پس از گذشت ماه ها از قيام مردمي در كشورهاي عربي حوزه خليج فارس و شمال آفريقا، محافل رسانه اي و سياسي دنيا اذعان دارند كه جمهوري اسلامي ايران پيروز اين تحولات بوده و آمريكا به رغم تمام تحركاتش بازنده اين حوزه بوده است. در اين چارچوب نهادهاي اطلاعاتي مشترك آمريكا و رژيم صهيونيستي در جديدترين گزارش خود اذعان كرده اند كه در شرايط كنوني جمهوري اسلامي ايران از اقتدار داخلي و منطقه‌اي همه جانبه اي برخوردار است، لذا هرگونه حمله نظامي به ايران شكستي سنگين را براي آمريكا و اين رژيم به همراه خواهد داشت.
هر چند كه محافل غربي برآنند تا به زعم خود با اين اعترافات بخشي ديگر از پروژه ايران هراسي را براي تحريك سران عرب به پذيرش خواسته هاي خود اجرا كنند، اما به اذعان جهانيان، اين مواضع برگرفته از حقيقت انكارناپذير شكست آمريكا در برابر جمهوري اسلامي ايران مي باشد.
ابعاد شكست غرب
به طور معمول قدرت كشورها در عرصه منطقه اي و جهاني در دو حوزه انديشه اي و رفتاري قابل پردازش است. دو حوزه كه برگرفته از ساختار فكري و نگرشي در كنار موقعيت رفتاري يك كشور در صحنه بين الملل مي باشد.
الف) چارچوب انديشه اي
در حوزه انديشه اي، جهانيان اذعان دارند كه به رغم تحركات گسترده غرب براي مقابله با انديشه هاي انقلاب اسلامي، روند تحولات منطقه نشانگر رويكرد گسترده ملت‌ها به پيام هاي انقلاب اسلامي ايران است. تأكيد مردم بر لزوم اجراي شريعت اسلامي و نيز مقابله با آمريكا و رژيم صهيونيستي از جمله شاخصه هاي اين رويكرد مي باشد. اين در حالي است كه انديشه هاي غربي مبني بر ترويج ضديت با شريعت اسلامي و دور ساختن ملت ها از جمهوري اسلامي با ناكامي همراه شده است.
ب) چارچوب‌هاي رفتاري
در حوزه رفتاري نيز پرونده منطقه حقايقي قابل تأمل را ارائه مي دهد. به عنوان مثال در قبال افغانستان جهانيان اذعان دارند كه حضور غرب عامل اصلي بحران هاي اين كشور است در حالي كه براي برون رفت افغانستان از اين چالش از يك سو نيروهاي خارجي بايد اين كشور را ترك كنند و از سوي ديگر بايد جهانيان با پذيرش جايگاه منطقه اي ايران از ظرفيت هاي آن براي تأمين ثبات و امنيت در افغانستان بهره مند شوند. مواضع حاضران در نشست امنيتي افغانستان در استانبول تركيه گواهي بر اين نگرش مي باشد.
در باب عراق نيز به رغم ادعاهاي آمريكا مبني بر پيامدهاي منفي خروج آمريكا، همگان اذهان دارند كه كشورهاي منطقه به ويژه جمهوري اسلامي ايران مي توانند نقش مهمي در حفظ ثبات و پيشرفت اين كشور ايفا كنند. در كنار عراق و افغانستان، بسياري از ناظران سياسي تأكيد دارند كه براي حل بحران هاي منطقه، جهان نيازمند برخورداري از ظرفيت هاي جمهوري اسلامي ايران است. جالب توجه آنكه حتي نظريه پردازان و نهادهاي اطلاعاتي آمريكا و اروپا نيز بر اين امر اذعان داشته و راهكار برون رفت غرب از باتلاق هاي خاورميانه را همگرايي با ايران عنوان مي كنند.
آنها اذعان دارند كه ايران در حوزه رفتاري در چندين محور نسبت به غرب برتري دارد كه از هر توان نظامي و اقتصادي قدرتمندتر است.
اعتماد ملت ها و تأكيد آنها بر همگرايي با ايران، اصرار جمهوري اسلامي ايران بر روابط برادرانه و همگام با احترام متقابل با دولت ها، تلاش هاي صادقانه جمهوري اسلامي براي كمك به رفع اختلافات منطقه اي
در چنين شرايطي است كه جهانيان اذعان دارند كه جمهوري اسلامي ايران پيروز تحولات منطقه بوده و غرب به ويژه آمريكا با شكست همراه بوده است هرچند كه در ظاهر غرب با فرافكني تلاش دارد بر اين حقيقت سرپوش گذاشته و به زعم خويش ايران را منزوي و خود را پيروز تحولات معرفي كند.
غرب در توهم
همزمان با اذعان جهاني به نقش و جايگاه منطقه‌اي ايران، غرب در هفته‌هاي اخير مجموعه اي از تحركات دوگانه را در قبال جمهوري اسلامي ايران آغاز كرده تا شايد بتواند بر شكست‌هاي خود سرپوش گذارد.
غربي ها با مسائلي مانند بازگشايي پرونده حقوق بشر عليه ايران، مطرح كردن ادعاهايي مبني بر گزارش آژانس بين المللي انرژي اتمي عليه فعاليت‌هاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران، پرداختن به ادعاهاي واهي و بي اساس مبني بر نقش ايران در طرح ترور سفير عربستان و نيز وارد ساختن مواد منفجره براي ايجاد ناامني در عراق و منطقه، تكرار ادعاهاي اعمال تحريم‌هايي عليه ايران و برخي مقامات نظام اسلامي و ... به دنبال اجراي سياست هاي نخ نما شده تهديدآميز عليه جمهوري اسلامي ايران بوده اند، در رويكردي متضاد با اين روند، آنها ادعاي رويكرد به مذاكره را نيز مطرح كرده اند چنانكه «كاترين اشتون» مسئول سياست خارجي اتحاديه اروپا و نماينده گروه ۱+۵ رسماً از آمادگي اين گروه براي آغاز دوباره مذاكرات خبر داد.
بسياري از ناظران سياسي بر اين امر تأكيد دارند كه غرب به دليل بحران هاي شديد داخلي و ناتواني در منطقه، نيازمند ظرفيت هاي ايران در حوزه اقتصادي براي كاهش بحران هاي اقتصادي خويش و نيز موقعيت و جايگاه آن در منطقه است. در اين ميان، غرب كه همچنان در تفكرات قديمي برتري جويانه خويش قرار دارد حاضر به پذيرش نقش و جايگاه ساير كشورها نبوده و تلاش دارد تا نياز خويش را به نياز طرف مقابل مبدل كند. به عبارتي ديگر غرب چنان وانمود مي كند كه دست برتر را در تصميم گيري و سياست گذاري ها داشته و اين طرف مقابل است كه نيازمند همگرايي آنها است.
با توجه به چنين روحيه اي مي توان گفت كه غرب در شرايطي كه نيازمند مذاكره با ايران است تلاش دارد تا در مرحله نخست تضعيف ايران را اجرايي سازد به گونه اي كه بتواند چنان وانمود سازد كه جمهوري اسلامي از روي ضعف و تحت فشار غرب به ميز مذاكره آمده است. آنها با اين رويكرد در كنار مطالبه خواسته ها و امتيازاتي از جمهوري اسلامي، برآنند تا در حوزه داخلي ايران شكاف و نوعي تزلزل در وحدت ملي را پيگيري كنند؛ به ويژه اينكه غرب تلاش خواهد كرد تا از تبلور اراده ملت ايران در انتخابات آتي جلوگيري و به خيال خود از آن در جهت اهدافي كه در طول حيات انقلاب اسلامي به آن دست نيافته، دست يابد.
در حوزه منطقه اي و جهاني نيز غرب از الگو بودن جمهوري اسلامي و ملت بزرگ ايران براي ملت هاي منطقه در قالب بيداري اسلامي در هراس است، لذا تلاش دارد، با به چالش كشاندن و در نهايت به زعم خود، آوردن ايران پاي ميز مذاكره در وضعيت ضعف، از ادامه رويكرد ملت هاي منطقه و آزاديخواهان جهان به ايران جلوگيري كند. غرب همچنان در اين توهم است كه مي‌تواند خود را به عنوان تنها الگوي جهان معرفي و چنان وانمود سازد كه بدون خواست و نظر آنها، هيچ كشوري نمي‌تواند به حيات خود ادامه دهد.
نتيجه گيري
با توجه به آنچه ذكر شد مي توان گفت كه رويكردهاي متناقض غرب در قبال جمهوري اسلامي ايران در هفته هاي اخير برگرفته از همان توهماتي است كه در گذشته نيز پيگيري كرده است.
توهماتي كه ملت و نظام اسلامي با وحدت و يكپارچگي در نهايت آنها را به كابوسي براي غرب مبدل كرده اند، به گونه اي كه جهانيان اذعان دارند، ترفند كنوني غرب نيز با وجود وحدت ميان ملت و نظام اسلامي ايران با شكست همراه خواهد شد و غرب در نهايت بازنده تكرار سياست هاي اشتباه گذشته اش در قبال ايران خواهد بود.
