انتخاب و تغییرات متعدد و عجولانه در بخش معاونت فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان را می‌توان پاشنه آشیل این ارگان طی دو سه ماه گذشته دانست درحالی‌که بیشتر معاونت‌ها و مدیریت‌های آن بدون هیچگونه حاشیه‌ای به وظایف سنگین و کمرشکن خود ادامه داده‌اند و اکثر آن‌ها نیز نسبت به گذشته موفق بوده‌اند که اگر شورای اسلامی کلان‌شهر در آغاز استقرار پای خود را از دخالت در انتخاب مدیران پایین‌دستی که منحصرا در اختیار شهردار است بیرون می‌کشید و اجازه می‌داد یکسونگری‌ها در آن دخیل نباشند امروز یکی از حساس‌ترین قسمت‌های آن یعنی معاونت فرهنگی، اجتماعی و ورزشی با چالش‌های موجود مواجه نبود.
این اتفاق اگرچه نادر نیست زیرا در رسانه ملی هم پیش آمده تا امروز دود آن چشم بخش تولید صدا تصویر این رسانه مردمی را آزار دهد که با گذشت بیش از چهار سال از انتشار آخرین نظرسنجی درباره آمار مخاطبان سریال‌های تلویزیونی در بازه زمانی نیمه اول مرداد استقبال از مجموعه «بازپرس» شبکه یک 5/22 درصد، «عشق کوفی» شبکه سه 4/13 درصد و تکرار سریال «گاندو ۲» از شبکه آی فیلم تنها 1/11 درصد مخاطب را جذب کند و بازگشت برخی چهره‌ها به تلویزیون نیز این شبهه را ایجاد نماید تا در چند مرحله ارقامی از میزان مخاطب برنامه‌های تلویزیونی منتشر شود و در این زمینه‌ها چالش توییتری مدیر شبکه سه سیما با محمدرضا شهبازی مجری برنامه سید خندان را به همراه داشته باشد تا او هم از فعالیت در این شبکه معاف شود! البته در خردادماه آمارهایی از این شبکه منتشر شد که ارقام پایین‌تری را نشان می‌داد؛ زیرا «اعجوبه‌ها» ۱۴۶ درصد و «بدون توقف» ۲ درصد مخاطب داشتند و مثلا برای مسابقه «قهرمان» شبکه سه ارقامی چون ۶ درصد و ۱۵ درصد و رخ‌به‌رخ شبکه دو حدود ۶ درصد ذکر شد، چنانکه حسین قرابی مدیرکل روابط عمومی سازمان صداوسیما در نشست روز خبرنگار آمار هفت‌درصدی را برای سریال «سوران» اعلام کرد. مخاطبان پیرامون سریال‌ها و بالطبع حرکات نمایشی و بخصوص فیلم و سینما حکایت دارد چرا که ارقام ۲۲ درصد و ۱۲ درصد که بالاترین آن‌هاست نسبت به گذشته شدیدا افت داشته است و این گرایش روابط عمومی صداوسیما بازتاب قابل‌اعتنایی را به همراه آورده که میانگین میزان بیننده سریال‌های جدید شبکه یک سیما طی ۱۰ سال گذشته ۲۷۷ درصد و میانگین میزان بیننده سریال‌های سیما در سال گذشته ۱۷۶ درصد بوده است که افت بالایی را نشان می‌دهد و اگر فرض را بر واقعیت ارقام منتشرشده بگذاریم، آمارهای دیگر مربوط به سال گذشته نیز نشان از کاهش تدریجی اعداد دارد؛ مثلا دو نظرسنجی در تیرماه سال ۱۴۰۱ نشان می‌دهد فصل دوم «برف، بی‌صدا می‌بارد» شبکه سه در زمان پخش از 1/36 درصد بیننده «سوران» شبکه یک در نیمه اول تیرماه 4/15 درصد و در نیمه دوم تیرماه 5/18 درصد بیننده داشته و برای وضعیت زرد ۲ هم رقمی ۹۸ درصدی در نیمه اول تیرماه و ۱۸ درصدی در نیمه دوم تیرماه داشته است که حالا باید سوأل کرد وقتی آمار بینندگان سریال‌های نمایشی که همواره پربیننده‌ترین شکل برنامه‌ریزی در تلویزیون بود، چرا به مرز ۱۵ تا ۲۰ درصد افت داشته و در عوض برنامه‌های ترکیبی که اغلب بیننده کمتری نسبت به سریال‌ها داشته چه اندازه از مخاطبان را جلب تماشای خود کرده است؟
شاید یکی از دلایل بارز این اتفاق ناخواسته عدم انتشار آمار میزان بیننده‌های ماه رمضان امسال باشد. همانگونه که طی دو سال گذشته آمارهای رسانه ملی به‌صورت قطره‌چکانی ارائه می‌شوند. چنانکه در یک مقطع شایع شد شبکه جام جم با احتمال تعطیلی به دلیل افت مخاطب روبرو باشد! و از آن‌سو مدیران یک مجموعه رسانه‌ای در فضای مجازی مخاطبان دودرصدی را به رخ هم می‌کشند! همه این اتفاقات پیش‌بینی‌هایی بود که با روند تکرارها در انتظار آن بودیم و بالطبع ادامه خواهد داشت چون نیاز است هر پدیده‌ای در دوران بعد از خود با تحول روبرو باشد تا درجا نزند چنانکه این مسیر سال‌هاست برای فستیوال فیلم کودکان و نوجوانان در اصفهان جاری و هرسال پرونده سال قبل را کپی و بعضی وقت‌ها با محتوای کمتر به مرحله اجرا می‌گذارند که تنها تشابه و افزایش فیزیکی آن کاغذهای رنگی و چراغانی‌های دمده ایست که همچنان ادامه یافته و هر مدیری که از راه می‌رسد وعده‌های نو اما تکراری و غیر خارق‌العاده بودن می‌دهد.
چنانکه دبیر اجرایی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان اعلام داشته امسال تشکیل کمیته خبرنگاران و همچنین کمیته داوران کودک و نوجوان از برنامه‌های جنبی این دوره از جشنواره است تا به جذب و آموزش خبرنگاران کودک و نوجوان در رده‌های سنی ۱۲ تا ۱۶ سال پرداخته شود که این ایده تازه‌ای به نظر نمی‌رسد تا باعث افزایش مخاطبان گردد زیرا سنین ذکرشده بیشتر درصدد ارائه توانایی‌های خود پیرامون نمایش و هنرهای نمایشی هستند نه آموختن ابزار خدماتی اطلاع‌رسانی و پشتیبانی فکری جشنواره که وظیفه رسانه‌های حرفه می‌باشد که البته شاید این پروسه در برگزاری جشنواره مطبوعات بیشترین کارایی را داشته باشد اما در بخش سینمایی و هنر هفتم که حرفه‌ای‌های آن حالی نزاری دارند نمی‌توان انتظار داشت بعد آماتورش با استقبال روبرو شود. مگر اینکه جاذبه‌های تازه‌ای پیرامون بهره‌وری از کودکان و نوجوانان به‌صورت جمعی در تولید یک اثر ویژه در طول جشنواره داشته باشد.
حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
