سازمان ملل متحد این روزها در حال برگزاری مراسم هفتاد و سومین سالگرد تاسیس خود است سازمانی که ادعا شده بود به دنبال برقراری صلح و امنیت جهانی و جلوگیری از تکرار فجایعی مانند جنگ جهانی دوم و نیز قحطی است که انگلیس به مردم ایران و هند تحمیل و میلیون‌ها انسان بی گناه را به کام مرگ برد است اما در طول این سالها نه تنها اقدامی در این عرصه صورت نداده بلکه هر روز شاهد بحران‌ها و کشتارهای بی‌شمار در جهان بوده‌ایم. این روند از سال ۲۰۰۱ با اشغال افغانستان توسط آمریکا و ناتو ابعاد جدیدتری گرفت و در سال ۲۰۱۱ این فاز با حضور تروریسم در غرب آسیا و شمال آفریقا گسترده تر شده است.
در کنار این مباحث آنچه در نشست امسال سازمان ملل متحد به چشم می‌آید نوع رفتار آمریکاست. نیکیل هیلی نماینده آمریکا در سازمان ملل در اقدامی نامتعارف در تظاهرات مخالفان دولت ونزوئلا حضور یافته و رسما با بیان جملات تحریک آمیز مردم را علیه مقامات این کشور تحریک کرده است. پیش از وی نیز ترامپ رئیس جمهور آمریکا در سخرانی خود در سازمان ملل ادعاهای مشابهی را علیه نظام جمهوری اسلامی ایران مطرح و خواستار اقدام مردم علیه نظام شده است.
نکته قابل توجه اینکه پیش از این نیز جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا و نیز وکیل ترامپ در نشست گروهک تروریستی منافقین علیه ایران شرکت داشته و به موضع گیری از نظام و مردم ایران پرداخته‌اند. این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که آمریکایی‌ها ادعا دارند در چارچوب رفتارهای بشر دوستانه این اقدامات را صورت می‌دهد. این ادعا در حالی مطرح شده که یک اصل مهم وجود دارد و آن اینکه اگر آمریکایی‌ها واقعا به دنبال رفتارهای بشر دوستانه هستند چرا از شورای حقوق بشر خارج شدند چرا در برابر جنایاتی که در یمن، عربستان و بحرین و نیز علیه ملت فلسطین صورت می‌گیرد سکوت کرده‌اند.؟
این امر نشان می‌دهد که رفتار آنها نه از روی بشر دوستی بلکه برگرفته از اهداف دیگری است که یک اصل ریشه‌ای در آن وجود دارد و آن براندازی نظام‌های سایر کشورهاست. نظام‌هایی که آمریکا آنها را مغایر با منافع و اهداف خود دانسته که با استقلال خود مانع تحقق اهداف آمریکا شده‌اند.
با توجه به این حقیقت این سوال مطرح می شود که چرا سازمان ملل در برابر این رفتار آمریکا سکوت کرده است؟ پاسخ به این پرسش را در ناکارآمدی و عدم قاطعیت و صداقت سازمان ملل می توان جستجو کرد. مسئله‌ای که تنها راه مقابله با آن تغییر در ساختار سازمان ملل و تغییر تصمیم گیری از شورای امنیت به مجمع عمومی است در حالی که برای نشان دادن استقلال این سازمان، بازخواست و محاکمه کشوری مانند آمریکا که رسما سایر اعضا را به براندازی تهدید می‌کند گامی مهم و اساسی است.
نویسنده: فرامرز اصغری
