مونا اسلامي بلده:
امروز را بايد روزجهاني مبارزه با موادمخدر بناميم .روزي كه درآن قراراست تمام تدبیر، اندیشه و تلاشى مخلصانه رابه كارگرفت تا اعتیاد را به عنوان یك آسیب اجتماعی به كنترل در آورد.
ازآنجا كه سرعت تغيير الگوي مبارزه با مواد مخدربسيارتندترازسرعت حركت كشورمادرمبارزه باموادمخدراست اين گزارش در پي آن است تا چرايي اين تعلل وتاخيررا جستجو كند.
تعلل وتاخیری که بهای آن کشته شدن نوزادان وکودکانی است که جانشان تاوان جنون حاصل از مصرف مواد مخدروالدین است.
شکست سه بر صفر دربرابررقیب
اگر اعتیاد به موادمخدررا ازمهمترین عوامل بسياري ازمشكلات اجتماعی، اقتصادى و بهداشتى بدانيم كه عوارض ناشى از آن تهدیدى جدى براى جامعه بشرى محسوب مي شود بي شك مبارزه با آن اولويت اصلي متوليان هركشوري قرار مي گيرد.
اين نيازدركشورما باتوجه به هم مرز بودن با كشورهاي افغانستان وپاكستان به عنوان تولید كنندگان اصلي موادمخدردرجهان بيشتر احساس مي شودواگرچه كه متوليان اين امر تلاشهاي خود را دراين زمينه به كارگرفته‌اند اما بايد گفت وضعيت موجوددرجامعه بيانگراين واقعيت است كه آنطور كه بايد تمام توانمان را براي مبارزه با اين معضل بزرگ بكارنگرفته ايم.
درواقع اينكه سن اعتياد به مواد مخدربه حدي رسيده كه دانش آموزان دوره ي راهنمايي را به عنوان جدي ترين قربانيان خود مي شناسد تنها بيانگر اين موضوع است كه درانجام كارهاي زيربنايي ضعف جدي داريم واین ضعف زمینه ساز سقوط بسیارى از ارزش‌ها و هنجارهاى فرهنگى واخلاقى شده است وحکایت ازآن دارد که ماازسیستمی که سه شیفته دربازار قاچاق فعالیت می کند عقب هستیم ودرقبال این عقب ماندگی باید پاسخگوباشیم.
گزارش ها پیرامون میزان مصرف موادمخدردرکشور وافرادی که سالیانه دراین گرداب فرو می روند باآمارارائه شده درخصوص یک فاجعه بزرگ اجتماعی برابری می کند وتنهابراساس یک گزارش، سالانه ۵ درصد به جمع معتادان كشور افزوده می شود واین افزایش آماردرحالی است كه سازمان بهزیستی كشور تنها توان مداوای ۲ درصد معتادان را دارد.
دولتمردان درکجای کارند؟
محمد جمشیدی ،جامعه شناس پیرامون مسئله اعتیاد به گزارشگر سیاست روز می گوید:«گسترش دامنه مصرف موادمخدر در جامعه امروزى به حدى است كه حتى قشر متفكر و تحصیل كرده را نیز به سمت خود می کشاند.»این پژوهشگراجتماعی درخصوص راهکارهای مبارزه با این معضل می گوید:« مبارزه با اعتیاد قطعاً بیش از آنكه ماموریتى درراستاى وظایف نیروى انتظامى باشد، اقدامى است استراتژیك که نیازمند عزم جدی دولتمردان است وتازمانی که این عزم راسخ وجودنداشته باشد،وضعیت موجود بهترنمی شود.»
جمشیدی مبارزه ای فراگیروپیوسته در ابعاد نظامی، انتظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی راتنهاراهکارموجود می داند که در پرتوآن سایه سنگین اعتیاد ازسرجامعه برداشته می شود.
البته سیما بیاتی روانشناس نيز یکی از راه های پیش گیری از اعتیادراایجاد محیط سالم روانی می داندوادامه می دهد:« یکی از راه حل‌های علمی برای جلوگیری ازاعتیاد فرد ریشه یابی علل گرایش فرد به سوی مواد مخدر است چرا که مصرف مواد مخدر مثل خاکستری است که روی آتش مشکلات روانی و شخصیتی فرد ریخته می شود تا آن راخاموش کند.»
وی ناامنی موجوددرجامعه وترس جوانان ازآنکه در آینده چه زندگی خواهندداشت راعامل تاثیرگذارگرایش به موادمخدرمی شناسد ومعتقداست تازمانی که برای شیوه زندگی درست جوانان برنامه ریزی نکنیم این ترس ادامه خواهد داشت.
البته باید به این نکته هم توجه داشته باشیم که یکی از راهکارهای مؤثردرپیش گیری ازاعتیاد، افزایش آگاهی خانواده ها است زیرا یکی ازعلل اصلی اعتیاد و روی آوری به مواد مخدر، گسستگی خانواده و نظارت نداشتن این نهاد براعضااست ونکته دیگری که باید به آن اشاره کرد که می تواند از ابتلای جامعه به این معضل جلوگیری کند ایجاد امکانات ورزشی مناسب متناسب با شرایط معیشتی مردم است.
حرف آخر
حرف آخراين گزارش راهم به دبيركل جمعيت احياي انساني كنگره 60 مي سپاريم كه مي گويد:« وقتي كراك آمد اعلام شد كه اعتياد ندارد و در مورد شيشه هم همينطور بود و كسي نيامد آموزش دهد كه به طور كلي هر ماده‌اي كه انسان را از حالت تعادل خارج كند مخدر است و حتي استامينوفن هم اگر يك سال پشت سر هم استفاده شود اعتياد مي‌آورد.»
دژاکام درادامه تاکید می کند:«متولي مبارزه باموادمخدرخيلي با تأخيرحركت مي‌كند مثلا قرص اكس وارد جامعه شد و بعد از 4 سال كه از مد افتاد تازه براي آن برنامه‌هاي تلويزيوني درست كرده‌اند و به نوعي نوشدارو پس از مرگ سهراب بوده است.درخصوص شيشه هم همينطور بود كه چهار سال پيش گفته شد سونامي شيشه در راه است ولي شيشه تمام سطوح جامعه را گرفت و تازه اكنون مي‌نشينند و فكرمي‌كنند.»
