اوکراين در سال ۲۰۱۴ با تحولات جديدي همراه گرديده که محور آن را نيز اعتراض‌هاي خياباني و در نهايت سرنگوني نظام يانوکوويچ بوده است. ديري نپاييد که بر همگان ماهيت غربي اين تحولات آشکار گرديد و آن زماني بود که کشورهاي اروپايي و آمريکا برآن شدند تا از اين مسئله براي ضربه زدن به روسيه بهره گيرند. ورود روسيه به کريمه و بازگرداندن آن بر حاکميت خود و پيروزي پرشنكوي غرب‌گرا در انتخابات زودهنگام اوکراين زمينه‌ساز تشديد تنشها گرديد.
يک سال و نيم از آغاز بحران در اين کشور مي‌گذرد اما گزارش‌ها از استمرار بحران در اين کشور حکايت دارد چنانکه از يک سو ارتش در مناطق شرقي به نسل‌کشي مردم ادامه مي‌دهد و از سوي ديگر تشکيل گروه حل بحران اوکراين شامل روسيه، فرانسه، آلمان و اوکراين با نام گروه نورماندي نيز به جايي نرسيده است. نشست روز سه‌شنبه وزراي خارجه اين گروه نيز به نتيجه نرسيد تا بحران همچنان در اوکراين ادامه داشته باشد. حال اين سوال مطرح است که چرا بحران اين کشور پس از يک سال و نيم همچنان ادامه دارد و افق روشني براي آينده اين کشور مشاهده نمي‌شود؟
پاسخ به اين پرسش را در يک جمله مي‌توان آورد و آن اينکه ريشه بحران اوکراين نه در درون اين کشور بلکه در وراي مرزهاي آن مي‌باشد. کارنامه اوکراين نشان مي‌دهد که اين کشور به صحنه طراحي غرب عليه روسيه مبدل گرديده است. غربي‌ها از يک سو با تقويت تسليحاتي و اقتصادي دولت کي‌يف از ايجاد روند سياسي در اين کشور جلوگيري و بر آتش جنگ و کشتار در آن مي‌دمند.
نکته مهم ديگر آنکه، آمريکا تلاش دارد تا به بهانه اوکراين حضور نظامي خود در حوزه بالکان و مرزهاي روسيه را تشديد نمايد چنانکه اشتون کارتر وزير دفاع آمريکا از طرح آمريکا براي استقرار تسليحات سنگين در استوني، لتوني، ليتواني، بلغارستان، لهستان و روماني خبر داده است پيش از اين نيز گزارش‌ها از ايجاد پايگاه نظامي آمريکا در اسپانيا، آلمان و انگليس خبر داده‌اند. آمريکا گسترش حوزه ناتو را نيز در محورهاي طراحي خود قرار داده است.
مسئله ديگر براي غرب آن است که شکست روسيه در اوکراين برابر با تزلزل جايگاه جهاني آن است لذا بحران اوکراين به امري حيثيتي براي اين کشور و کشورهاي غربي مبدل گرديده و هر کدام به دنبال پيروزي برطرف مقابل است. با توجه به اين شرايط مي‌توان گفت که تا زماني که غرب و روسيه در تقابل با يکديگر قرار دارند و اوکراين کانون اين تقابل است، امنيت به اوکراين باز نخواهد گشت و همچنان اين کشور کانون بحران و ناامني خواهد بود.
