حذف تیم ملی بزرگسالان از رقابتهای انتخابی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی،حذف تیم امید ایران از بازیهای آسیایی گوانگجو،حذف تیم ملی جوانان و نوجوانان از مسابقات قهرمانی آسیا،حذف تیم ملی بانوان ایران از بازیهای انتخابی المپیک و امروز حذف تيم ملي اميد از راهيابي به المپيك همه و همه از دستاوردهاي حضورعلي كفاشيان به عنوان نفر اول فدراسيون فوتبال و البته ساير مديران پر تلاش! اين فدراسيون براي فوتبال ايران است. همانقدر كه اين شكستها دل اهالي ورزش را ميرنجاند و تيشه به ريشه ورزش اين مملكت ميزند اظهارات آقايان مدير،نمكي بر اين زخمها است.« از مردم ایران بابت حذف تیم المپیک خجالت میکشم اما قصد استعفا و کنارهگیری از ریاست فدراسیون فوتبال را ندارم!» قبول مسئوليت شكست ،عذرخواهي از مردم و در آخر نوشتن استعفا در اين شرايط حداقل خواسته مردم است اما رفتار فدراسيون نشينها و اظهاراتشان بيانگر اين موضوع است كه آنها قصد كوچ كردن از ساختمان خيابان سئول را ندارند و حالا حالا ها به ميزشان تعهد دارند! اين فرهنگ مديران ماست كه اگر بازنده باشند هم برندهاند! و اگر توانستيد مديري در اين كشور پهناور پيدا كنيد كه بعد از ناكامياش از مردم عذرخواهي كرده و استعفا دهد از كفاشيان نيز بايد توقع داشت. كاش كفاشيان اولين نفر باشد.