سریال تلویزیونی «سوران» دوازدهمین قسمت خود را پشت سر گذاشت بدون آن که نیازی به بازیگران مشهور داشته باشد تا بتواند مخاطب جذب کند.
این روزها تقابل صدا و سیما و شبکه خانگی این پرسش را در ذهن ایجاد کرده است که آیا رقابت این دو به تضعیف هر چه بیشتر سازمان صدا و سیما میانجامد؟
پاسخ را اینگونه میتواند داد که صدا و سیما و فراگیری ان هیچگاه پایان نخواهد داشت، رسانه ملی بدون این که هزینهای برای مردم داشته باشد برنامهها یمتوعی را ارائه میدهد اما شبکههای خانگی هم باید هزینه اینترنت را پرداخت کرد و هم هزینه اشتراک. رسانه ملی جایگاه خود را دارد و هر چند با ضعفهایی روبرو است اما میتواند با برنامه ریزی درست مخاطب را جذب کند. سریال سوران که یک سریال درباره تاریخ معاصر آن هم برهه اوایل انقلاب است،قطعاً برای نسل جوان جذاب میتواند باشد چرا که آن مقطع را درک نکرده است. سوران از ستارهها بهره نبرده است اتفاقاً سعی کرده تا از بازیگران جوان و جویایا نام استفاده کند که در این زمینه موفق بوده است.
هر سریالی دارای نقاظ ضعفی است اما در یک مجموعه میتوان نقاط قوت را هم دید. اگر بخواهیم مهمترین نقطه ضعف هر فیلم و سریالی را یادآور شوریمف موضوع فیلمنامه است. اگر فیلمهای از سناریو و فیلمنامه قوی برخوردار باشد، قطعا حتی با وجود برخی ضعفها، تأثیرگذار خواهد بود. سوران البته همان کاری را کرده که باید، یعنی از یک کتاب رمان جنگی اقتباس گرفته و تاکنون نیز توانسته موفقیت خود را به مخاطب نشان دهد.
متاب رمان «عصرهای کریسکان» همان کتابی است که نویسنده فیلمنامه سوران از آن الهام گرفته است.
از این دست کتابها در عرصع ادبیات دفاع مقدس در بازار کتاب کشور بسیار وجود دارد که ظرفیت بزرگی برای ساخت فیلم و سریال در صدا و سیما و حتی شبکه خانگی است. در واقع ادبیات دفاع مقدس فرصت مغتنمی را برای فیلمسازان فراهم کرده است اما میبینیم که به سوی این فصا اقبال زیادی نمیشود.
نشان دادن جنایات کوموله و دموکرات کردستان ایران در مقطعی از تاریخ که البته هنوز هم این گروهکهای صد انقلاب حضور دارند، باید بسیار پیش از اینها صورت میگرفت بیش از 40 سال از وقایع کردستان ایران گذشته و شاید کمتر از انگشتان دست در باره آن وقایع تاریخ معاصر کشور فیلم یا سریال ساخته شده باشد که بسیار پایین است. آگاه شدن مردم از فضای آن دوران با روایت درست، واقعی و صادقانه بر افکار مخاطب تأثیر خود را خواهد گذاشت او را نسبت به برخی اتفاقاتی که تاکنون از سوی رسانههای بیگانه وارونه جلوه داده شده است،آگاه خواهد کردو به ویژه نسل جوان امروزی را که تحت تأثیر شدید تبلیغات دشمنان است و به ویژه جوانان کردستان که از آنچه که در سالهای گذتشه بر استان کردستان وارد شده آگاه نیستند یا وارونه از آن اطلاع دارند.
سریال «سوران» شبکه یک سیما را از این بابت میتوان اثری برخوردار و متمایز دانست که دقیقاً روی این هدف دست گذاشته و تمام توان خود را گذاشته تا مردم را با واقعیات تاریخی مرتبط با انقلاب اسلامی آشنا کند. ساخت سریالهای همچون سوران باید در سازمان صدا و سیما ادامه داشته باشد. وجب به وجب خاک ایران در مقطع تاریخی جنگ دارای داستانهای واقعی است که باید به تصویر کشیده شود و به افکار عمومی جامعه عرضه شود. مخاطب تشنه داستانهای حقیقی از تاریخ معاصر است که مقطع دوران دفاع مقدس و 8 سال جنگ برای حفظ آب و خاک و مردم و انقلاب،یک دوران درخشان تصویری برای ساخت فیلم و سریال است که دست اندرکاران،فیلم سازان و سازمانهای مرتبط با این مسئله سهل انگاری کرهاند.
این روزها تقابل صدا و سیما و شبکه خانگی این پرسش را در ذهن ایجاد کرده است که آیا رقابت این دو به تضعیف هر چه بیشتر سازمان صدا و سیما میانجامد؟
پاسخ را اینگونه میتواند داد که صدا و سیما و فراگیری ان هیچگاه پایان نخواهد داشت، رسانه ملی بدون این که هزینهای برای مردم داشته باشد برنامهها یمتوعی را ارائه میدهد اما شبکههای خانگی هم باید هزینه اینترنت را پرداخت کرد و هم هزینه اشتراک. رسانه ملی جایگاه خود را دارد و هر چند با ضعفهایی روبرو است اما میتواند با برنامه ریزی درست مخاطب را جذب کند. سریال سوران که یک سریال درباره تاریخ معاصر آن هم برهه اوایل انقلاب است،قطعاً برای نسل جوان جذاب میتواند باشد چرا که آن مقطع را درک نکرده است. سوران از ستارهها بهره نبرده است اتفاقاً سعی کرده تا از بازیگران جوان و جویایا نام استفاده کند که در این زمینه موفق بوده است.
هر سریالی دارای نقاظ ضعفی است اما در یک مجموعه میتوان نقاط قوت را هم دید. اگر بخواهیم مهمترین نقطه ضعف هر فیلم و سریالی را یادآور شوریمف موضوع فیلمنامه است. اگر فیلمهای از سناریو و فیلمنامه قوی برخوردار باشد، قطعا حتی با وجود برخی ضعفها، تأثیرگذار خواهد بود. سوران البته همان کاری را کرده که باید، یعنی از یک کتاب رمان جنگی اقتباس گرفته و تاکنون نیز توانسته موفقیت خود را به مخاطب نشان دهد.
متاب رمان «عصرهای کریسکان» همان کتابی است که نویسنده فیلمنامه سوران از آن الهام گرفته است.
از این دست کتابها در عرصع ادبیات دفاع مقدس در بازار کتاب کشور بسیار وجود دارد که ظرفیت بزرگی برای ساخت فیلم و سریال در صدا و سیما و حتی شبکه خانگی است. در واقع ادبیات دفاع مقدس فرصت مغتنمی را برای فیلمسازان فراهم کرده است اما میبینیم که به سوی این فصا اقبال زیادی نمیشود.
نشان دادن جنایات کوموله و دموکرات کردستان ایران در مقطعی از تاریخ که البته هنوز هم این گروهکهای صد انقلاب حضور دارند، باید بسیار پیش از اینها صورت میگرفت بیش از 40 سال از وقایع کردستان ایران گذشته و شاید کمتر از انگشتان دست در باره آن وقایع تاریخ معاصر کشور فیلم یا سریال ساخته شده باشد که بسیار پایین است. آگاه شدن مردم از فضای آن دوران با روایت درست، واقعی و صادقانه بر افکار مخاطب تأثیر خود را خواهد گذاشت او را نسبت به برخی اتفاقاتی که تاکنون از سوی رسانههای بیگانه وارونه جلوه داده شده است،آگاه خواهد کردو به ویژه نسل جوان امروزی را که تحت تأثیر شدید تبلیغات دشمنان است و به ویژه جوانان کردستان که از آنچه که در سالهای گذتشه بر استان کردستان وارد شده آگاه نیستند یا وارونه از آن اطلاع دارند.
سریال «سوران» شبکه یک سیما را از این بابت میتوان اثری برخوردار و متمایز دانست که دقیقاً روی این هدف دست گذاشته و تمام توان خود را گذاشته تا مردم را با واقعیات تاریخی مرتبط با انقلاب اسلامی آشنا کند. ساخت سریالهای همچون سوران باید در سازمان صدا و سیما ادامه داشته باشد. وجب به وجب خاک ایران در مقطع تاریخی جنگ دارای داستانهای واقعی است که باید به تصویر کشیده شود و به افکار عمومی جامعه عرضه شود. مخاطب تشنه داستانهای حقیقی از تاریخ معاصر است که مقطع دوران دفاع مقدس و 8 سال جنگ برای حفظ آب و خاک و مردم و انقلاب،یک دوران درخشان تصویری برای ساخت فیلم و سریال است که دست اندرکاران،فیلم سازان و سازمانهای مرتبط با این مسئله سهل انگاری کرهاند.
گروه فرهنگی سیاست روز