مردم کشورمان، قاطبه آنها تاکنون فریب خدعه و نیرنگ دشمنان و رسانههای آنها را نخورده و نخواهند خورد، چرا که به نظام اسلامی اعتقاد قلبی و ایمانی دارند و میدانند که حکومت اسلامی همه سعی و تلاش خود را کرده و خواهد کرد تا هر متخلفی به سزای اعمال خود برسد.
البته در این میان نمیتوان کتمان کرد که اشتباهات و کجرویهایی هم اتفاق افتاده است، اما مسئولین نظام به ویژه رهبری پس از آگاهی از آن اشتباه درصدد جبران آن برآمده و با خاطیان برخورد قانونی کردهاند.
شاید همگان اعتقاد داشته باشند که در نظام اسلامی نباید فساد باشد یا تخلفی صورت بگیرد چون این نظام و حکومت، اسلامی و با آموزههای قرآن، پیامبر اکرم و ائمه اطهار بنا شده است. اما اگر به تاریخ بنگریم حتی در زمان حکومت رسول اکرم(ص) و حضرت علی(ع) افرادی بودند که فساد میکردند و در صورت اثبات آن به مجازات میرسیدند، برای پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) که حکومت اسلامی را اداره میکردند تفاوتی نداشت که فرد گناهکار از چه طبقهای است، مهم برای آن بزرگواران اجرای عدالت و حدود اسلامی بود.
اما آیا تخلفی که از سوی یکی از منصوبین آنها صورت میگرفت به پای حکومت اسلامی و شخص پیامبر اکرم(ص) یا امیرمؤمنان علی(ع) نوشته میشد؟! و همه آنها را مقصر میدانستند؟ این که میگویند انسان جایزالخطا است، حرف غلطی است، انسان مجاز به خطا و گناه نیست، اما ممکن است فریب شیطان را بخورد و آنگاه دست به گناه بزند، به غیر از معصومین همه در معرض چنین خطراتی قرار داریم. در میان افرادی غیر معصوم هم تنها تقوا است که از گناه جلوگیری میکند اما امکان اشتباه و خطا وجود دارد. در تاریخ اسلام وقایع مشابهی دیده میشود که برخی از اشخاص که اصحاب هم بودند گناه و تخلف کردند، دشمنان اسلام هم سعی داشتند تا آن را به حکومت اسلامی و پیامبر یا ائمه نسبت دهند، اکنون هم در نظام اسلامی ایران تخلفات و فسادهایی وجود دارد که البته در مقایسه با دیگر کشورها، همان کشورهایی که از یک تخلف و فساد ایران کوهی میسازند، بسیار کمتر و پایینتر است.
رسانه وسیله و ابزاری است در دست امپراتوری رسانهای غرب و در واقع آمریکا، تا بتواند از این طریق راه ضربه زدن و تضعیف انقلاب اسلامی را هر چه بیشتر هموار کند. از برخی اختلاسها و فسادهای اقتصادی گرفته تا حقوقهای نجومی و ماجرای تخلفی که در شهرداری اتفاق افتاد، دستاویزی برای ضربه زدن بر پیکر انقلاب اسلامی از سوی دشمنان و رسانههای معاند آنها است. در حالی که فساد در کل بدنه و حتی ریشه نظامهایی مانند آمریکا نهادینه شده و برپایه همین فسادها پیریزی شده و اداره میشود اگر فساد در ساختار حکومتی آمریکا وجود نداشته باشد اداره کردن کشور مشکل میشود.
همین ماجرای فساد اخلاقی کلینتون و ترامپ که در مناظرههای انتخاباتی هیلاری و ترامپ آشکار شده است، تنها نمونهای از هزاران اعمال فسادی است که در آمریکا و در رده حاکمان و سیاستگذاران اتفاق میافتد. اما یک فساد در کشوری مانند ایران اسلامی با یک کلاغ چهلکلاغ کردن رسانههای آنها به عنوان یک اتفاق بسیار مهم جلوهگر میکند و از آن برای ضربه زدن به انقلاب اسلامی بهره برده میشود.
البته در این که با هرگونه فساد در کشور باید به طور قاطع برخورد شود شکی نیست و تاکنون هم همه مسئولین سعی داشتند چنین شود.
مدتی است یک ماجرا در فضای مجازی و رسانههای خارجی با آب و تاب نقل میشود و درباره آن سخنها بر زبان رانده میشود که در این میان برخی هم در داخل تحت تأثیر تبلیغات گسترده رسانههای خارجی فارسی زبان قرار گرفتهاند.
ماجرای سعید طوسی به عنوان قاری قرآن اکنون نقل محافل رسانهای خارجی گشته است.
نخست باید بگوییم که اگر در این زمینه از سوی دستگاههای ذیربط اطلاعرسانی انجام میشد و نتایج اولیه بررسی پرونده منتشر میشد، اکنون شاهد این هجمه گسترده از سوی رسانههای دشمن و تاثیر بر افکار عمومی نمیبودیم، مسئولین امر و رسانههای داخلی آنقدر دیر وارد شدند که فرصت برای یکهتازی و دروغپراکنیهای رسانههای جبهه دشمن فراهم شد و آنها هم بهره خود را از این پرونده بردند.
حال که ماجرای پرونده سعید طوسی آشکار شده است، اکنون چه باید کرد؟ آیا باز هم باید میدان را به دشمنان واگذار کرد تا هر کاری که خواستند انجام دهند؟
شبکههای ماهوارهای از این پرونده برای حمله به نظام اسلامی استفاده کردند و تا آنجا که توانستند به ارکان نظام تاختند.
با درستی یا نادرستی ادعای شاکیان پرونده، ما را کاری نیست، چرا که صلاحیت رسیدگی به آن برعهده قوه قضاییه است که در حال رسیدگی است. اما فارغ از این مسئله اگر فرد متهم یقیناً و حقیقتاً ثابت شد که جرمی مرتکب نشده و ادعای شاکیان دروغ است، آنها باید رسماً و علنی، هم عذرخواهی کنند و هم براساس قانون مجازات شوند، اما اگر خلاف آن ثابت شد، فرد متهم به خاطر آن ویژگیهایی که داشته است، اتفاقاً باید به اشد مجازات برسد چرا که تخلف و گناه او باعث وهن نظام اسلامی و هجمه گسترده دشمنان علیه انقلاب اسلامی گشته است و جز این هم نخواهد بود.
نکتهای که همچون نور خورشید روشن و واضح است، این است که دشمنان با همراهی رسانههای خود موج بزرگی را علیه نظام اسلامی آغاز کردهاند که همه ابعاد آن را از قرآن کریم، اسلام و رهبری نظام در برگرفته است. به همین خاطر در این زمینه باید روشنگری شود که چنین موضوعی با بزرگ نمایی و فرافکنیهای رسانهای تنها برای تخریب اسلام، قرآن و رهبری صورت انجام شده وگرنه مردم آگاه و بصیر ایران اسلامی به خوبی میدانند که دل دشمنان برای مردم ایران، قرآن کریم و اسلام نمیسوزد.
درست است که رسیدگی به پرونده فوقالذکر ۵ سال زمان برده اما باید توجه داشت که اثبات ادعای شاکیان کار آسانی نیست، بلکه بسیار دشوار و حساس هم هست. به همین خاطر نمیتوان توقع داشت که با فشارهای تبلیغاتی و رسانهای حکمی صادر شود که به دور از عدالت باشد. اندکی صبر نیاز است تا حقایق این پرونده روشن شود آنگاه روسیاهی برای زغال خواهد ماند. هرکدام از دو طرف پرونده گناهکار باشد به سزای اعمال خود خواهد رسید. کافی است کمی با آگاهی و بصیرت به موضوع نگریست.