عصر روز يكشنبه خبري بر روي صفحه اول خبرگزاري‌ها و سايت ها قرار گرفت كه حاوي تغييراتي در معاونت‌هاي رياست جمهوري بود و طي آن رييس جمهور در احكام جداگانه اي بهروز مرادي رييس سازمان هدفمندي يارانه ها را جايگزين ابراهيم عزيزي معاون برنامه ريزي و نظارت راهبردي رييس جمهوري، دكتر ابراهيم عزيزي را جايگزين لطف الله فروزنده معاون توسعه مديريت و سرمايه انساني و لطف الله فروزنده را جايگزين محمدرضا ميرتاج الديني معاون پارلماني رييس جمهور نمود.
به هرحال اين از اختيارات رئيس جمهور محترم است و وي براي به كار گيري بهتر نيروهاي خود اين حق را دارد تا جابه‌جايي‌هايي را در مديريت هاي زير مجموعه خود داشته باشد.
اما كاش رئيس جمهور محترم پيش از جابه‌جايي‌هاي صورت گرفته، عملكرد اين دوستان را مورد بررسي قرار مي‌داد تا ببيند اين عزيزان تا چه حد توانسته اند خواسته‌هاي جناب احمدي نژاد را برآورده كنند.
به عنوان نمونه و تنها به دليل اينكه موضوعي كه قرار است مطرح كنم، براي خيلي از مردم ايران حل نشده باقي مانده است، مي خواهم رئيس جمهور عزيز اين زحمت را بكشند و از معاون سابق توسعه مديريت و سرمايه انساني خود سوال كنند، بحث تبديل وضعيت نيروهاي شركتي دستگاه‌هاي دولتي كه چند سالي مي‌شود از سوي رياست جمهوري بر آن تاكيد و اصرار شده است تا كجا پيش‌رفته است؟
اينكه جناب فروزنده مدام در صحبت هاي خود وعده و وعيدهاي كوچك و بزرگي مي‌داد چقدرش عملياتي شد؟ اينكه ايشان در برنامه گفت و گوي ويژه خبري از اجراي تقريبا كامل اين دستور و باقي ماندن ميزان كمي خبر دادند، چقدر واقعيت داشت؟
كاش ايشان قبل از اينكه از اين معاونت خداحافظي كنند، به صورت سرزده، سري به دانشگاه‌هاي مختلف (از جمله علم و صنعت ايران كه محل تحصيل و تدريس رئيس جمهور بوده و هست) ادارات، وزارت‌خانه ها، بيمارستان‌ها، كارخانه‌هاي دولتي و... مي‌زدند تا با چشمانشان ملاحظه كنند كه چقدر از اين قانون اجرا شده است و نيروهاي شركتي چند سال است كه در حسرت تبديل وضعيتشان به سر مي‌برند و ديگر اين داستان را يك شوخي مي دانند.
كاش رئيس جمهور از معاونشان درخصوص نيروهايي كه با هزاران وعده سر خرمن از پايتخت خارج شدند تا ادامه خدمتشان را در شهرهاي ديگر تجربه كنند هم سوال مي‌كرد. اينكه چند درصد آنها وعده هاي ريز و درشت را به چشم ديدند و دوست دارند همچنان از پايتخت دور بمانند. كاش قبل از اينكه معاونينتان را براي ادامه فعاليت به سازمان ها و ارگان هاي ديگر بفرستيد، كارنامه شان را هم بررسي مي‌كرديد تا ببينيد نمره قبولي گرفته‌اند يا نه.
