چگونگي تعامل و تقابل ميان جمهوري اسلامي ايران و كشورهاي غربي از جمله مباحث مهم در عرصه بين الملل است. هر چند كه غربي ها بر اين ادعايند كه ايران در انزواي جهاني قرار دارد ، اما نوع رفتارهاي اين كشورها خود گواهي بر نقش و جايگاه جهاني جمهوري اسلامي ايران است. نمود عيني اين امر را در رفتارهاي اين كشورها در اجراي تهديدات و تحريم هاي متعدد مي توان مشاهده كرد.
تشكيل گروه ۱+۵ كه شامل شش كشور بزرگ جهان است در كنار برگزاري اجلاس‌هاي متعدد از سوي اتحاديه اروپا و نيز بررسي مسئله ايران در اجلاس هاي مهم بين المللي از نشانه هاي جايگاه بالا و اهميت زياد ايران در معادلات بين المللي است.
از نكاتي كه در رفتارهاي كشورهاي غربي مشاهده مي شود رويكرد آنها به اجراي طرح تحريم ها عليه صنعت نفت ايران است. در اين چارچوب اوباما رئيس جمهور آمريكا طرح تحريم كشورهاي خريدار نفت ايران را امضا كرده و اتحاديه اروپا نيز ادعاكرده است كه از ۱۱ تير ماه تحريم ها عليه خريداران نفت ايران را اعمال مي‌كند. البته اين ادعاها در حالي مطرح شده كه آمريكا رسماً ۲۰ كشور را از اجراي اين تحريم ها معاف كرده است! كه اين خود، گواهي بر ناتواني دنيا در ناديده گرفتن ايران در عرصه انرژي جهان است.
هر چند كه كشورهاي غربي با اين ادعاها برآنند تا چنان وانمود سازند كه قدرت برتر مي باشند و ايران بايد پذيرنده زياده خواهي هاي آنها باشد، اما بسياري از محافل سياسي و اقتصادي جهان تأكيد دارند كه جمهوري اسلامي ايران داراي مولفه هاي بسياري براي مقابله با اين تهديدات است كه در صورت به كارگيري، غرب هزينه هاي سنگيني را بايد در ازاي آن بپردازد. آنچه مسلم است آنكه، غرب براي خواسته هايش در عرصه مذاكرات ۱+۵ و تهديداتي كه عليه جمهوري اسلامي ايران اعمال مي كند، بايد مابه ازاي آن را بپردازد.
اينكه غرب بخواهد صرفاً خواسته هاي خود را مطرح كند و خواستار اجراي بدون چون و چراي آن از سوي ايران باشد، امري غير قابل پذيرش است. بر اين اساس، غرب در روند مذاكرات در قالب ۱+۵ بايد مابه زاي هركدام از خواسته هاي خود را بپردازد.
مابه ازايي كه برابر و همتراز با خواسته هايش باشد. به عنوان مثال، غرب نمي تواند خواستار بازرسي از منطقه نظامي پارچين توسط آژانس باشد در حالي كه در ازاي آن اقدامي نظير لغو تامل تحريم ها و يا بازگشت پرونده ايران از شوراي امنيت به آژانس بين المللي انرژي اتمي را صورت نداده باشد.در باب تحريم ها و تهديداتي كه در قبال صنعت نفت ايران اعمال داشته است نيز بايد مابه ازايي را بپردازد كه بخش كوچكي از آن، اقدام ايران در قطع صادرات نفت به كشورهاي متخاصم و نيز بستن تنگه هرمز است.
بر اساس آمار منتشره ۴۰ درصد تجارت انرژي جهان از طريق تنگه هرمز صورت مي گيرد. اين در حالي است كه جمهوري اسلامي ايران از اين حق بين المللي برخوردار است كه در برابر تهديدات خارجي اقدام به بستن اين تنگه استراتژيت كند.
جهانيان اذعان دارند كه اعلام تحريم نفت ايران، تهديد كردن علني ايران است و جمهوري اسلامي ايران حق پاسخگويي به اين تهديد را دارد.
بستن تنگه هرمز و جلوگيري از انتقال نفت از اين آبراه به مقصد كشورهاي غربي و متحدان آنها كه در تحريم و تهديد ايران مشاركت مي كنند، بخشي از مابه ازايي است كه غرب از تهديد ايران بايد بپردازد. نيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران با برگزاري رزمايش هاي متعدد بارها توان خود را براي بستن تنگه هرمز اثبات كرده اند و مجلس شوراي اسلامي نيز با طرح لزوم بستن تنگه هرمز در صورت استمرار تهديدات غرب، بر اراده ايران بر استفاده از اين حق براي مقابله با تهديدات تأكيد كرده اند. غرب بايد بداند كه چه تهديد و چه مذاكره با ايران داراي مابه ازايي است كه بايد پرداخت كننده و نمي توانند زياده خواهي هاي خود را به نظام اسلامي و ملت ايران تحميل كنند، چنانكه از ابتداي انقلاب تاكنون نيز نتوانسته اند به هيچ كدام از زياده خواهي هاي خود دست يابند.
