پوتین در صدد احیای اتحاد جماهیر شوروی است اما بدون تفکر کمونیستی؛ روسیه خود را برای تقابل با غرب آماده می کند و در این راه نیازمند یارگیری بیشتر است.
آمریکا پس از فروپاشی شوروی سابق برای چند صباحی نفس راحت کشید اما دیری نپایید که روسیه خود را بازشناخت و پس از گورباچف و یلتسین، توانست قدرت خود را بازیابد و در صحنه بین الملل تأثیر گذار باشد. روسیه کنونی تفکر استعمار و استثمار دیگر کشورها را ندارد و سیاست کشوری چون روسیه با رهبری پوتین همگرایی و همفکری با دیگر کشورهایی است که اشتراکات زیادی بین آنها وجود دارد.
ایجاد ائتلاف های منطقه ای می تواند از گسترش نفوذ آمریکا در غرب جلوگیری کند و این مهم باید در میان کشورهای منطقه ای که ایران، روسیه و چین حضور دارند تقویت شود.
حتی چین و روسیه هم با وجود آن که به تشکیل ائتلاف مقابل آمریکا پی برده اند اما هنوز خود را توانمند در مقابل امریکا می پندارند در حالی که آمریکا خود تنها نیست بلکه همگرایی ایالات متحده و اتحادیه اروپا باعث شده تا قدرت آن افزایش یابد. برای همین است که شرق با محوریت روسیه، چین و ایران باید به سرعت برای ایجاد یک همبستگی راهبردی اقدام کنند و کشورهای همسو را نیز برای پیوستن به آن تشویق کنند.
تنش هایی که بر سر اوکراین آن هم با دخالت های مستقیم امریکا و اروپا ایجاد شده برای فشار بیشتر به روسیه است و از سوی دیگر فشارهای امریکا به چین در ماجرای هنگ کنگ و تایوان نیز در همین راستا انجام می شود تا باعث کوتاه آمدن دو قدرت بزرگ جهان در مقابل امریکا و اروپا شود.
همگرایی کشورهای منطقه باید در همه ابعاد و زمینه ها باشد، اگر همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین که باعث خشم و نگرانی برخی در داخل و البته آمریکا و اروپا شده است، با روسیه نیز به وجود بیاید، به تقویت جبهه ضد غرب می انجامد و تضعیف آمریکا و اروپا را به همراه خواهد داشت.
علاوه بر آن باید کشورهای منطقه تلاش کنند تا با مقاومت بیشتر و تقویت استقلال سیاسی، خود را برای یک دوره تازه آماده کنند، دوره ای که بله زودی به افول کامل هژمون غرب می انجامد. شرایط آنقدر روشن و آماده است که می توان پیش بینی کرد که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
روند سیاست های جهانی سازی آمریکا بر اساس راهبرد مداخله و تسخیر از طریق جنگ نرم و سخت، ماهیت ایدئولوژی غرب را برای مردم جهان آشکار کرده و گریز از آمریکا و غرب افزایش یافته است و این روند به شکل گیری ائتلاف هایی منجر خواهد شد که هدف آن روابط عادی با سیاست حسن همجواری و دوستانه خواهد بود، اتفاقی که به خاطر سیاست های آمریکا و اروپا تاکنون نیفتاده است.
انزوا و تنهایی برای آمریکا و اروپا در جهان پیش بینی می شود، حتی این مسئله را مقامات آمریکایی احساس کرده اند، بروز این احساس در مسئله خروج ایالات متحده از برجام دیده می شود. آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا در این باره گفته بود؛« آمریکا با خروج از برجام منزوی شد.» این حقیقتی غیر قابل کتمان است که اتفاق افتاد.
به هر حال، روابط مبتنی بر ائتلاف های کشورهایی چون ایران، روسیه، چین و دیگر کشورهای همسو، علاوه بر مسائل سیاسی، باید مسائل اقتصادی، امنیتی و نظامی را در نظر داشته و بر روی آنها متمرکز شوند.
روسیه و چین اگر تصور آن را دارند که می توانند به تنهایی مقابل پیشروی غرب مقاومت کنند، در اشتباهند. تنها مقاومت کافی نیست بلکه تهاجم نیز باید وجود داشته باشد که به تنهایی نمی توان انجام داد.
نویسنده: محمد صفری
آمریکا پس از فروپاشی شوروی سابق برای چند صباحی نفس راحت کشید اما دیری نپایید که روسیه خود را بازشناخت و پس از گورباچف و یلتسین، توانست قدرت خود را بازیابد و در صحنه بین الملل تأثیر گذار باشد. روسیه کنونی تفکر استعمار و استثمار دیگر کشورها را ندارد و سیاست کشوری چون روسیه با رهبری پوتین همگرایی و همفکری با دیگر کشورهایی است که اشتراکات زیادی بین آنها وجود دارد.
ایجاد ائتلاف های منطقه ای می تواند از گسترش نفوذ آمریکا در غرب جلوگیری کند و این مهم باید در میان کشورهای منطقه ای که ایران، روسیه و چین حضور دارند تقویت شود.
حتی چین و روسیه هم با وجود آن که به تشکیل ائتلاف مقابل آمریکا پی برده اند اما هنوز خود را توانمند در مقابل امریکا می پندارند در حالی که آمریکا خود تنها نیست بلکه همگرایی ایالات متحده و اتحادیه اروپا باعث شده تا قدرت آن افزایش یابد. برای همین است که شرق با محوریت روسیه، چین و ایران باید به سرعت برای ایجاد یک همبستگی راهبردی اقدام کنند و کشورهای همسو را نیز برای پیوستن به آن تشویق کنند.
تنش هایی که بر سر اوکراین آن هم با دخالت های مستقیم امریکا و اروپا ایجاد شده برای فشار بیشتر به روسیه است و از سوی دیگر فشارهای امریکا به چین در ماجرای هنگ کنگ و تایوان نیز در همین راستا انجام می شود تا باعث کوتاه آمدن دو قدرت بزرگ جهان در مقابل امریکا و اروپا شود.
همگرایی کشورهای منطقه باید در همه ابعاد و زمینه ها باشد، اگر همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین که باعث خشم و نگرانی برخی در داخل و البته آمریکا و اروپا شده است، با روسیه نیز به وجود بیاید، به تقویت جبهه ضد غرب می انجامد و تضعیف آمریکا و اروپا را به همراه خواهد داشت.
علاوه بر آن باید کشورهای منطقه تلاش کنند تا با مقاومت بیشتر و تقویت استقلال سیاسی، خود را برای یک دوره تازه آماده کنند، دوره ای که بله زودی به افول کامل هژمون غرب می انجامد. شرایط آنقدر روشن و آماده است که می توان پیش بینی کرد که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.
روند سیاست های جهانی سازی آمریکا بر اساس راهبرد مداخله و تسخیر از طریق جنگ نرم و سخت، ماهیت ایدئولوژی غرب را برای مردم جهان آشکار کرده و گریز از آمریکا و غرب افزایش یافته است و این روند به شکل گیری ائتلاف هایی منجر خواهد شد که هدف آن روابط عادی با سیاست حسن همجواری و دوستانه خواهد بود، اتفاقی که به خاطر سیاست های آمریکا و اروپا تاکنون نیفتاده است.
انزوا و تنهایی برای آمریکا و اروپا در جهان پیش بینی می شود، حتی این مسئله را مقامات آمریکایی احساس کرده اند، بروز این احساس در مسئله خروج ایالات متحده از برجام دیده می شود. آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه آمریکا در این باره گفته بود؛« آمریکا با خروج از برجام منزوی شد.» این حقیقتی غیر قابل کتمان است که اتفاق افتاد.
به هر حال، روابط مبتنی بر ائتلاف های کشورهایی چون ایران، روسیه، چین و دیگر کشورهای همسو، علاوه بر مسائل سیاسی، باید مسائل اقتصادی، امنیتی و نظامی را در نظر داشته و بر روی آنها متمرکز شوند.
روسیه و چین اگر تصور آن را دارند که می توانند به تنهایی مقابل پیشروی غرب مقاومت کنند، در اشتباهند. تنها مقاومت کافی نیست بلکه تهاجم نیز باید وجود داشته باشد که به تنهایی نمی توان انجام داد.
نویسنده: محمد صفری
