به گزارش سایت انجمن مدافعان حقوق بشر، پایگاه خبری گلوب اند میل در گزارشی از رفتار وحشیانه پلیس با یکی از معترضین در زمان دستگیری وی خبر داد. این معترض ۳۶ ساله زمانی که پلیس قصد داشت تا کمپ کوچک معترضین که در خارج از محوطه دادگاه برپا شده بود را به بیرون منتقل کند، دستگیر شد. براساس فیلم‌های گرفته شده از این حادثه، پلیس پس از انداختن او بر روی زمین در حالی که گردن او زخم شده بود و نمی‌توانست دستان خود را به پشت سرش ببرد، تلاش می‌کرد تا از پشت به دستان او دستبند آهنی بزند. این معترض یک روز بعد توانست با قرار کفالت در حالی که صورتش به شدت ورم کرده و دور چشمانش نیز به شدت کبود شده بود، از بند پلیس آزاد شود. وی در رابطه با برخورد پلیس با او در زمان بازداشتش گفت: بلایی که در زمان دستگیری بر سر من آمده کاملاً مشهود است و نیازی به بازگویی نیست اما در پی این اتفاق، درد شدیدی در صورت خود احساس می‌کنم، پای چپم مقداری بی حس شده و دست راستم کاملاً کرخت شده است. گزارش‌ها حاکی است که سه نفر دیگر نیز دچار حادثه‌ای شبیه به این معترض شدیداً مصدوم که تروی نام دارد، شده اند اما با این وجود، یک سخنگوی پلیس روز یکشنبه از این موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرد. کانادا کشوری است که همواره موضوعات حقوق بشری را به کشورهای دیگر گوشزد می‌کند و کشورهای زیادی تاکنون از سوی این کشور مدعی حقوق بشر مورد فشارهای سیاسی قرار گرفته‌اند. اما این کشور در حالی از این سطح از برخورد با معترضین استفاده کرده که اعتراضات جنبش "آکیوپای تورنتو" تاکنون در فضایی کاملاً آرام و به دور از تنش صورت گرفته است.
اما سوال اینجاست که به دلیل چه جرمی پلیس کانادا این کار را انجام داده است؟
و اصلا در صورت وجود جرم آیا این شیوه برخورد صحیح است؟
در قطعنامه۴۳/۱۷۳مجمع عمومی سازمان ملل متحد مصوبه ٩ دسامبر ١٩٨٨ اصل یک آمده است:
شيوه رفتار با همه افراد در هرگونه بازداشت يا زندان بايد انسانی و با حفظ احترام به كرامت ذاتی فرد انسان باشد.
هم چنین در اصل ۴ نیز آمده است:
هرگونه بازداشت يا زندان و همه اقداماتی كه بر حقوق بشر يك فرد در هرگونه بازداشت يا زندان تاثير دارد، بايستی بدستور يا در حوزه نظارت قابل اجرای يك مقام قضايی يا مقام مسئول ديگر باشد.
اما در این ماجرا خبری از سوی مقامات قضایی و دادگاهای رسمی نیست!
فقط یک اصل دیگر را از این کنوانسیون بدون هیچ تحلیلی می آوریم:
اصل۶
هيچ فردی در هرگونه بازداشت يا زندان نبايد شكنجه شود و يا مورد مجازات يا رفتار بيرحمانه، غيرانسانی يا توهين آميز قرار گيرد*. هيچگونه شواهد و شرايطی نمی‌تواند به عنوان توجيهی برای شكنجه يا ديگر مجازات‌ها يا رفتارهای بيرحمانه، غيرانسانی يا توهين آميز به كار گرفته شود.
عبارت "مجازات يا رفتار بيرحمانه، غير انسانی يا توهين آميز" چنان تعبير میشود كه وسيع ترين حمايت ممكن را در مقابل آزار‌های جسمی يا روانی امكان پذير سازد، از جمله نگهداری فرد در بازداشت يا زندان به گونه‌ای كه وی به طور موقتی يا دائمی از استفاده از حس‌های طبيعی خويش مانند ديدن يا شنيدن، يا آگاهی از مكان و گذشت زمان محروم شود که البته در چشمانی باد کرده ... .
در این حرکت دستگیری و سپس آزادسازی دوباره ، فرد از دلیل دستگیری خویش آگاه نشده است. هم چنین به فرض معلوم بودن دستگیری ، وی باید در بازداشت نگه داشته شده، بر روی پرونده تحقيق شده و بايستی فقط در محدوده اختياراتی كه قانون به آنان داده، عمل كنند.
این نکته نیز نباید فراموش گردد که فرد نبايد بدون آنكه بی درنگ فرصتی كارآ برای ارائه توضيحات در دفاع از خود در مقابل يك مقام قضايی يا مقام مسئول ديگر به وی داده شود، بازداشت گردد. فرد در بازداشت بايد اين حق را داشته باشد كه از خود دفاع كند يا چنانچه در قانون تعيين شده توسط وكيل مدافع ياری شود.
از نظر قوانین حقوقی نیز مسلم است که کسی نباید در معرض شکنجه یا رفتار تحقیرآمیز و مجازات غیر انسانی و وحشیانه قرار گیرد و یا تحت بازداشت و یا دستگیری خودسرانه قرار گیرد.
و باید گفت: هیچ گونه شرایط استثنایی مثل حالت جنگ یا تهدید به آن، ناآرامی های سیاسی داخلی، یا هر گونه وضعیت فوق العاده عمومی نمی تواند به عنوان دستاویزی برای توجیه شکنجه مورد استناد قرار گیرد. دستور افسر و یا مقام دولتی مافوق نمی تواند مستمسکی برای توجیه شکنجه قرار گیرد.
و در پایان از این که این گونه حرکات توهین به شانیت انسان است مردم را نیز ترغیب به مقاومت در برابر مجریان قانون از انواع و اقسام نافرمانیها وا میدارد و منتهای آن منجر به تضعیف نیروهای امنیتی و ایفای نقش آنان میشود.
پیمان بهنیانفر
