فضای روابط میان هند و کانادا در هفته‌های اخیر با چالشی به نام اتهامات ترودو نخست وزیر کانادا علیه دولتمردان دهلی نو رو به تنش نهاده است. قتل یک فعال جدایی‌طلب سیک در داخل خاک کانادا و اتهامات وارده مبنی بر دست داشتن دولت هند در این فقره، تنش‌های دیپلماتیک بین دو کشور را دوباره شعله‌ور کرده است.
جاستین ترودو نخست وزیر کانادا مدعی شده است که سازمان اطلاعاتی این کشور به شواهد معتبری دست یافته که نشان می‌دهد هند در قتل هاردیپ سینگ نجار ۴۵ ساله دست داشته است.در مقابل، هند هرگونه دست داشتن در قتل رهبر برجسته سیک‌ها در کانادا را به شدت تکذیب کرده و آن را پوچ و مغرضانه خوانده است. نگاهی به وضعیت آماری نشان می‌دهد که جامعه سیک‌ها در کانادا، با بیش از ۷۷۰ هزار عضو، یکی از بزرگترین جوامع خارج از هند محسوب می‌شود.نجار یکی از حامیان صریح ایجاد سرزمینی مختص سیک‌ها به نام خالصتان بود که بخش‌هایی از ایالت پنجاب هند را در بر می‌گرفت.فعالیت جنبش خالصتان در هند غیرقانونی است و دولت این کشور آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود می‌داند.
آنچه از سوی دولتمردان کانادا در لوای ژست‌های به اصطلاح بشر دوستانه و آزادی خواهانه مطرح می‌شود در حالی است که اولا کانادای مدعی حقوق بشر خود دارای کارنامه‌ای سیاه علیه بومیان است که قتل عام و زنده به گور کردن 150 هزار کودک بومی در گورهای دسته جمعی طی 100 سال که تا سال 1996 رسما و تا به امروز به صورت محرومیت از آب آشامیدنی و امکانات بهداشتی و درمانی صورت می‌گیرد تنها گوشه‌ای از این جنایات است.
ثانیا کانادا به محلی برای اختلاس گران، تروریست‌ها، تجزیه طلبان و برهم زنندگان نظم و امنیت کشورها مبدل شده است بگونه‌ای که نام کانادا با واژه نقطه امن جانیان و اختلاس‌گران و مفسدان و تجزیه طلبان اجین شده است. بر این اساس اقای ترودو به جای ژست‌های بشر دوستانه از جمله در قبال هند باید پاسخ دهد که چگونه کشورش به محلی برای چنین افراد و گروه‌هایی مبدل شده است.
تروریست‌ها و تجزیه طلبان و کاسبان ناامن سازی کشورها که در این کشور در امنیت کامل به سر می برند و رسما سران کانادا حامی آنها هستند. ترودو باید پاسخ دهد که ارتباطش با جنایت کاران چیست نه آنکه با ادعاهای به ظاهر بشر دوستی به دنبال تبرئه خود از این همه جنایت و همدستی‌اش با سارقان اموال ملت‌ها، تجزیه طلبان و جنایت‌کاران باشد.
جاستین ترودو نخست وزیر کانادا مدعی شده است که سازمان اطلاعاتی این کشور به شواهد معتبری دست یافته که نشان می‌دهد هند در قتل هاردیپ سینگ نجار ۴۵ ساله دست داشته است.در مقابل، هند هرگونه دست داشتن در قتل رهبر برجسته سیک‌ها در کانادا را به شدت تکذیب کرده و آن را پوچ و مغرضانه خوانده است. نگاهی به وضعیت آماری نشان می‌دهد که جامعه سیک‌ها در کانادا، با بیش از ۷۷۰ هزار عضو، یکی از بزرگترین جوامع خارج از هند محسوب می‌شود.نجار یکی از حامیان صریح ایجاد سرزمینی مختص سیک‌ها به نام خالصتان بود که بخش‌هایی از ایالت پنجاب هند را در بر می‌گرفت.فعالیت جنبش خالصتان در هند غیرقانونی است و دولت این کشور آن را تهدیدی برای امنیت ملی خود می‌داند.
آنچه از سوی دولتمردان کانادا در لوای ژست‌های به اصطلاح بشر دوستانه و آزادی خواهانه مطرح می‌شود در حالی است که اولا کانادای مدعی حقوق بشر خود دارای کارنامه‌ای سیاه علیه بومیان است که قتل عام و زنده به گور کردن 150 هزار کودک بومی در گورهای دسته جمعی طی 100 سال که تا سال 1996 رسما و تا به امروز به صورت محرومیت از آب آشامیدنی و امکانات بهداشتی و درمانی صورت می‌گیرد تنها گوشه‌ای از این جنایات است.
ثانیا کانادا به محلی برای اختلاس گران، تروریست‌ها، تجزیه طلبان و برهم زنندگان نظم و امنیت کشورها مبدل شده است بگونه‌ای که نام کانادا با واژه نقطه امن جانیان و اختلاس‌گران و مفسدان و تجزیه طلبان اجین شده است. بر این اساس اقای ترودو به جای ژست‌های بشر دوستانه از جمله در قبال هند باید پاسخ دهد که چگونه کشورش به محلی برای چنین افراد و گروه‌هایی مبدل شده است.
تروریست‌ها و تجزیه طلبان و کاسبان ناامن سازی کشورها که در این کشور در امنیت کامل به سر می برند و رسما سران کانادا حامی آنها هستند. ترودو باید پاسخ دهد که ارتباطش با جنایت کاران چیست نه آنکه با ادعاهای به ظاهر بشر دوستی به دنبال تبرئه خود از این همه جنایت و همدستی‌اش با سارقان اموال ملت‌ها، تجزیه طلبان و جنایت‌کاران باشد.
سید مهدی لنکرانی
