بهتر نیست یک بار برای همیشه محتوای گفتوگوی طرفین روحانی و اوباما در سال ۹۲ منتشرشود تا ضمن شفاف سازی برای افکار عمومی برای خود آقای روحانی نیز مشخص شود این گفتوگوی تلفنیاش به جا بوده است یا نابه جا!
دیروز رئیسجمهور کشورمان در بیست و ششمین همایش بیمه و توسعه از گفتوگوی تلفنیاش با بارک اوباما رئیس جمهور سابق آمریکا در سال ۹۲سخن گفت و از لحن و ادبیات حسن روحانی مشخص است که این گفتوگوی تلفنی برای وی مسرت بخش و یک اتفاق و اقدام به جا بوده است
روحانی با اشاره به اینکه مشاوران و همراهانم در سفر نیویورک مرا قانع کردند که برای پیشرفت مذاکرات بهتر است جواب تلفن رئیس جمهور آمریکا را بدهم و این موضوعی بود که مورد تردید من بود، اما وقتی که همه مشاوران و همراهان به اتفاق این نظر را داشتند، قبول کردم، گفت: در آخرین لحظاتی که در نیویورک حضور داشتم، رئیس جمهور آمریکا در هتل محل اقامت با من تماس گرفت و پاسخ تلفن او را دادم و این صحبت کوتاه حدوداً ۲۰ دقیقهای یک لوکوموتیو بسیار قوی برای حرکت قطار مذاکره بود.
وی عنوان کرد: در این گفتوگوی تلفنی چارچوب مذاکرات را مشخص کردیم و رئیس جمهور آمریکا ۳ موضوع را برای مذاکره مطرح کرد و من در آن مکالمه گفتم که راجع به ۳ موضوع آمادگی برای مذاکره نداریم، اما اگر موضوع اول که مذاکره در مسأله هستهای است، به نتیجه برسد و شما آن را درست انجام دهید، موضوع دوم و سوم هم میتواند در دستور کار مذاکره قرار بگیرد.
روحانی اظهارداشت: این اقدام باعث شد در کمتر از ۱۰۰ روز به توافق موقت ژنو دست پیدا کنیم که در این توافق به طور موقت تحریمها در بسیاری از زمینهها به طور موقت برداشته شد که از جمله آن این بود که از محل پولهایی که در بانکهای آمریکا بلوکه شده بود، ماهانه ۷۰۰ میلیون دلار در اختیار ایران قرار میگرفت.
یادمان هست گفتوگوی تلفنی ۲۰دقیقهای آقای روحانی با همتای آمریکاییاش در سال ۹۲ و در نیویورک همان موقع نیز با برخی انتقادات همراه بود؛ البته برخی منتقدان دلسوز نظام نیز به دیدار جان کری و محمد جواد ظریف نیز انتقاد داشتند و همان موقع نیز موافق رایزنی و مذاکره میان ایران و آمریکا نبودند و مذاکره تلفنی از سوی رهبر عالی قدر انقلاب اسلامی با تعبیراین گفتوگوبجا نبود همراه شد! البته برخی از ذوق زدگان داخلی نیز، این اقدام اشتباه را به خیال خود به منزله آغاز گسترش رابطه با شیطان بزرگ و رفع تحریمها تلقی کرده بودند!
حتی معظم له همان موقع در جمع مسئولان وزارت خارجه و سفرای کشورمان فرمودند: در گذشته میان مسئولان ما و مسئولان امریکا هیچ ارتباطی نبود اما در یک سال اخیر بخاطر مسائل حساس هستهای و تجربهای که مطرح شد انجام بشود، بنا شد مسئولان تا سطح وزارت خارجه تماسها، نشستها و مذاکراتی داشته باشند اما از این ارتباطات نه تنها فایدهای عاید نشد بلکه لحن آمریکاییها تندتر و اهانت آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبونهای عمومی بیان کردند.
یادمان نرفته که محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه پس از بازگشت به کشورمان از سفر نیویورک، به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی رفت و گزارش به نمایندگان مجلس درباره این سفر ارائه کرد.
منصور حقیقتپور، نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی با اشاره به جزئیات این جلسه گفت: ظریف در این جلسه اشارهای به بیانات رهبر انقلاب درباره نابجا بودن برخی اقدامات در آمریکا کرد و گفت که از نظر ما مکالمه تلفنی رئیسجمهور با اوباما جزو آن مصادیق نابجا بودن مدنظر رهبر انقلاب اسلامی بوده است.
ظریف گفته بود؛ وزیر امور خارجه در این جلسه به نمایندگان گفت که آمریکاییها باید قدمهای زیادی برمیداشتند و بعد ما به تلفن آنها پاسخ میدادیم.
همان موقع نیز تخت روانچی معاون وزیر خارجه در گفتوگو با شرق، به تایید اظهارات منتقدان گفتوگوی تلفنی اوباما روحانی پرداخت و آن را بدون تاثیر در روابط دو کشور خواند و گفته بود؛اگر فکر کنیم این گفتوگوی تلفنی در مسائل ایران و آمریکا تغییر ایجاد کرد، یا اینکه موجب تغییری در سیاستهای ما و آمریکا شد، نه اینگونه نبود، چون اگر تغییری ایجاد شده بود را باید حس میکردیم چون چندماه از آن گفتوگو میگذرد و اگر قرار بود تغییر ایجاد شود، باید حس میکردیم ... اصلا به این شکل نبود که به این گفتوگو به عنوان حرکتی نگاه کنیم که به عنوان یک پازل و در کنار یک سری حرکتهای دیگر، به جای بزرگی برسد. نظر شخصی من این است که این موضوع بیش از حد بزرگ شد. واقعا برخی فکر میکنند، شاید این کار به عنوان یک حرکت کوچک شروع شد تا قدمهای بعدی برداشته شود، در حالی که اینطور نیست ... به نظر من آن موضوع بیش از حد بزرگ شد
حالا بماند که آقای روحانی بعد از ۶سال هنوز از این گفتوگوی تلفنی تعریف و تمجدید و این گفتگو را گام آغارین برای دستاورد تقریبا هیچ برجام قلمداد میکند اما نکته قابل تامل و سوال بر انگیز این است که بهتر نیست یک بار برای همیشه محتوای گفتوگوی طرفین روحانی و اوباما منتشرشود تا ضمن شفاف سازی برای افکار عمومی برای خود آقای روحانی نیز مشخص شود این گفتوگوی تلفنیاش به جا بوده است یا نابه جا!