اظهارات رهبری را در تابستان سال ۷۴ در جمع جانبازان ورزشکار پیدا کرده اند و آن را با اظهارات خانمی که در تلویزیون مملکت را فقط متعلق به حزب اللهی ها دانست تطبیق داده اند. اینکه چه کسانی و با چه نیاتی به این رهزنی دامن زده اند محل بحث نیست هر چند باید گفت از قضا اینجا فقط مخالفان جمهوری اسلامی نیستند که چنین می کنند بلکه دوستداران نادان هم شوربختانه کم نیستند که معمولا با کج فهمی های هزینه سازشان به این رهزنی‌ها دامن می زنند. در هر صورت هدف این نوشته پشت صحنه کاوی نیست و فقط می خواهیم ببینیم که بین جمله «این مملکت مال حزب اللهی هاست» و جمله زیر از رهبر انقلاب که در دیدار با اعضای فدراسیون جانبازان و معلولین بیان شده چه فرقی وجود دارد:
«...معلوم میشود که همّت انسانهای مؤمن، در پیروزیها بسیار کارساز است. چرا بعضی همّت ندارند؟ چرا بعضی از نیروی خداداد استفاده نمیکنند؟ چرا بعضی اراده انسانی را دستِ کم میگیرند؟ آنها باید به این جوانان قهرمان بنگرند که به‌وسیله ایمان و اراده محکمشان، چه کارهای بزرگی انجام میدهند!...... اراده و ایمان شما، اصلِ همه چیز است.... بیشترین مدال را همین کاروان حزب‌اللّهی ها و آن هم در چند رشته ورزشىِ محدود به ارمغان آورده است. این مملکت، مملکت حزب اللّهی هاست و آینده این مملکت هم به‌دست همین حزب‌اللّهی ها و نیروهای انقلابی و مؤمن رقم میخورد و هرجا هم مشکلی عمده پدید آید، آنهاباید بیایند و آن را حل کنند.... »
آشکار است که زمینه و مناسبت این سخنان اشاره به کارآمدی نیروی ایمان حزب اللهی هاست که به هیچ وجه و بر خلاف تصور نادرست بعضی، در یک «قشر اجتماعی» منحصر نمی شود چون حزب اللهی اساسا به منزله یک قشر اجتماعی جدا از دیگر اقشار نیست. روحیه و منش ایمان در همه اقشار می تواند وجود داشته باشد و دارد. در میان حزب اللهی ها (مومنان) هم پولدار است هم فقیر. بعضی از آنها ورزشکارند، بعضی سیاستمدارند بعضی کاسبند، بعضی کارمند و ... . بنابراین نخستین انحراف در همین قشر اجتماعی تلقی کردن حزب اللهی است و بدتر از آن تبدیل کردن این روحیه خالصانه به نوعی کسب و کار طلبکارانه از دیگران !
با این حال این سخن به معنای آن نیست که جز روحیه ایمان که در همه اقشار اجتماعی قابل ظهور است و وجه مشترک شان باورهای دینی و مذهبی و سبک زندگی خاصی است سبک زندگی یا باورهای دیگر، حتی غیر مذهبی، نیز در کشور وجود ندارد و چنین کسانی «حق» زندگی و بهره مندی در این مملکت را ندارند و این کشور متعلق به آنان نیست! تحریف پوشیده در استناد به جملات رهبری اینجاست که مقایسه و برتری دادن به روحیه ایمان و منش حزب اللهی که در قشری خاص و عده ای خاص محدود نمی شود را، در بیان رهبر انقلاب در دیدار با جانبازان، به حق انحصاری زیست آنان و مالکیت مطلق آنان تاویل می کنند و از یک برتری دادن اخلاقی یا ناشی از کارآمدی، نتیجه سیاسی انحصار طلبانه و درجه‌بندی شهروندی می گیرند.
نتیجه اینکه تعبیر مملکت حزب اللهی‌ها در بیان رهبر انقلاب (به معنی مملکت مومنان که اکثریت جامعه را تشکیل می دهند- که با توجه به زمان ایراد این اظهارات و پررنگ تر بودن این روحیه و منش حزب الهی در جامعه آن سالها منطبق با واقعیت هم بود) با رهزنی معنا تبدیل می شود به جمله این مملکت مال حزب اللهی‌هاست! تعبیر مملکت حزب اللهی ها در ردیف معنایی مملکت دانشمندان، مملکت مومنان، دار المومنین و ... است که به هیچ وجه مالکیت انحصاری قشر خاصی را نمی رساند. تمام وعده های قرآنی مربوط به برتری مومنان هم از این دست است و به هیچ وجه مصادیقی ثابت از قشری خاص ندارد. گروهی ممکن است در زمانی واجد وصف مومن و حزب اللهی باشند و زمانی دیگر نه و معیار هم نه اطلاق این صفت و تعبیر از سوی خود افراد بلکه منش و رفتار آنان است.
این انحراف از معنای اظهارت رهبری به خصوص وقتی پررنگ تر می شود که سخنرانی های دیگر را در این زمینه ها مورد توجه و یادآوری قرار دهیم. از جمله بیاناتی که عضو دفتر رهبر انقلاب در واکنش به سخنان مهمان صداوسیما که گفته بود «مملکت مال حزب اللهی هاست» در فضای مجازی به آن استناد کرده است:
این انقلاب یک انقلاب الهی است و پایه اصلی آن مردمند... این انقلاب متعلق به مردم است ...هیچ کسی، نمی تواند و نباید ادعای مالکیت این انقلاب را بکند. خود را مالک بداند دیگران را مستاجر...صاحب این انقلاب مردمند.
«...معلوم میشود که همّت انسانهای مؤمن، در پیروزیها بسیار کارساز است. چرا بعضی همّت ندارند؟ چرا بعضی از نیروی خداداد استفاده نمیکنند؟ چرا بعضی اراده انسانی را دستِ کم میگیرند؟ آنها باید به این جوانان قهرمان بنگرند که به‌وسیله ایمان و اراده محکمشان، چه کارهای بزرگی انجام میدهند!...... اراده و ایمان شما، اصلِ همه چیز است.... بیشترین مدال را همین کاروان حزب‌اللّهی ها و آن هم در چند رشته ورزشىِ محدود به ارمغان آورده است. این مملکت، مملکت حزب اللّهی هاست و آینده این مملکت هم به‌دست همین حزب‌اللّهی ها و نیروهای انقلابی و مؤمن رقم میخورد و هرجا هم مشکلی عمده پدید آید، آنهاباید بیایند و آن را حل کنند.... »
آشکار است که زمینه و مناسبت این سخنان اشاره به کارآمدی نیروی ایمان حزب اللهی هاست که به هیچ وجه و بر خلاف تصور نادرست بعضی، در یک «قشر اجتماعی» منحصر نمی شود چون حزب اللهی اساسا به منزله یک قشر اجتماعی جدا از دیگر اقشار نیست. روحیه و منش ایمان در همه اقشار می تواند وجود داشته باشد و دارد. در میان حزب اللهی ها (مومنان) هم پولدار است هم فقیر. بعضی از آنها ورزشکارند، بعضی سیاستمدارند بعضی کاسبند، بعضی کارمند و ... . بنابراین نخستین انحراف در همین قشر اجتماعی تلقی کردن حزب اللهی است و بدتر از آن تبدیل کردن این روحیه خالصانه به نوعی کسب و کار طلبکارانه از دیگران !
با این حال این سخن به معنای آن نیست که جز روحیه ایمان که در همه اقشار اجتماعی قابل ظهور است و وجه مشترک شان باورهای دینی و مذهبی و سبک زندگی خاصی است سبک زندگی یا باورهای دیگر، حتی غیر مذهبی، نیز در کشور وجود ندارد و چنین کسانی «حق» زندگی و بهره مندی در این مملکت را ندارند و این کشور متعلق به آنان نیست! تحریف پوشیده در استناد به جملات رهبری اینجاست که مقایسه و برتری دادن به روحیه ایمان و منش حزب اللهی که در قشری خاص و عده ای خاص محدود نمی شود را، در بیان رهبر انقلاب در دیدار با جانبازان، به حق انحصاری زیست آنان و مالکیت مطلق آنان تاویل می کنند و از یک برتری دادن اخلاقی یا ناشی از کارآمدی، نتیجه سیاسی انحصار طلبانه و درجه‌بندی شهروندی می گیرند.
نتیجه اینکه تعبیر مملکت حزب اللهی‌ها در بیان رهبر انقلاب (به معنی مملکت مومنان که اکثریت جامعه را تشکیل می دهند- که با توجه به زمان ایراد این اظهارات و پررنگ تر بودن این روحیه و منش حزب الهی در جامعه آن سالها منطبق با واقعیت هم بود) با رهزنی معنا تبدیل می شود به جمله این مملکت مال حزب اللهی‌هاست! تعبیر مملکت حزب اللهی ها در ردیف معنایی مملکت دانشمندان، مملکت مومنان، دار المومنین و ... است که به هیچ وجه مالکیت انحصاری قشر خاصی را نمی رساند. تمام وعده های قرآنی مربوط به برتری مومنان هم از این دست است و به هیچ وجه مصادیقی ثابت از قشری خاص ندارد. گروهی ممکن است در زمانی واجد وصف مومن و حزب اللهی باشند و زمانی دیگر نه و معیار هم نه اطلاق این صفت و تعبیر از سوی خود افراد بلکه منش و رفتار آنان است.
این انحراف از معنای اظهارت رهبری به خصوص وقتی پررنگ تر می شود که سخنرانی های دیگر را در این زمینه ها مورد توجه و یادآوری قرار دهیم. از جمله بیاناتی که عضو دفتر رهبر انقلاب در واکنش به سخنان مهمان صداوسیما که گفته بود «مملکت مال حزب اللهی هاست» در فضای مجازی به آن استناد کرده است:
این انقلاب یک انقلاب الهی است و پایه اصلی آن مردمند... این انقلاب متعلق به مردم است ...هیچ کسی، نمی تواند و نباید ادعای مالکیت این انقلاب را بکند. خود را مالک بداند دیگران را مستاجر...صاحب این انقلاب مردمند.
حسین علیزاده - الف
