پس از خروج آمریکا از برجام، ایران برای پاسخ به اقدام غیر قانونی ایالات متحده واکنشی نشان نداد که همین باعث جری تر شدن رژیم آمریکا شد.
رویکرد دولت پس از خروج رسمی آمریکا از توافق هسته ای رویکرد مدارا بود، انگیزه ای که دولت برای ادامه برجام داشت، امید به اروپا بود.
پس از آن که آمریکا از برجام خارج شد، اروپا خود را پایبند به آن نشان داد و از ایران خواست به خاطر رفتار اروپا خویشتنداری کند.
خوشیتنداری ایران با سیاستی که دولت در پیش گرفته بود، باعث شد تا آمریکا و اروپا تصور ناتوانی از ایرانداشته باشند و همین امر پیشروی آنها را در پی داشت.
هر اندازه که ایران برای زنده نگه داشتن برجام تلاش میکرد، بیش از آن از سوی اروپا کارشکنی میشد.
یکسال زمان زیادی برای ایجاد ساز و کار مالی و بانکی برای اجرای تعهدات اروپا در برجام است، اما اتحادیه اروپا هنوز هم این ساز و کار مالی را آماده نکرده است.
سیاستی که دولت در پیش گرفته بود، نه تنها کارایی نداشت، بلکه ناکارآمدی و زیانده بودن خود را هم به اثبات رسانده بود.
اقدامات آمریکا و اروپا موازنه را میان ایران و غرب تغییر داده بود و این موازنه به سود آمریکا در حرکت بود.
هر روز که از زمان خروج آمریکا می گذشت و اروپا نیز تلاشی برای زنده نگه داشتن برجام انجام نمی داد، ضعف ایران بیشتر نمایان می شد.
طبیعی هم بود که اروپا و آمریکا پس از آن که توافق هسته الی را نابود کردند و ایران همچنان به تعهدات خود پابرجا بود، این تصور در ذهن آنها نقش ببنند که جمهوری اسلامی ایران در شرایط ضعف قرار دارد.
اما در این میان رهبر معظم انقلاب اسلامی در طول یکسال گذشته، یعنی از زمان خروج آمریکا از برجام یک سیاست تهاجمی را در مواضع و سخنان خود در پیش گرفتند که رفته رفته قاطع تر و مقتدرتر شد.
ایشان همان زمان که آمریکا از توافق بیرون رفت، تأکید کردند دولت به اروپایی ها هم دل خوش نکند و نمی توان به آنها اعتماد کرد. در پیش گرفتن سیاست تهاجمی از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی رفته رفته به بدنه حاکمیت و جامعه کشیده شد به گونه ای که در چنین مواقعی فرماندهان نیروهای مسلح نخستین افرادی هستند که در تبیعت از فرمانده کل قوا آماده و انگشت روی ماشه در انتظار فرماند فرمانده خود هستند.
دیگر مسئولین دولتی، مجلس قوه قضاییه نیز با رویکردی که رهبری در پیش گرفته بودند، وارد میدان شده و هر یک به اندازه جایگاه مسئولیت خود سیاست تهاجمی را در پیش گرفتند و در سخنان خود این سیاست را به زبان آوردند و در عمل نیز چنین کردند.
فشارهای آمریکا به جایی رسید که ایران در یک واکنش قاطع و مقتدرانه که حکایت از تغییر راهبرد دفاع به تهاجم داشت، پهپاد بسیار پیشرفته و متجاوز آمریکا را در خلیج فارس با موشک ایرانی سون خرداد سرنگون کرد.
قطعاً آمریکایی ها توقع چنین واکنشی را نداشتند، همین برخورد نیروی هوا فضای سپاه با پهپاد امریکایی، همدلی و همزبانی زیادی در داخل ایجاد کرد و همگان از این واکنش سپاه سپاسگزاری کردند و آن را بجام و اقدامی شایسه دانستند. حمایت های گسترده در میان افکار عمومی نیز دیده شد تا جایی که مردم به وجود نیروهای مسلح آماده و دلاور خود افتخار کردند.
توقیف نفتکش ایرانی در تنگه جبل الطارق نیز در راستای محک جمهوری اسلامی ایران، از سوی انگلیس انجام شد.
توقیف نفتکش ایران در آن منطقه هیچ توجیه قانونی و حقوقی نداشت و تنها بر اساس تهدید و محک ایران صورت گرفت. اگر ایران به اقدام انگلیس واکنش نشان نمی داد و رهبر معظم انقلاب در سخنانی در دیدار ائمه جمعه سراسر کشور با بیان اینکه انگلیس خبیث دزدی دریایی میکند و کِشتی ما را می‌دزدد؛ جنایت میکنند و شکل قانونی به آن می‌دهند، تاکید کردند: جمهوری اسلامی و عناصر مؤمن نظام، این خباثت‌ها را بی‌جواب نمیگذارند.
دزدی دریایی انگلیس و خباثت رژیم سلطنتی بریتانیا به پلاسخ نماند و تنها با گذشت دوروز از هشدار قاطع رهبر معظم انقلاب بود که نیروی دریایی سپاه با اقتدار کامل نفتکش انگلیسی را در میان ناوهای جنگی انگلیسی و آمریکایی در خلیج فارس توقیف کرد و به بندر عباس انتقاد داد.
هیچیک از ناوهای انگلیسی و آمریکایی هم جرأت ورود برای جلوگیری از توقیف نفتکش انگلیس را نداشتند.
نیروهای ویژه سپاه پاسداران با قایق های تندرو خود این نفتکش را محاصره کردند و هلیکوپترها نیز بر عرشه این کشتی انگلیسی نیرو پیاده کردند و این نفتکش را توقیف کردند.
توقیف این نفتکش برای انگلیس بسیار گران تمام شد، انتظار آنها پس از توقیف نفتکش ایران در جبل الطارق تمکین و مدارا بود اما مقابله به مثل ایران آنها را از خواب بیدار کرد.
اکنون با واکنش های ایران، هزینه های طرف مقابل بالا رفته است و ریسک آن نیز حساس تر شده است، چرا که کفه موازنه برخوردهای آمریکا و اروپا با ایران دیگر به سوی غرب سنگینی نمی کند.
کاهش گام به گام تعهدات ایران در توافق هسته ای نیز یکی دیگر از اقداماتی است که موازنه قدر را میان ایران و غرب بالانس تر کرد، هر چند اعتقاد بر این است که گام های ایران در کاهش تعهدات هسته ای خود پس از خروج آمریکا و بدعهدی اروپا، باید محکمتر برداشته میشد، اما تا همین اندازه نیز کارساز بوده است.
اکنون تقابل غرب با ایران در مرحله حساسی است که ا گر دراین مرحله کوچکترین کوتاهی یا عقب نشینی از سوی ایران اتفاق بیفتد، یکاتفاق جبران ناپذیر خواهد بود به همین خاطر جریان های سیاسی و رسانه های وابسته به آنها نیز باید بیشترین دقت را در زمینه موازنه قدرت میان ایران و غرب لحاظ کنند و از بیان مواضعی که نشان دهنده ضعف یا کوتاه آمدن ایران است، بپرهیزند.
مقاومت و دفاع اکنون به تهاجم تبدیل شده و همین راهبرد نیز باعث شده تا تغییراتی در رفتارهای دشمن ایجاد شود، هر چند واکنش های اریان کوتاه مدت نیست، اما تغییرات رفتاری در دشمن تاکتیکی است و در استراتژی آنها علیه جمهوری اسلامی تغییری ایجاد نشده است.
