در حالی طی هفته‌های اخیر تحرکات بسیاری از سوی ناتو و برخی کشورهای شرق آسیا همچون ژاپن برای تاسیس دفتر نمایندگی در توکیو صورت گرفته است که در اقدامی تامل برانگیز امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه با پیشنهاد ناتو برای افتتاح دفتر در توکیو مخالفت کرده است.
در باب چرایی این مخالفت عنوان شده است که وی معتقد است ائتلاف امنیتی فراآتلانتیک باید بر منطقه اقیانوس اطلس شمالی خود متمرکز بماند. به گفته هشت نفر از نزدیکان به او، مقاومت فرانسه ماه ها بحث در داخل ناتو را برای ایجاد اولین پایگاه این پیمان در منطقه هند و اقیانوس آرام پیچیده کرده است.
مکرون هفته گذشته در کنفرانسی گفت که ناتو نباید دامنه خود را فراتر از شمال اقیانوس اطلس گسترش دهد. او افزود: «اگر ما ناتو را تحت فشار قرار می دهیم تا طیف و جغرافیا را گسترش دهد، اشتباه بزرگی مرتکب خواهیم شد. این دلایل در حالی مطرح شده است که بررسی مواضع فرانسه در قبال تحولات شرق آسیا نشان می‌دهد که پاریس در کنار آنکه مانند سایر کشورهای غربی بر مهار چین به عنوان جایگزین نظام سرمایه داری تاکید دارد اما بر این عقیده‌اند که رویکرد تقابلی با پکن هزینه‌های بسیار سنگینی برای اروپا به همراه دارد. این دیدگاه را می توان برگرفته از تجربیات جنگ اوکراین دانست چرا که از یک سو آمریکایی‌ها با ادعای حمایت از اروپا در حالی این کشورها را وارد جنگ کردند که از یک سو هزینه‌های اقتصادی آن را اروپا پرداخت چنانکه آمریکا چهار برابر قیمت گاز به اروپا فروخت و از سوی دیگر مانع از آن شد تا اروپا بتواند به ارتشی مستقل دست یابد و عملا تحت سلطه آمریکا و ناتو باقی مانده است.
کشورهایی مانند فرانسه که به دنبال قدرت یابی در اروپا بوده‌ان اکنون خود را شکست خوردگانی می‌دانند که عملا مغلوب سلطه گری آمریکا شده اند لذا برآنند تا از ادامه بازی در زمین آمریکا و پرداخت هزینه‌های آن خودداری کنند. مکرون در سفر به چین پیشنهاد کرد که اروپا باید از تنش‌های آمریکا و چین بر سر تایوان فاصله بگیرد به همین دلیل آمریکا و دیگر متحدانش را عصبانی کرد. به عبارتی دیگر می‌توان گفت که فرانسه به شدت نگران واکنش‌های نظامی و اقتصادی چین به تهدیدات حریم امنیتی‌اش است بویژه اینکه اروپا به شدت با بحران اقتصادی مواجه است و گزینه‌ای جز رویکرد به چین نیز ندارد هر چند که در ظاهر به رویکرد تقابلی علیه این کشور می پردازد.
فرامرز اصغری
در باب چرایی این مخالفت عنوان شده است که وی معتقد است ائتلاف امنیتی فراآتلانتیک باید بر منطقه اقیانوس اطلس شمالی خود متمرکز بماند. به گفته هشت نفر از نزدیکان به او، مقاومت فرانسه ماه ها بحث در داخل ناتو را برای ایجاد اولین پایگاه این پیمان در منطقه هند و اقیانوس آرام پیچیده کرده است.
مکرون هفته گذشته در کنفرانسی گفت که ناتو نباید دامنه خود را فراتر از شمال اقیانوس اطلس گسترش دهد. او افزود: «اگر ما ناتو را تحت فشار قرار می دهیم تا طیف و جغرافیا را گسترش دهد، اشتباه بزرگی مرتکب خواهیم شد. این دلایل در حالی مطرح شده است که بررسی مواضع فرانسه در قبال تحولات شرق آسیا نشان می‌دهد که پاریس در کنار آنکه مانند سایر کشورهای غربی بر مهار چین به عنوان جایگزین نظام سرمایه داری تاکید دارد اما بر این عقیده‌اند که رویکرد تقابلی با پکن هزینه‌های بسیار سنگینی برای اروپا به همراه دارد. این دیدگاه را می توان برگرفته از تجربیات جنگ اوکراین دانست چرا که از یک سو آمریکایی‌ها با ادعای حمایت از اروپا در حالی این کشورها را وارد جنگ کردند که از یک سو هزینه‌های اقتصادی آن را اروپا پرداخت چنانکه آمریکا چهار برابر قیمت گاز به اروپا فروخت و از سوی دیگر مانع از آن شد تا اروپا بتواند به ارتشی مستقل دست یابد و عملا تحت سلطه آمریکا و ناتو باقی مانده است.
کشورهایی مانند فرانسه که به دنبال قدرت یابی در اروپا بوده‌ان اکنون خود را شکست خوردگانی می‌دانند که عملا مغلوب سلطه گری آمریکا شده اند لذا برآنند تا از ادامه بازی در زمین آمریکا و پرداخت هزینه‌های آن خودداری کنند. مکرون در سفر به چین پیشنهاد کرد که اروپا باید از تنش‌های آمریکا و چین بر سر تایوان فاصله بگیرد به همین دلیل آمریکا و دیگر متحدانش را عصبانی کرد. به عبارتی دیگر می‌توان گفت که فرانسه به شدت نگران واکنش‌های نظامی و اقتصادی چین به تهدیدات حریم امنیتی‌اش است بویژه اینکه اروپا به شدت با بحران اقتصادی مواجه است و گزینه‌ای جز رویکرد به چین نیز ندارد هر چند که در ظاهر به رویکرد تقابلی علیه این کشور می پردازد.
فرامرز اصغری
