مردم انگلیس و دیگر کشورهای زیر مجموعه پادشاهی بریتانیا، یک حکومت تحمیلی را قرنها است تحمل می‌کنند در حالی که از این حکومت انزجار دارند.
شنبه مراسم تاج گذاری چارلز و ملکه در لندن برگزار شد، مراسمی که نشانه‌های اشرافیت، تجمل، سرمایه داری، نگاه تبعیض آمیز به مردم در این مراسم فراوان بود و از چشم افکار عمومی جهان پنهان نماند. خودبرتر بینی خاندان سلطنتی در انگلیس در این کشور و دیگر کشورهای تحت سلطه آن اکنون به یک نفرت جمعی تبدیل شده و این در حالی است که همواره سعی شده صدای مخالف سلطنت خفه شود و به گوش نرسد.
اما روز شنبه جمع زیادی از مخالفان سلطنت در انگلیس همزمان با برگزاری آیین تاج گذاری پادشاه ۷۵ ساله این کشور به خیابان‌ها آمدند و شعار مرگ بر شاه سر دادند.
همه آنچه که در صفحه تلویزیون‌های انگلیس و دیگر کشورهای جهان برگرفته از شبکه‌های انگلیسی پخش شد یک نکته را نشان می‌داد و اثبات می‌کرد که دیکتاتوری مطلق در بریتانیای کبیر حاکم است و هر آنچه که در ظاهر دموکراتیک جلوه داده می‌شود فریب افکار عمومی داخلی و خارجی است.
کشور و رژیمی که خود را سردمدار آزادی، دموکراسی و حقوق بشر می‌پندارد و نان این فریب بزرگ را هم با خون بیگناهان جهان می‌خورد، ذره‌ای بویی از دموکراسی نبرده است که اگر برده بود، سال‌ها پیش باید تن به یک همه پرسی برای تعیین نوع حکومت انگلستان می‌داد تا مردم خود سرنوشت و آینده کشور را مشخص کنند، سلطنت می‌خواهند یا جمهوری.
چرا انگلیس تن به برگزاری رفراندوم برای نوع حکومت خود نمی‌دهد؟
قرنها از استقرار حکومت پادشاهی موروثی در انگلستان می‌گذرد و هنوز هم این کشور بر سبک دوران قرون بربریت جاهلانه اداره می‌شود و تنها تفاوت آن در ظاهر است و در باطن خود همچنان قرون بربریت اداره می‌شود.
کشورهایی همچون اسکاتلند، ولز، ایرلند جنوبی، جامائیکا، استرالیا تحت سلطه سلطنت انگلیس است که بریتانیای کبیر را تشکیل می‌دهد حال آن که مردم این کشورها خواهان استقلال سیاسی از انگلیس هستند. مبارزه مردم ایرلند شمالی برای آزادی و استقلال این کشور با سرکوب‌ها وحشیانه و خشن لندن همراه بود. ارتش انگلستان در ایرلند شمالی یکشنبه خونین راه انداخت.
کشتار معترضان در «یکشنبه خونین» ایرلند شمالی فقط چند دقیقه طول کشید اما تلاش برای کشف حقیقت درباره این فاجعه و درک دلایل صدور فرمانی که منجر به خلق چنین فاجعه بزرگی شد، بیش از ۱۲سال زمان برد.
اکنون ۵۱ سال از آن قتل عام می‌گذرد اما همچنان مسببان این جنایت به سزای اعتما خود نرسیده‌اند و داغ بازماندگان بر دلشان مانده است.
چنین رژیمی که در دیگر کشورهای دنیا نیز دست به جنایت می‌زند، در سیاست‌های مداخله گرانه خود، شعار دموکراسی، آزادی و حقوق بشر سر می‌دهد و با دخالت مستقیم در امور دیگر کشورها برگزاری رفراندوم را تجویز می‌کند آن هم برای پیش پا افتاده‌ترین مسائل.
برگزاری آیین تاج گذاری پادشاه چارلز که پس از مرگ ملکه تاکنون به طول انجامیده بود، به گونه‌ای تدارک دیده شده بود که ۲۵۰ میلیون پوند خرج روی دست مردم انگلستان گذاشت.
بر اساس نظرسنجی یک موسسه معتبر به نام«یوگاو» بیش از ۷۰ درصد مردم علاقه‌ای به برگزاری آیین تاج گذاری نداشتند و در نظر سنجی دیگر که از جوانان انگلیسی گرفته شده ، چهل و یک درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله انگلیسی گفتند که باید یک رئیس دولت انتخاب شود در حالی که ۳۱ درصد از حضور پادشاه یا ملکه در راس سیستم سیاسی این کشور حمایت کردند.
با توجه به رویکردی که در میان جوانان انگلیسی و بریتانیایی دیده می‌شود، زنگ خطر برای خاندان سلطنتی انگلیس به صدا در آمده و چه بسا پادشاه چارلز آخرین پادشاه انگلیس باشد.
مردم انگلستان خواهان حکومت جمهوری هستند، حکومتی که با رأی مستقیم مردم تشکیل شود و رئیس آن با رأی مردم انتخاب شود.
نمایش روز شنبه که بسیار پر هزینه و چشمگیر هم و در رسانه‌های انگلیسی با آب و تاب فراوان از شبکه‌های گوناگون پخش شد، یک قدرنمایی بود در حالی که پایه‌های سلطنت و پادشاهی انگلستان متزلزل است.
محمد صفری
شنبه مراسم تاج گذاری چارلز و ملکه در لندن برگزار شد، مراسمی که نشانه‌های اشرافیت، تجمل، سرمایه داری، نگاه تبعیض آمیز به مردم در این مراسم فراوان بود و از چشم افکار عمومی جهان پنهان نماند. خودبرتر بینی خاندان سلطنتی در انگلیس در این کشور و دیگر کشورهای تحت سلطه آن اکنون به یک نفرت جمعی تبدیل شده و این در حالی است که همواره سعی شده صدای مخالف سلطنت خفه شود و به گوش نرسد.
اما روز شنبه جمع زیادی از مخالفان سلطنت در انگلیس همزمان با برگزاری آیین تاج گذاری پادشاه ۷۵ ساله این کشور به خیابان‌ها آمدند و شعار مرگ بر شاه سر دادند.
همه آنچه که در صفحه تلویزیون‌های انگلیس و دیگر کشورهای جهان برگرفته از شبکه‌های انگلیسی پخش شد یک نکته را نشان می‌داد و اثبات می‌کرد که دیکتاتوری مطلق در بریتانیای کبیر حاکم است و هر آنچه که در ظاهر دموکراتیک جلوه داده می‌شود فریب افکار عمومی داخلی و خارجی است.
کشور و رژیمی که خود را سردمدار آزادی، دموکراسی و حقوق بشر می‌پندارد و نان این فریب بزرگ را هم با خون بیگناهان جهان می‌خورد، ذره‌ای بویی از دموکراسی نبرده است که اگر برده بود، سال‌ها پیش باید تن به یک همه پرسی برای تعیین نوع حکومت انگلستان می‌داد تا مردم خود سرنوشت و آینده کشور را مشخص کنند، سلطنت می‌خواهند یا جمهوری.
چرا انگلیس تن به برگزاری رفراندوم برای نوع حکومت خود نمی‌دهد؟
قرنها از استقرار حکومت پادشاهی موروثی در انگلستان می‌گذرد و هنوز هم این کشور بر سبک دوران قرون بربریت جاهلانه اداره می‌شود و تنها تفاوت آن در ظاهر است و در باطن خود همچنان قرون بربریت اداره می‌شود.
کشورهایی همچون اسکاتلند، ولز، ایرلند جنوبی، جامائیکا، استرالیا تحت سلطه سلطنت انگلیس است که بریتانیای کبیر را تشکیل می‌دهد حال آن که مردم این کشورها خواهان استقلال سیاسی از انگلیس هستند. مبارزه مردم ایرلند شمالی برای آزادی و استقلال این کشور با سرکوب‌ها وحشیانه و خشن لندن همراه بود. ارتش انگلستان در ایرلند شمالی یکشنبه خونین راه انداخت.
کشتار معترضان در «یکشنبه خونین» ایرلند شمالی فقط چند دقیقه طول کشید اما تلاش برای کشف حقیقت درباره این فاجعه و درک دلایل صدور فرمانی که منجر به خلق چنین فاجعه بزرگی شد، بیش از ۱۲سال زمان برد.
اکنون ۵۱ سال از آن قتل عام می‌گذرد اما همچنان مسببان این جنایت به سزای اعتما خود نرسیده‌اند و داغ بازماندگان بر دلشان مانده است.
چنین رژیمی که در دیگر کشورهای دنیا نیز دست به جنایت می‌زند، در سیاست‌های مداخله گرانه خود، شعار دموکراسی، آزادی و حقوق بشر سر می‌دهد و با دخالت مستقیم در امور دیگر کشورها برگزاری رفراندوم را تجویز می‌کند آن هم برای پیش پا افتاده‌ترین مسائل.
برگزاری آیین تاج گذاری پادشاه چارلز که پس از مرگ ملکه تاکنون به طول انجامیده بود، به گونه‌ای تدارک دیده شده بود که ۲۵۰ میلیون پوند خرج روی دست مردم انگلستان گذاشت.
بر اساس نظرسنجی یک موسسه معتبر به نام«یوگاو» بیش از ۷۰ درصد مردم علاقه‌ای به برگزاری آیین تاج گذاری نداشتند و در نظر سنجی دیگر که از جوانان انگلیسی گرفته شده ، چهل و یک درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله انگلیسی گفتند که باید یک رئیس دولت انتخاب شود در حالی که ۳۱ درصد از حضور پادشاه یا ملکه در راس سیستم سیاسی این کشور حمایت کردند.
با توجه به رویکردی که در میان جوانان انگلیسی و بریتانیایی دیده می‌شود، زنگ خطر برای خاندان سلطنتی انگلیس به صدا در آمده و چه بسا پادشاه چارلز آخرین پادشاه انگلیس باشد.
مردم انگلستان خواهان حکومت جمهوری هستند، حکومتی که با رأی مستقیم مردم تشکیل شود و رئیس آن با رأی مردم انتخاب شود.
نمایش روز شنبه که بسیار پر هزینه و چشمگیر هم و در رسانه‌های انگلیسی با آب و تاب فراوان از شبکه‌های گوناگون پخش شد، یک قدرنمایی بود در حالی که پایه‌های سلطنت و پادشاهی انگلستان متزلزل است.
محمد صفری
