سيدحسن نصرالله دبيرکل حزبالله لبنان در سخنراني خود در شب عاشوراي حسيني(ع) و سپس در روز عاشورا در واکنش به تهديدات رژيم صهيونيستي مبني بر حمله به لبنان تاکيد ميکند: اينگونه سخنان و ادعاها نه از روي قدرت بلکه از روي ضعف و ناتواني اين رژيم است و آنها هرگز توان آغاز جنگ جديدي را ندارند.
وي ضمن تاکيد بر زير آتش بودن سراسر اراضي اشغالي بر فرافکني صهيونيستها براي پنهانسازي شکستها و ناتوانيهاي گسترده دروني و بيروني اشاره نمود. سخنان دبيرکل حزبالله در حالي مطرح گرديده که اين سوال مطرح است که مولفهها و شاخصههاي گستردهتر شدن دامنه تزلزل رژيم صهيونيستي چيست و چرا صهيونيستها موج سرکوبگري را عليه فلسطينيان به راه انداختهاند و حتي با متحدان اروپايي و آمريکايي خود نيز سرشاخ شدهاند؟
براي پاسخ به اين پرسش بررسي نتايج جنگ غزه براي سران صهيونيستها با محوريت نتانياهو نخستوزير آنها قابل توجه است. از اهداف جنگ غزه را تقويت موقعيت نتانياهو در برابر معترضان و منتقدان تشکيل ميداد تا وي بتواند به حيات سياسي خود ادامه دهد. محاسبات نتانياهو با شکست همراه شد و جنگ ۵۰ روزه غزه به يک رسوايي براي وي مبدل گرديد.
پيامدهاي اين جنگ در حوزه داخلي اراضي اشغالي چند بعد اصلي داشته است. از يک سو هيمنه نظامي صهيونيستها بار ديگر شکسته شد و همگان دريافتند که ارتش صهيونيستي ديگر توان هيچ جنگي را ندارد. اين مسئله از يک سو بياعتمادي گسترده ساکنان اراضي اشغالي به ساختار امنيتي اين رژيم را به همراه داشته که نتيجه آن نيز گسترش کوچ معکوس ساکنان اين مناطق بود. بحران اقتصادي و ناتواني نتانياهو در رفع اين چالشها نيز بر ميزان اين اعتراضها افزود به گونهاي که حتي شهرکنشينان نيز به رويارويي با نتانياهو پرداختند. از سوي ديگر نظاميان نيز به صفبندي در برابر سران اين رژيم روي آوردند. به گونهاي که نتانياهو مجبور شد تا وزير جنگ و بسياري از فرماندهان نظامي را برکنار نمايد. همزمان با اين تحولات جريانهاي چپگرا که تزلزل موقعيت نتانياهو و حاکمان راست افراطي را مشاهده کردند براي سهمخواهي بيشتر و حذف نتانياهو گام برداشتند، به گونهاي که جنگ قدرتي سخت ميان طرفين درگرفت.
دامنه اختلافات چنان بود که ميان جريان حاکم و مخالفان بر سر تصويب بودجه ۲۰۱۵ اختلافات گستردهاي ايجاد شد و حتي وزرايي مانند امنيت داخلي و بهداشت بر ترک کابينه تاکيد کردند. نشريه صهيونيستي هاآرتص در اين زمينه مينويسد «مخالفتها در درون کابينه با نتانياهو به شدت افزايش يافته و احتمال کنارهگيري وي و انتخابات زودهنگام امکانپذير است.» آنچه بر ميزان چالشهاي نتانياهو افزود رويکرد ملتهاي جهان به همراهي با فلسطين بود به گونهاي که از يکسو پرونده موسوم به پايان اشغال در سازمان ملل مطرح گرديد و بسياري از کشورهاي اروپايي از جمله انگليس، سوئد، نروژ، هلند، فرانسه و... بر به رسميت شناختن کشور فلسطين تاکيد کردند.
شرايط تا بدان جا پيش رفت که موگريني مسئول سياست خارجه اتحاديه اروپا هنگام سفر به سرزمينهاي اشغالي، وضعيت رژيم صهيونيستي را خطرناکترين وضعيت دانسته و در اقدامي نادر از غزه ديدار نمود. ديداري که براي رژيم صهيونيستي که ۷ سال براي انزواي غزه به هر ابزاري چنگ زده بود هزينههاي بسياري داشته است. ناتواني صهيونيستها براي جلب نظر غرب جهت مقابله با ايران و توقف مذاکرات هستهاي نيز به نتيجه نرسيده که بر ميزان چالشهاي آنان افزوده است. مجموع اين مولفهها و دهها مسئله ديگر زمينهساز آن شده تا نتانياهو در جنگ قدرت دروني رژيم صهيونيستي با خطر حذف شدن مواجه گردد.
چنانکه در طول سالهاي اخير نتانياهو همواره از افراطگرايي شهرکنشينان براي حفظ قدرت و خاموش کردن صداي مخالفان بهره گرفته به گونهاي که محل اقامت خود را نيز در ميان شهرکنشينان قرار داده، وي بار ديگر دست به دامان شهرکنشينان افراطي شده است.
مهمترين راهبرد نتانياهو براي تحقق اين امر آن است که از يک سو به شهرکنشينان در باب امنيت و توان خود در حمايت از آنان اطمينان دهد و از سوي ديگر جايگاه جهاني اين رژيم را برجسته ساخته و چنان وانمود سازد که توان مقابله با تمام تهديدات خارجي را دارد. در حوزه امنيتي مهمترين راهبرد نتانياهو را تشديد سرکوب فلسطينيها تشکيل ميدهد که شامل استمرار هزاران نيروي امنيتي در کرانه باختري و قدس و بازداشت گسترده فلسطينيان تشکيل ميدهد در حالي که همزمان با تصويب قوانين افراطگرايانه در كنست (پارلمان صهيونيستي) نظير افزايش مجازات پرتاب سنگ به ۴۰ سال زندان روي آورده است.
طرح لغو آزادي و عفو زندانياني که در تظاهرات ضدصهيونيستي نقش داشتهاند نمود ديگري از اين افراطگرايي است. نتانياهو براي تکميل اين طرحها موجي از هشدارها و تهديدات را عليه جبهه مقاومت به راه انداخته که تاکيد بر حمله دوباره به غزه، احتمال جنگ با حزبالله حمايت از تروريستها عليه سوريه و تاکيد بر اقدام نظامي يکجانبه عليه ايران در صورت انجام توافق غرب با تهران بدون در نظر گرفتن خواست اين رژيم از جمله اين رفتارها است. گام ديگر نتانياهو براي جلب رضايت شهرکنشينان را اجراي مطالبات افراطي آنها تشکيل ميدهد. اعلام احداث ۲ هزار واحد مسکوني در کرانه باختري و تکرار اين روند با احداث يک هزار واحد در قدس، اعلام بسته بودن مسجدالاقصي به روي فلسطينيها و آزادي عمل گروههاي افراطي براي حضور در مسجدالاقصي از جمله اين رفتارها است که صرفا در قالب جلب نظر افراطيون صورت گرفته است.
در حوزه قدرتنمايي خارجي نيز نتانياهو رفتاري راديکال را در پيش گرفته به گونهاي رسما به دوستان اروپايي خود درباره به رسميت شناختن فلسطين هشدارداده و با نام مغايرت سياستهاي آمريکا با منافع اين رژيم به رويکرد تقابلي با آمريکا پرداخته است. اظهارات يعلون معاون وي عليه جانکري وزير خارجه آمريكا و نيز موضعگيري تند درباره اظهارات مقامات آمريکايي که گفته بودند اجاره رفتارهاي ديوانهوار به نتانياهو در قبال منطقه را نميدهند از جمله اين رفتارها است.
نتانياهو با رويکرد به افراطگرايي و حرکتهاي راديکالي تلاش دارد تا ضعفها و شکستهاي خود پس از جنگ غزه را پنهان ساخته تا شايد در جنگ قدرتي که اين رژيم را فرا گرفته بقاي خود را اجرايي سازد.
بر اين اساس به صراحت ميتوان گفت که سخنان فرار مبني بر ضعف صهيونيستها حقيقت انکارناپذير است و افراطگراييها و هوچيگريهاي سران اين رژيم عملا پنهانسازي اين ناکاميها و دست و پا زدن در باتلاق براي ادامه حيات سياسياشان است حال آنکه نتيجه اين افراطگرايي انتفاضه جديد فلسطينيان بوده است كه دامنه از قدس و كرانه باختري به اراضي اشغالي ۱۹۴۸ رسيده است.