سوریه باردیگر به یکی از محورهای گزارشهای سازمان ملل مبدل شد که محور آن را ادعای استفاده سوریه از سلاح شیمیایی تشکیل میداد. شبکه اسکای نیوز از گزارشی از سوی کمیته تحقیق وابسته به سازمان ملل درباره سوریه خبر داد که در آن مدعی شده است که دولت سوریه مسئول به کارگیری گاز سارین در منطقه خان شیخون در استان ادلب در آوریل گذشته است. ۳۳ بار سلاح شیمیایی در سوریه استفاده شده است که ادعا شده که دولت سوریه در فاصله ماههای مارس و جولای هفت بار حمله شیمیایی انجام داده است.
این ادعا در حالی مطرح میشود که در باب آن چند نکته مهم قابل توجه است؟ نخست آنکه براساس گزارش سازمان ملل تمام سلاحهای شیمیایی سوریه از این کشور خارج شده است و اساسا دمشق سلاحی در اختیار ندارد که بخواهد استفاده کند. دوم آنکه اسناد و مدارک نشان میدهد که دارندگان سلاحهای شیمیایی که سابقه استفاده از این سلاحها را دارند آمریکا و رژیم صهیونیستی و سعودی هستند که علیه ملتها بارها به کار گرفتهاند.
با توجه به این شرایط این سوال مطرح است که چرا اکنون سازمان ملل پروندهای سوخته مانند خان شیخون را دوباره بازگشایی کرده و سعی دارد سوریه را متهم سازد؟
پاسخ به این پرسش را در تحولات داخلی سوریه و منطقه میتوان مشاهده کرد. اولا درون سوریه اکنون با تحولی بزرگ به نام شکسته شدن محاصره سه ساله دیرالزور همراه شده است که به اذعان جهانیان گامی مهم در مبارزه سوریه و متحدانش با تروریسم است. آزادی این منطقه به منزله آن است که طرحها برای سرنگونی نظام سوریه و سلطه تروریستها بر آن شکست خورده است چنانکه دی میسترا نماینده سازمان ملل در امور سوریه رسما اعلام کرده معارضان باید شکست را بپذیرند. در سایر جبههها از جمله در ریف شرقی دمشق و قلمون نیز ارتش و نیروهای مردمی پیشروی گستردهای داشتهاند در حالی که دستاوردهای حزبالله و ارتش لبنان در عرسال نیز بر این موقعیت افزوده است. در حوزه نظامی علنا تروریستها و مهرههای وابسته به غرب با شکست مواجه شدهاند چنانکه برخی از کشورهای منطقه از جمله ترکیه و اردن نیز بر تغییر مواضع در قبال سوریه اذعان کردهاند.
ثالثا آمریکایی به شرکای منطقهای خود قول موفقیت در سوریه را داده بود از این امر ناکام مانده و در برابر مقاومت شکست خورده که قطعا در طرح آن برای سرکیسه کردن کشورهای عربی تاثیر منفی دارد. با این شرایط میتوان گفت که سازمان ملل با چنین ادعاهایی علیه سوریه به دنبال کمرنگ سازی پیروزی دیرالزور، قلمون و عرسال است در حالی که همزمان با انحراف افکار عمومی به این مسئله ارسال تسلیحات برای تروریستها را اجرایی میکند.
با توجه به نزدیک بودن نشستهای آستانه و ژنو درباره سوریه نیز میتوان گفت سازمان ملل با این ادعاها به دنبال کاهش برتری سوریه در روند مذاکرات سیاسی است تا به قول تئوریسینهای آمریکایی جنگ سوریه هیچ برندهای نداشته باشد و بحران همچنان در این کشور و منطقه ادامه یابد که بهترین وضعیت برای آمریکا و صهیونیستهاست که بحران را تنها راه تحقق اهدافشان در منطقه میدانند.
نویسنده: علی تتماج