مسئله فلسطين اين روزها بار ديگر به يکي از کانون‌هاي اصلي محافل خبري مبدل گرديده است. البته آنچه از سوي محافل رسانه‌اي برجسته مي‌گردد نه ابعاد جنايات رژيم صهيونيستي در کرانه باختري و قدس و يا استمرار محاصره نوار غزه بلکه مجموعه اقداماتي است که غرب براي حمايت از رژيم صهيونيستي صورت مي‌دهد.
پس از اعلام خبر رويکرد برخي شرکت‌هاي اروپايي به تحريم رژيم صهيونيستي سران بزرگان اروپا در اقدامي مغاير با ادعاهاي بشردوستانه و دموکراتيک به حمايت از اين رژيم پرداخته‌اند.
کنگره آمريکا و سران کاخ سفيد بر مخالفت با تحريم‌کنندگان اين رژيم تاکيد و حتي به دنبال اعمال قوانيني هستند که به مقابله سخت‌گيرانه عليه تحريم‌کنندگان اين رژيم بپردازند.
اولاند رئيس‌جمهور فرانسه در تماسي با نتانياهو نخست‌وزير صهيونيستها بر حمايت از اين رژيم تاکيد و هرگونه تحريم آن را مغاير با اصول فرانسه دانسته است. کامرون نخست‌وزير انگليس نيز بر پشتيباني از رژيم صهيونيستي تاکيد کرده و قول گسترش روابط با آن را داده است. اين رفتارها در حالي صورت مي‌گيرد که اتحاديه اروپا در جمع تهديد‌کنندگان اين رژيم به تحريم اقتصادي است و رفتارهاي انگليس، فرانسه و آمريکا مغاير با اصول و تصميمات اتحاديه است. در مسئله‌اي ديگر به رغم درخواست‌هاي گسترده جهاني بان کي مون دبيرکل سازمان ملل متحد از قرار دادن نام رژيم صهيونيستي در ليست ناقضان حقوق کودک (ليست ننگ) خودداري کرده در حالي که گزارش‌هاي سازمان ملل رسما از جنايات سازمان‌دهي صهيونيستها عليه کودکان فلسطيني حکايت دارد.
در کنار کشتار کودکان در جنگ غزه، صدها کودک فلسطيني در زندان‌هاي رژيم صهيونيستي در شرايطي اسفناک به سر مي‌برند. مجموع اين حوادث در حالي روي مي‌دهد که در کنار تاثيرات آن بر مسئله فلسطين و گستاخ‌تر شدن صهيونيستها پيام‌هاي قابل توجهي را با خود به همراه دارد. رفتارهاي کشورهاي غربي نشان مي‌دهد که ادعاي آنان مبني بر حمايت از حقوق فلسطينيان در قالب طرح‌هاي به اصطلاح صلح صرفا فريبي براي پاسخگويي به انتقادهاي افکار عمومي از همراهي اين کشورها با جنايات رژيم صهيونيستي مي‌باشد. نکته ديگر آنکه اقدام سازمان ملل در خارج ساختن نام اين رژيم از ليست ناقضان حقوق کودکان نيز مهر تاييد ديگري بر بي‌کفايتي و عدم توان سازمان ملل در اجراي تعهدات خود از جمله در عرصه مقابله با متجاوزان و جنايتکاران است.
نکته بسيار مهمي که بايد مورد توجه باشد سکوت کشورهاي عربي در قبال اين دو مساله است. کشورهايي که به بهانه حمايت از بشريت به کشتار مردم يمن مي‌پردازند. از اجراي تعهدات خود در قبال فلسطين خودداري کرده و به رغم برخورداري از ابزارهاي گوناگون اقتصادي و سياسي هيچ اقدامي براي مقابله با کشورهاي غربي و سازمان ملل در حمايت از فلسطين صورت نداده‌اند. مجموع اين تحولات يک اصل مهم را آشکار مي‌سازد و آن اينکه ملت فلسطين براي احقاق حقوق خود صرفا يک گزينه دارد و آن گزينه مقاومت است که کارآمدي خود را به اثبات رسانده و دستاوردهايي همچون شکست صهيونيستها در سه جنگ غزه را رقم زده است.
