین سال اخیر یا قید جام جهانی را بزنیم و یا جانمام بالا بیاید تا مسافر جام جهانی شویم.
آقای سرمربی می دانی اگر هرکس دیگری جای تو بود تا الآن نیمکت تیم ملی ما را از دست داده بود. می دانی مربیان داخلی ما اگر جای تو بودند تا الآن با سنگین ترین انتقادات و حتی توهین‌ها عطای ماندن را به لقایش می بخشیدند. اما تو شانس آوردی. دلیلش هم فقط همین بود که روی شما مارک Made in portugal خورده است. برای همین خارجی بودن و در سطح جهانی بودن است که مردم ما بعد از بازی ضعیف در مقابل ازبکستان باز هم حرف شما را زمین نزدند و آمدند تا ورزشگاه آزادی یک سکوی خالی هم نداشته باشد.
اما شما که این همه میهمان را به ورزشگاه آزادی دعوت کرده بودی چه چیزی برای عرضه داشتی؟ چه چیزی به تماشاگران ما نشان دادی که خستگی راه و ماندن چند ساعته در ورزشگاه آزادی را از یاد ببرند؟
شما که مربی در سطح جهانی هستی، از سیستم "علی اصغری" خبر داری؟ شیوه بازی به این سبک را می دانی؟ اگر نمی دانی باید عرض کنم که این سیستم، دقیقا مطابق با همان روش بازی تیم تحت رهبری شما در مقابل قطر است. یک فوتبال باری به هر جهت و بدون برنامه که تنها سیستم آن سانتر از دو طرف بر روی دروازه است تا شاید شانس یارمان باشد و دری به تخته بخورد و پای یکی بلغزد و توپ، تور دروازه را ملاقات کند!
آقاي كي‌روش ما از تيم ملي مان راضي نيستيم. به هيچ وجه. ما فكر مي‌كرديم امسال بدون دغدغه راهي جام جهاني مي‌شويم، اما ظاهرا خون دل خوردن كار هميشگي ماست. كاش سه‌شنبه شب براي دقايقي مي‌آمدي و روي سكوها كنار تماشاگران مي‌نشستي تا آنهايي كه دعوتشان كرده بودي، حرف دلشان را به تو مي‌گفتند.
حالا چندماه فرصت داري تا تيم ملي را درست و حسابي بسازي. شهريور ماه كه بيايد ما ديگر بهانه‌اي نمي پذيريم.
محسن رجبي
