پس از گذشت 44 سال از عمر انقلاب اسلامی، مجلس یازدهم برای سامان دادن به وضعیت حجاب در کشور دست به کار شد و قانونی را تصویب کرد که البته با ایراداتی از سوی شورای نگهبان روبه‌رو شد و پس از رفع آنها دوباره به شورای نگهبان فرستاده شد.
در این که در یک کشور اسلامی باید از نظر عفاف و حجاب در انظار مردم حجاب خود را رعایت کنند بحثی نیست. تاکنون نیز قوانینی در این زمینه وجود داشته اما آنچه که در مصوبه حجاب در مجلس یازدهم وجود دارد، در گذشته به اینگونه نبوده است.
قوانینی برای چگونه برخورد با متخلفان وضع شده که بر اساس پیش بینی مجلس، وضعیت عفاف و حجاب بهتر خواهد شد.
اکنون بیش از یکسال است که حجاب به ویژه حجاب بانوان به دلیل آن اتفاقی که افتاد نابسامان شده و برخی هنجارشکنی کرده و موازین حجاب را رعایت نمی‌کنند. هرچند مردم ایران از دیرباز که به پیش از اسلام باز می‌گردد، پوشیده، عفیف و با حجاب بوده‌اند و پس از حضور اسلام در ایران و گرایش مردم به اسلام، این حجاب و عفاف پررنگتر اجرا و ادامه داشته است. مردم ایران حتی در دوران دیکتاتوری رضا شاه که قصد داشت حجاب از سر بانوان ایران زمین بردارد، نتوانست چنین کند چرا که مردم به حجاب اعتقاد قلبی داشتند.
اکنون با توجه به شرایطی که دیده می‌شود، نگرانی از آن بابت است که قانون تصویب شده نتواند اجرا شود.
چندین قانون مصوبه مجلس وجود دارد که پس از تصویب و ابلاغ برای اجرای آن،پس از چندی روی زمین ماند و دیگر برای اجرای قانون پیگیری از سوی مراجع ذیربط صورت نگرفت.قانون منع استفاده از آنتن‌های ماهواره یکی از آن قوانینی بود که تصویب و ابلاغ شد و اما اجرا نشد!
روشن است که اجرای یک قانون نیازمند پیوست‌هایی است که مهمترین آن پیوست فرهنگی و آموزشی آن است.
به واقع علاوه بر اعمال قانون و برخوردهای قانونی، پیش از آن باید آموزش‌های لازم به جامعه به ویژه از دوران کودکی در مدارس و سپس در دانشگاه‌ها به صورت جذاب و قابل فهم و درک ارائه شود که به نظر می‌رسد که در طول 44 سال از عمر انقلاب در این زمینه بسیار کم کاری شده و ضعف شدید وجود داشته است.
باید به این نکته توجه داشت که اعمال قانون عفاف و حجاب باعث بروز تنش‌ها و چالش‌هایی در کشور نشود، هر چند این اعتقاد وجود دارد که نباید به دلیل ترس از واکنش‌ها قانون اجرا نشود، اما آنچه که اهمیت زیادی دارد، حاکم شدن آرامش در کشور است چرا که هرگونه تنش و درگیری در کشور از سوی دشمنان با دخالت مستقیم روبرو شده و باعث تولید چالش‌هایی از جنس اتفاقات سال گذشته می‌شود.
باید ابتدا از مدارس، دانشگاه‌ها و رسانه‌ها برای ترویج و تبلیغ حجاب آغاز کرد و به شکلی پذیرفتنی، جذاب و قابل ارائه، آنهایی که نسبت به این حکم شرعی زاویه دارند، آموزش داد و تفهیم کرد.
روشن است که همواره کار فرهنگی در همه عرصه‌ها که مهمترین آن آموزش‌های مدرسه‌ای و دانشگاهی است بسیار مهم و تأثیر گذار است و در کنار آن ساخت فیلم و سریال جذاب است که می‌تواند تفکراتی که از پذیرفتن حجاب امتناع می‌کند، آگاه کرده و آنهایی که رعایت نمی‌کنند، ترغیب به حداقل اجرای قانون کند و به لج بازی پایان دهد حتی اگر اعتقاد قلبی هم پیدا نکرده باشد.
باید به این نکته بیشترین توجه و تأکید شود که مردم ایران در طول تاریخ حیات خود همواره زندگی عفیفانه داشته‌اند و حجاب یکی از اعتقادات قلبی آنها بوده است چرا که حتی در آثار بجا مانده از هزاران سال تاریخ ایران، یک نمونه از یک مرد یا زن برهنه دیده نمی‌شود اما در دیگر جوامع چنین آثاری وجود دارد و هم اکنون نیز در فرهنگ بی‌بندوباری غرب برهنگی یک ارزش تلقی می‌شود.
در این که در یک کشور اسلامی باید از نظر عفاف و حجاب در انظار مردم حجاب خود را رعایت کنند بحثی نیست. تاکنون نیز قوانینی در این زمینه وجود داشته اما آنچه که در مصوبه حجاب در مجلس یازدهم وجود دارد، در گذشته به اینگونه نبوده است.
قوانینی برای چگونه برخورد با متخلفان وضع شده که بر اساس پیش بینی مجلس، وضعیت عفاف و حجاب بهتر خواهد شد.
اکنون بیش از یکسال است که حجاب به ویژه حجاب بانوان به دلیل آن اتفاقی که افتاد نابسامان شده و برخی هنجارشکنی کرده و موازین حجاب را رعایت نمی‌کنند. هرچند مردم ایران از دیرباز که به پیش از اسلام باز می‌گردد، پوشیده، عفیف و با حجاب بوده‌اند و پس از حضور اسلام در ایران و گرایش مردم به اسلام، این حجاب و عفاف پررنگتر اجرا و ادامه داشته است. مردم ایران حتی در دوران دیکتاتوری رضا شاه که قصد داشت حجاب از سر بانوان ایران زمین بردارد، نتوانست چنین کند چرا که مردم به حجاب اعتقاد قلبی داشتند.
اکنون با توجه به شرایطی که دیده می‌شود، نگرانی از آن بابت است که قانون تصویب شده نتواند اجرا شود.
چندین قانون مصوبه مجلس وجود دارد که پس از تصویب و ابلاغ برای اجرای آن،پس از چندی روی زمین ماند و دیگر برای اجرای قانون پیگیری از سوی مراجع ذیربط صورت نگرفت.قانون منع استفاده از آنتن‌های ماهواره یکی از آن قوانینی بود که تصویب و ابلاغ شد و اما اجرا نشد!
روشن است که اجرای یک قانون نیازمند پیوست‌هایی است که مهمترین آن پیوست فرهنگی و آموزشی آن است.
به واقع علاوه بر اعمال قانون و برخوردهای قانونی، پیش از آن باید آموزش‌های لازم به جامعه به ویژه از دوران کودکی در مدارس و سپس در دانشگاه‌ها به صورت جذاب و قابل فهم و درک ارائه شود که به نظر می‌رسد که در طول 44 سال از عمر انقلاب در این زمینه بسیار کم کاری شده و ضعف شدید وجود داشته است.
باید به این نکته توجه داشت که اعمال قانون عفاف و حجاب باعث بروز تنش‌ها و چالش‌هایی در کشور نشود، هر چند این اعتقاد وجود دارد که نباید به دلیل ترس از واکنش‌ها قانون اجرا نشود، اما آنچه که اهمیت زیادی دارد، حاکم شدن آرامش در کشور است چرا که هرگونه تنش و درگیری در کشور از سوی دشمنان با دخالت مستقیم روبرو شده و باعث تولید چالش‌هایی از جنس اتفاقات سال گذشته می‌شود.
باید ابتدا از مدارس، دانشگاه‌ها و رسانه‌ها برای ترویج و تبلیغ حجاب آغاز کرد و به شکلی پذیرفتنی، جذاب و قابل ارائه، آنهایی که نسبت به این حکم شرعی زاویه دارند، آموزش داد و تفهیم کرد.
روشن است که همواره کار فرهنگی در همه عرصه‌ها که مهمترین آن آموزش‌های مدرسه‌ای و دانشگاهی است بسیار مهم و تأثیر گذار است و در کنار آن ساخت فیلم و سریال جذاب است که می‌تواند تفکراتی که از پذیرفتن حجاب امتناع می‌کند، آگاه کرده و آنهایی که رعایت نمی‌کنند، ترغیب به حداقل اجرای قانون کند و به لج بازی پایان دهد حتی اگر اعتقاد قلبی هم پیدا نکرده باشد.
باید به این نکته بیشترین توجه و تأکید شود که مردم ایران در طول تاریخ حیات خود همواره زندگی عفیفانه داشته‌اند و حجاب یکی از اعتقادات قلبی آنها بوده است چرا که حتی در آثار بجا مانده از هزاران سال تاریخ ایران، یک نمونه از یک مرد یا زن برهنه دیده نمی‌شود اما در دیگر جوامع چنین آثاری وجود دارد و هم اکنون نیز در فرهنگ بی‌بندوباری غرب برهنگی یک ارزش تلقی می‌شود.
محمد صفری
