فرانسوا اولاند رئيسجمهور فرانسه از ديروز سفر خود به غرب آسيا با محوريت عربستان و قطر را آغاز كرده است. در كنار مسائل اقتصادي از جمله فروش تسليحات به اين كشورها و سوق دادن سرمايههاي آنها به اقتصاد فرانسه در باب سفر اولاند به عربستان و قطر چند نكته قابل توجه است كه اساس آن را نيز رقابت ميان فرانسه و آمريكا تشكيل ميدهد.
حضور اولاند بعنوان ميهمان افتخاری در نشست سران کشورهای حوزه خلیجفارس در ریاض درست چند روز قبل از عزیمت عربها به کمپ دیوید، بيانگر رقابت پنهان و آشکار پاریس و واشنگتن در منطقه خلیجفارس ميباشد. بسياري از ناظران سياسي بر اين عقيدهاند كه تمرکز امریکا بر خاورمیانه طی یک دهه آینده کاسته خواهد شد و از همین رو فرانسه تلاش دارد تا جای خالی آمریکا را در این منطقه پر نماید.
اين سياست از سوي انگليس و آلمان نيز پيگيري ميشود چنانكه انگليس در حال تقويت ناوگان دريايي خود در بحرين ميباشد. تلاش فرانسه براي كسب منافع بيشتر در اين رقابت را در رفتارهاي سران اين كشور ميتوان مشاهده كرد كه اولاند در اين سفر عملا آنها را اجرا كرده است. اولاند در حالي به حمايت از رژيمهاي عربي تاكيد دارد كه بسياري از آنها سركوبگر و اشرافي هستند و اين با ادعاي آزادي خواهي فرانسويها همخواني ندارد.
اولاند به كشورهايي سفر ميكند كه محور تروريسم هستند در حالي كه فرانسه آنها را محور جهان اسلام معرفي ميكند. اين مسئله ميتواند بر عملكرد و نگرش ۶ ميليون مسلمان ساكن فرانسه تاثير منفي داشته باشد بگونهاي كه بسياري را به نظام فرانسه بدبين سازد و از سوي ديگر زمينهساز گرايش جوانان به سمت گروههاي تروريستي گردد.
خودداري مقامات کاخ الیزه از محکومیت کشتار مردم در یمن توسط جنگندههاي سعودی نقض صریح ادعای مقامات فرانسوی در احترام به اصول انسانی است. سياست فرانسه در منطقه به تفرقه ميان كشورها منجر ميشود چنانكه اولاند سفر رئیسجمهور فرانسه به دو کشور قطر و عربستان که رقبای شناخته شده در مسائل منطقهای و حوزه شورای همکاری خلیجفارس بشمار ميروند، نشان ميدهد فرانسه تمایل دارد با هر دو کشور رقیب بازی موازی و همسانی را شروع نماید آنچه اکنون در منطقه خاورمیانه به عینه دیده ميشود تلاش بازیگران منطقهاي با بهرهگیری از تروریستها برای تغییر در موازنه منطقهای به نفع خود و تحقق پارهاي آمال و آرزوهای دست نیافتنی است.
سکوت همراه با رضایت فرانسه و حمایتهای گاه و بیگاه ضمنی و صریح آن در برابر این سیاستها، آینده منطقه را با هالهاي از ابهام روبرو ساخته است.