اگرچه دیگر سنگ و ترازوها به حاشیه رفته‌اند و بسته‌های 700 یا 800 گرمی حبوبات را به‌عنوان یک کیلویی می‌فروشند و حتی رقمی مضاعف بر ارزش واقعی آن دریافت می‌کنند تا گوشت، مرغ و آبزیان هم دل خوشی از سنگ و ترازو نداشته باشند و به‌صورت قطعه‌ای و بسته‌بندی ران و سردست و فیله و ماهیچه عرضه شوند؛ اما هستند هنوز اموری تا به صرفشان باشد کیلویی به فروش برسند که در گذشته همین اقلام سیری چند بوده‌اند!
داغ شدن بحث‌های مربوط ضمن مذاکرات با عوامل سریال «پایتخت» برای تداوم ساخت این مجموعه نمایشی، برای روشن‌تر شدن ابعاد مختلف موضوع و همچنین رفع دغدغه مخاطبانی که اخیرا با راه‌اندازی پویشی در «فارس من» به همکاری با رسانه ملی با سازنده این سریال به دلیل مواضعشان در اغتشاشات سال گذشته واکنش نشان دادند. مجموعه‌ای که فصل ششم آن نوروز 99 روی آنتن رفت و حواشی مربوط به قسمت آخر آن و وجود سکانسی که تداعی‌کننده آثار فیلمسازی قبل از انقلاب بود، با اعتراضات گسترده مواجه شده به‌گونه‌ای که عبدالعلی عسگری رئیس وقت رسانه ملی در دستور ویژه‌ای به سید مرتضی میرباقری معاون وقت سینما تأکید کرد «لازم است بررسی شود که این اقدام حاصل اشتباه، بی‌توجهی و وادادگی است یا نتیجه عملیات مرموز و فتنه‌انگیز ستون پنجم فرهنگی دشمن؟!)»
از سویی سیما فیلم میخ دوپهلو می‌کوبد و طی اطلاعیه‌ای اعلام می‌کند: مذاکره‌ای مستقیم توسط رئیس فعلی رسانه ملی با سازنده فصل جدید پایتخت انجام نشده که در ادامه این اطلاعیه اینگونه آمده «شکل‌گیری شایعاتی پیرامون ساخت فصل جدید سریال پایتخت در برخی رسانه‌ها مبنی بر ورود شخصی و مذاکره مستقیم رئیس رسانه ملی با یکی از عوامل این سریال صحیح نیست» و اعلام می‌شود ساخت فصل هفتم سریال مذکور در صورت به نتیجه رسیدن رایزنی مدیران سیما فیلم با تهیه‌کننده و کارگردان این مجموعه نمایشی همانند سایر آثار سازمان صداوسیما وارد فاز تولید خواهد شد.
حالا این محمدتقی فهیم، منتقد سینما و تلویزیون است که می‌گوید: «روند داستان‌پردازی سریال پایتخت هر چه به فصل پایانی آن نزدیک شده، از جذابیت و حلاوت فصل‌های میانی آن خالی شده و مشکلات اساسی فصل آخر پایتخت از بی‌انگیزگی، ضعف فیلمنامه و ضعف متن آن ناشی شده بود. برای تولید فصل جدید باید رغبت تولید سریال از سوی گروه سازنده باشد وگرنه اگر خواهش‌های مدیران تلویزیون شرایط کار را فراهم کند، خطایی استراتژیک خواهد بود فارغ از حواشی ایجادشده؛ در زمان پخش فصل ششم پایتخت این بحث مهم مطرح بود که سازندگان پایتخت باید فکری دیگر کرده و ایده‌ها و سوژه‌های جدیدی مطرح کنند در خیلی از جاها کار سفارشی وجود دارد اما در رویکردهای کمدی، اجتماعی و طنز همه گروه باید دلشان با کار همراه باشد.
دو نکته اساسی درباره پایتخت وجود دارد، اول اینکه استانداردهای مربوط به روند پذیرش فیلمنامه باید طی شود، نکته دوم هم این است که اگر قرار باشد این سریال با همان روندی که در فصل پایانی دیدیم ادامه پیدا کند، به سهولت می‌توان گفت که این کار مانند پول دور ریختن است، چون نشان دادند چیزی در چنته ندارند. ادامه پایتخت مشروط بر اینکه تمام جوانب یک کار جذاب رعایت شود، اشکالی ندارد، چون به‌هرحال مخاطبان از برآیند کار، خاطره خوب و خوشی دارند، اگرچه فصل ششم به ضد‌تبلیغ خودش تبدیل شد ولی برآیند آن در خاطر مردم نشسته است.» برداشت از اینگونه نظرات متفاوت، ورود به‌نوعی روزمرگی را در دامنه تولید سریال برای رسانه ملی خبر می‌دهد که آیا فروش و عرضه این فرهنگ در دامنه هنر به‌صورت فله‌ای و کیلویی درآمده است تا هرکس پیشنهاد ارزان‌تری داد وارد میدان شود و یا هدف احیای فرهنگ و تمدن اسلامی این سرزمین است که نسل‌های نواندیش بتوانند آن را از طریق مطمئن لمس و درک کنند.
از سوی دیگر مصطفی قاسمیان روزنامه‌نگار فرهنگ و هنر پیرامون تولید فصل ششم سریال پایتخت اینگونه گفته است: «در مجموعه‌های چند فصلی در دنیا هم شاهدیم که فصل اول هر سریال کیفیت بهتری دارد. اما فصل پایتخت جزء فصولی است که نزول را تجربه می‌کند. بالاخره مرحوم خشایار الوند یکی از چند رکن اصلی سریال بوده و طبیعی است وقتی یکی از ارکان سریال حذف شود، در کیفیت نهایی کار تأثیر خواهد گذاشت.» اما وظیفه رسانه ملی به‌عنوان متولی حمایت از پایداری فرهنگ ایران اسلامی تنها پر کردن اوقات فراغت جامعه از سنین کودکی تا کهنسالی این نیست تا هر ساخته‌ای را روی آنتن ببرند و بر صفحه‌نمایش بنشانند بلکه اگر قرار است بخشی از وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را هم در دامنه تولید فیلم و سریال عهده‌دار شوند خود را باید برای تحمل یک بار سنگین آماده ساخته و اجازه ندهند هر ساخته‌ای در اختیار جامعه با سلایق مختلف قرار گیرد که فرهنگ‌سازی اولویت وظیفه این نظام است.
امروز صدها و بلکه هزاران فارغ‌التحصیل هنر هفتم در بستر بازیگر، تهیه‌کننده، فیلمنامه نویس، کارگردان و مستندساز و دیگر امور فنی به دلیل عدم توجه همین نهاد به‌ظاهر دلسوز به آن‌ها رو به شغل‌های نامربوط با تحصیلاتشان گذاشته‌اند زیرا میدانی مطمئن برای عرض‌اندام نمی‌بینند تا با مساعدت مالی به تهیه آثار ارزشمند بپردازند و آن‌هایی هم که با سرمایه شخصی و میراث پدری ریسک کرده‌اند، ناچارند ساخته خود را به بایگانی خاطرات بسپارند تا خاک غربت بخورد و خود به تأمین معاش از طرق دیگر مشغول شوند اگرچه سریال‌هایشان را هم کیلویی نمی‌خرند!
داغ شدن بحث‌های مربوط ضمن مذاکرات با عوامل سریال «پایتخت» برای تداوم ساخت این مجموعه نمایشی، برای روشن‌تر شدن ابعاد مختلف موضوع و همچنین رفع دغدغه مخاطبانی که اخیرا با راه‌اندازی پویشی در «فارس من» به همکاری با رسانه ملی با سازنده این سریال به دلیل مواضعشان در اغتشاشات سال گذشته واکنش نشان دادند. مجموعه‌ای که فصل ششم آن نوروز 99 روی آنتن رفت و حواشی مربوط به قسمت آخر آن و وجود سکانسی که تداعی‌کننده آثار فیلمسازی قبل از انقلاب بود، با اعتراضات گسترده مواجه شده به‌گونه‌ای که عبدالعلی عسگری رئیس وقت رسانه ملی در دستور ویژه‌ای به سید مرتضی میرباقری معاون وقت سینما تأکید کرد «لازم است بررسی شود که این اقدام حاصل اشتباه، بی‌توجهی و وادادگی است یا نتیجه عملیات مرموز و فتنه‌انگیز ستون پنجم فرهنگی دشمن؟!)»
از سویی سیما فیلم میخ دوپهلو می‌کوبد و طی اطلاعیه‌ای اعلام می‌کند: مذاکره‌ای مستقیم توسط رئیس فعلی رسانه ملی با سازنده فصل جدید پایتخت انجام نشده که در ادامه این اطلاعیه اینگونه آمده «شکل‌گیری شایعاتی پیرامون ساخت فصل جدید سریال پایتخت در برخی رسانه‌ها مبنی بر ورود شخصی و مذاکره مستقیم رئیس رسانه ملی با یکی از عوامل این سریال صحیح نیست» و اعلام می‌شود ساخت فصل هفتم سریال مذکور در صورت به نتیجه رسیدن رایزنی مدیران سیما فیلم با تهیه‌کننده و کارگردان این مجموعه نمایشی همانند سایر آثار سازمان صداوسیما وارد فاز تولید خواهد شد.
حالا این محمدتقی فهیم، منتقد سینما و تلویزیون است که می‌گوید: «روند داستان‌پردازی سریال پایتخت هر چه به فصل پایانی آن نزدیک شده، از جذابیت و حلاوت فصل‌های میانی آن خالی شده و مشکلات اساسی فصل آخر پایتخت از بی‌انگیزگی، ضعف فیلمنامه و ضعف متن آن ناشی شده بود. برای تولید فصل جدید باید رغبت تولید سریال از سوی گروه سازنده باشد وگرنه اگر خواهش‌های مدیران تلویزیون شرایط کار را فراهم کند، خطایی استراتژیک خواهد بود فارغ از حواشی ایجادشده؛ در زمان پخش فصل ششم پایتخت این بحث مهم مطرح بود که سازندگان پایتخت باید فکری دیگر کرده و ایده‌ها و سوژه‌های جدیدی مطرح کنند در خیلی از جاها کار سفارشی وجود دارد اما در رویکردهای کمدی، اجتماعی و طنز همه گروه باید دلشان با کار همراه باشد.
دو نکته اساسی درباره پایتخت وجود دارد، اول اینکه استانداردهای مربوط به روند پذیرش فیلمنامه باید طی شود، نکته دوم هم این است که اگر قرار باشد این سریال با همان روندی که در فصل پایانی دیدیم ادامه پیدا کند، به سهولت می‌توان گفت که این کار مانند پول دور ریختن است، چون نشان دادند چیزی در چنته ندارند. ادامه پایتخت مشروط بر اینکه تمام جوانب یک کار جذاب رعایت شود، اشکالی ندارد، چون به‌هرحال مخاطبان از برآیند کار، خاطره خوب و خوشی دارند، اگرچه فصل ششم به ضد‌تبلیغ خودش تبدیل شد ولی برآیند آن در خاطر مردم نشسته است.» برداشت از اینگونه نظرات متفاوت، ورود به‌نوعی روزمرگی را در دامنه تولید سریال برای رسانه ملی خبر می‌دهد که آیا فروش و عرضه این فرهنگ در دامنه هنر به‌صورت فله‌ای و کیلویی درآمده است تا هرکس پیشنهاد ارزان‌تری داد وارد میدان شود و یا هدف احیای فرهنگ و تمدن اسلامی این سرزمین است که نسل‌های نواندیش بتوانند آن را از طریق مطمئن لمس و درک کنند.
از سوی دیگر مصطفی قاسمیان روزنامه‌نگار فرهنگ و هنر پیرامون تولید فصل ششم سریال پایتخت اینگونه گفته است: «در مجموعه‌های چند فصلی در دنیا هم شاهدیم که فصل اول هر سریال کیفیت بهتری دارد. اما فصل پایتخت جزء فصولی است که نزول را تجربه می‌کند. بالاخره مرحوم خشایار الوند یکی از چند رکن اصلی سریال بوده و طبیعی است وقتی یکی از ارکان سریال حذف شود، در کیفیت نهایی کار تأثیر خواهد گذاشت.» اما وظیفه رسانه ملی به‌عنوان متولی حمایت از پایداری فرهنگ ایران اسلامی تنها پر کردن اوقات فراغت جامعه از سنین کودکی تا کهنسالی این نیست تا هر ساخته‌ای را روی آنتن ببرند و بر صفحه‌نمایش بنشانند بلکه اگر قرار است بخشی از وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را هم در دامنه تولید فیلم و سریال عهده‌دار شوند خود را باید برای تحمل یک بار سنگین آماده ساخته و اجازه ندهند هر ساخته‌ای در اختیار جامعه با سلایق مختلف قرار گیرد که فرهنگ‌سازی اولویت وظیفه این نظام است.
امروز صدها و بلکه هزاران فارغ‌التحصیل هنر هفتم در بستر بازیگر، تهیه‌کننده، فیلمنامه نویس، کارگردان و مستندساز و دیگر امور فنی به دلیل عدم توجه همین نهاد به‌ظاهر دلسوز به آن‌ها رو به شغل‌های نامربوط با تحصیلاتشان گذاشته‌اند زیرا میدانی مطمئن برای عرض‌اندام نمی‌بینند تا با مساعدت مالی به تهیه آثار ارزشمند بپردازند و آن‌هایی هم که با سرمایه شخصی و میراث پدری ریسک کرده‌اند، ناچارند ساخته خود را به بایگانی خاطرات بسپارند تا خاک غربت بخورد و خود به تأمین معاش از طرق دیگر مشغول شوند اگرچه سریال‌هایشان را هم کیلویی نمی‌خرند!
حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
