در گفتوگویی که جماران با صادق خرازی داشته درباره شخصیتهایی از او پرسیده و خواسته نظرش را بشنود که خرازی اینگونه پاسخ داده است:
اکبر هاشمی رفسنجانی: پدر عمران ایران. او دومی نداشت. مردی از دل کویر، با قلب و سینهای گشاده، مظهر مقاومت و ایستادگی، مظلوم عینی و واقعی که هم رفیق و هم رقیب بر او تاخت و مورد بیمهری رقیب و رفیق قرار داشت. شخیصتش محسود بود و مورد حسد قرار میگرفت و نمیتوانستند او را تحمل کنند.
حسن روحانی: مرد تجربهها، روزهای سخت و آمیخته با انضباط فکری و ذهنی. کسی را مثل او در ذهن منظم در ایران سراغ ندارم.
علی لاریجانی: با چشمان آبی، متفاوت از برادران، زیرک و کسی که خوب تشخیص میدهد و میتواند به خوبی خود را روی آب نگه دارد.
صادق لاریجانی: چندان شناخت نزدیکی با ایشان ندارم.
سیدحسن خمینی: چهره جوان مجتهد با فضیلتهای اخلاقی و روحانی که میتواند آیندهساز باشد.
علیاکبر ناطقنوری: روحانی شجاع، جوانمرد، لوتی و مردی که دومی ندارد.
سیدمحمد خاتمی: عزیز دوست داشتنی که در حقش ناحقیهای زیادی شده است.
احمدینژاد: گل مصنوعی. دروغی به پهنای تاریخ.
محمدباقر قالیباف: مدیر جهادی تلاشگر و سیاستمدار بازنده.
احمد جنتی: نگهبان قانون اساسی، پیرمرد متدین و سالم و کسی که در عین حال خدشهپذیر نیست.
علیاکبر ولایتی: پزشک تاریخدانی که از گذشته حرف میزند، در حال مانده و در قصه پرغصه آینده گیر کرده است. استاد من بوده، برایش احترام قائل هستم، دوستش دارم و تا وقتی که زندهام به او احترام میگذارم.
حمید بقایی و اسفندیار رحیم مشایی: -
مصباحیزدی: فیلسوفی دلسوز اما کاملا متفاوت از جنس حکومت. شخصیتی که همیشه معترض است.
حسین فریدون: -
محسن هاشمی: فرزند مودب آیتالله.
سعید جلیلی: شخصیتی آمیخته با هزاران سوءتفاهم اما انقلابی و متدین.
محمدرضا عارف: شخصیت دانشمند دوست داشتنی.
سیداحمد خاتمی: روحانی سخنور و شناخته شده در جامعه مذهبی ایران.
محمدعلی نجفی: -
عبدالرضا رحمانیفضلی: وزیر کشور رفیق رئیس مجلس که از شانس زیادی برخوردار است.
محمدجواد ظریف: منحصر به فردترین وزیر امور خارجه تاریخ بعد از انقلاب ایران . دیپلمات بینالمللی کاری که مورد احترام همه همکاران جهانی خود است. متدین، خداترس و معتقد به مبانی امام (ره)، انقلاب و رهبری.
حمید رسایی: -
محمدرضا باهنر: سیاستمدار عاشق پیشه.
سیداحمد علمالهدی: -
قوه قضاییه: دستگاهی که نیاز به اصلاحات واقعی دارد.
مجلس دهم: بیخاصیت. مجلسی که نه قدر خودشان را میداند و نه قدر موقعیتشان . البته در دو سال آینده میتواند عملکرد بهتری داشته باشد.
فراکسیون امید مجلس: فراکسیونی که نه هدف را تشخیص میدهد و نه آرمان دارد.
دانشگاه آزاد اسلامی: بنگاه تولید ثروت و علم.
جبهه پایداری: قصه پرغصه ملت ایران.
حزب ندای ایرانیان: آرمان و آرزوی دیرینه من در جوانان پر از شور و شعف و علاقه و ایمان.
حزب اعتماد ملی: شیخ مهدی کروبی.
حزب اتحاد ملت: -
حزب کارگزاران سازندگی: -