مفهوم آزادی چیست؟ آیا اهانت، بی‌اخلاقی، بی‌ادبی، ابتذال فرهنگی، بی‌شعوری و هر آنچه که در این تعابیر وجود دارد، می‌توان آزادی نامید؟! چنین رفتارهایی قابل دفاع است؟
قطعاً در یک جامعه آزاد به معنای واقعی کلمه، آزادی چارچوبی دارد که همه اقشار آن جامعه موظف به رعایت آن چارچوب‌ها هستند، آزادی را نمی‌توان به ولنگاری فرهنگی، ابتذال و اهانت تعریف کرد، آزادی معنا و مفهوم مقدسی دارد که در میان فرهنگ غرب دیده نمی‌شود.
فرهنگی که در غرب حاکم است، سعی دارد تعریف تازه‌ای از آزادی را به جهان ارائه دهد که در آن هر کس هر گونه بی اخلاقی، بی نزاکتی، بی فرهنگی داشته باشد و آزادی را در توهین به دیگران ببیند، آزادی تلقی می‌شود و کسی هم اجازه ندارد پاسخ آن رفتارهای زشت و ناپسند را بدهد چرا که او آزاد است اما پاسخ دهنده این آزادی را نباید داشته باشد و اگر پاسخ دهد ضدیت با آزدی محسوب می‌شود.
غرب با سیاست های خود مفاهیم اخلاقی، انسانی و معنوی را با مفاهیم شیطانی، غیر انسانی و غیر اخلاقی جابجا کرده و هر آنچه که پلید و ناهنجار است جایگزین شعور و ادراک انسانی کرده است.
سیاستی که رژیم‌های کشورهای غربی در پیش گرفته‌اند، نه تنها جوامع خود بلکه دیگر جوامع را هدف تهاجم فرهنگی قرار داده تا بنیان اخلاقیات را در دیگر کشورها نیز نابود کند.
کشورهای غربی نسبت به اعتقادات، مقدسات، آیین و فرهنگ مسلمانان هیچ احترامی قائل نیستند و همین بی بند و باری از سوی آنها علیه اعتقادات و مقدسات خود نیز دیده می شود.
توهین به حضرت مسیح با کشیدن کاریکاتورهای متعدد، ساخت فیلم های مستهجن و غیر واقعی از حضرت مسیح(ع) و آنگاه رفتارهای ناهنجاری که علیه مسلمانان انجام می‌دهند، همه در راستای زدودن روح معنویت و رفتار انسانی در جوامع خود و دیگر جوامع است.
اقدامات و رفتارهای ناپسند کشورهایی چون فرانسه، دانمارک، نروژ، آمریکا و دیگر کشورهای غربی را علیه اسلام، اعتقادات و مقدسات آنها به ویژه پیامبر اکرم(ص) را نمی توان
فراموش کرد.
آتش زدن قرآن کریم که یک کتاب آسمانی است، یا توهین به رسول مکرم اسلام(ص)، با چه هدفی دنبال می‌شود،؟ چه لزومی دارد که نشریاتی در فرانسه یا دیگر کشورهای غربی، دست به تولید کاریکاتورهای اهانت آمیز یا مقالات و کتاب‌هایی می‌زنند که به فرهنگ، تمدن، آیین و شخصیت‌های دیگر کشورهای توهین می‌شود؟
چه لذتی در این گونه رفتارهای ناپسند وجود دارد که غربی‌ها از آن بهره می‌برند؟
فرهنگی غربی آزادی را در هر زمینه‌ای برای لذت بیشتر می‌بیند،اما همین سیاست اگر بر خلاف سیاست‌هایی باشد که حاکمان و نظام غرب وضع کرده، با برخورد شدید روبرو می‌شود.
نشریه شارلی ابدو که یک نشریه فرانسوی است، بارها در زمینه اهانت به اعتقادات و مقدسات مسلمانان و غیر مسلمانان اقدام کرده است. در حالی که سوژه برای کشیدن کاریکاتور بدون آن که به اعتقادات و مقدسات دیگران به ویژه مسلمانان اهانت کند وجود دارد.
آیا نمی‌توان در چارچوب اخلاق به کار طنز و کاریکاتور پرداخت و باید از ابزار بی اخلاقی استفاده کرد؟
همه رفتارهایی که علیه حقانیت اسلام و تشیع می شود اثبات کننده نبود اخلاق انسانی و ناتوانی آنها از ارائه منطق است.
منطق در عالم غرب وجود ندارد، در جوامع غربی، نظام سیاسی حاکم، یا با زور و جنگ خود را تحمیل می‌کند، یا با تهدید و تحریم و یا با اقدامات اهانت آمیز و غیر اخلاقی، در نظام سیاسی غرب، نمی‌توان عقلانیت و منطق یافت، این دو ابزار انسانی و ارزشی در غرب نایاب است. هر چند هستند در میان غربی‌ها که فرهیخته و آگاه هستند اما در گرداب فسار اخلاقی و تروریسم انسانی، دیده نمی‌شوند. فرانسه شیپور آزادی از سر گشادش می‌زند. بلایی که سر روژه کارودی یا فوریسون آوردند فراموش شدنی نیست.
توهین به شخص اول ایران اسلامی در نشریه شارلی ابدو فرانسه، آزادی نیست، آزادی بیان عقل و منطق می خواهد که در فرهنگ غربی وجد ندارد برای همین دست به اهانت می زند و از راه فحاشی وارد می شود.
اینگونه رفتارهای غرب تروریسم دولتی علیه آزادی و اخلاق است.
نویسنده: سیاوش کاویانی
قطعاً در یک جامعه آزاد به معنای واقعی کلمه، آزادی چارچوبی دارد که همه اقشار آن جامعه موظف به رعایت آن چارچوب‌ها هستند، آزادی را نمی‌توان به ولنگاری فرهنگی، ابتذال و اهانت تعریف کرد، آزادی معنا و مفهوم مقدسی دارد که در میان فرهنگ غرب دیده نمی‌شود.
فرهنگی که در غرب حاکم است، سعی دارد تعریف تازه‌ای از آزادی را به جهان ارائه دهد که در آن هر کس هر گونه بی اخلاقی، بی نزاکتی، بی فرهنگی داشته باشد و آزادی را در توهین به دیگران ببیند، آزادی تلقی می‌شود و کسی هم اجازه ندارد پاسخ آن رفتارهای زشت و ناپسند را بدهد چرا که او آزاد است اما پاسخ دهنده این آزادی را نباید داشته باشد و اگر پاسخ دهد ضدیت با آزدی محسوب می‌شود.
غرب با سیاست های خود مفاهیم اخلاقی، انسانی و معنوی را با مفاهیم شیطانی، غیر انسانی و غیر اخلاقی جابجا کرده و هر آنچه که پلید و ناهنجار است جایگزین شعور و ادراک انسانی کرده است.
سیاستی که رژیم‌های کشورهای غربی در پیش گرفته‌اند، نه تنها جوامع خود بلکه دیگر جوامع را هدف تهاجم فرهنگی قرار داده تا بنیان اخلاقیات را در دیگر کشورها نیز نابود کند.
کشورهای غربی نسبت به اعتقادات، مقدسات، آیین و فرهنگ مسلمانان هیچ احترامی قائل نیستند و همین بی بند و باری از سوی آنها علیه اعتقادات و مقدسات خود نیز دیده می شود.
توهین به حضرت مسیح با کشیدن کاریکاتورهای متعدد، ساخت فیلم های مستهجن و غیر واقعی از حضرت مسیح(ع) و آنگاه رفتارهای ناهنجاری که علیه مسلمانان انجام می‌دهند، همه در راستای زدودن روح معنویت و رفتار انسانی در جوامع خود و دیگر جوامع است.
اقدامات و رفتارهای ناپسند کشورهایی چون فرانسه، دانمارک، نروژ، آمریکا و دیگر کشورهای غربی را علیه اسلام، اعتقادات و مقدسات آنها به ویژه پیامبر اکرم(ص) را نمی توان
فراموش کرد.
آتش زدن قرآن کریم که یک کتاب آسمانی است، یا توهین به رسول مکرم اسلام(ص)، با چه هدفی دنبال می‌شود،؟ چه لزومی دارد که نشریاتی در فرانسه یا دیگر کشورهای غربی، دست به تولید کاریکاتورهای اهانت آمیز یا مقالات و کتاب‌هایی می‌زنند که به فرهنگ، تمدن، آیین و شخصیت‌های دیگر کشورهای توهین می‌شود؟
چه لذتی در این گونه رفتارهای ناپسند وجود دارد که غربی‌ها از آن بهره می‌برند؟
فرهنگی غربی آزادی را در هر زمینه‌ای برای لذت بیشتر می‌بیند،اما همین سیاست اگر بر خلاف سیاست‌هایی باشد که حاکمان و نظام غرب وضع کرده، با برخورد شدید روبرو می‌شود.
نشریه شارلی ابدو که یک نشریه فرانسوی است، بارها در زمینه اهانت به اعتقادات و مقدسات مسلمانان و غیر مسلمانان اقدام کرده است. در حالی که سوژه برای کشیدن کاریکاتور بدون آن که به اعتقادات و مقدسات دیگران به ویژه مسلمانان اهانت کند وجود دارد.
آیا نمی‌توان در چارچوب اخلاق به کار طنز و کاریکاتور پرداخت و باید از ابزار بی اخلاقی استفاده کرد؟
همه رفتارهایی که علیه حقانیت اسلام و تشیع می شود اثبات کننده نبود اخلاق انسانی و ناتوانی آنها از ارائه منطق است.
منطق در عالم غرب وجود ندارد، در جوامع غربی، نظام سیاسی حاکم، یا با زور و جنگ خود را تحمیل می‌کند، یا با تهدید و تحریم و یا با اقدامات اهانت آمیز و غیر اخلاقی، در نظام سیاسی غرب، نمی‌توان عقلانیت و منطق یافت، این دو ابزار انسانی و ارزشی در غرب نایاب است. هر چند هستند در میان غربی‌ها که فرهیخته و آگاه هستند اما در گرداب فسار اخلاقی و تروریسم انسانی، دیده نمی‌شوند. فرانسه شیپور آزادی از سر گشادش می‌زند. بلایی که سر روژه کارودی یا فوریسون آوردند فراموش شدنی نیست.
توهین به شخص اول ایران اسلامی در نشریه شارلی ابدو فرانسه، آزادی نیست، آزادی بیان عقل و منطق می خواهد که در فرهنگ غربی وجد ندارد برای همین دست به اهانت می زند و از راه فحاشی وارد می شود.
اینگونه رفتارهای غرب تروریسم دولتی علیه آزادی و اخلاق است.
نویسنده: سیاوش کاویانی
