رژیم صهیونیستی با انسداد و اشغال نقطه اتصال رفح به مصر و آغاز حملات وسیع به این منطقه، راهبرد جنگ ناگزیر برای بقا را تداوم بخشید و عملیات در رفح را پس از بن بست مذاکرات در قاهره و قطع امید از آزادی اسرای خود آغاز کرد. اما چه عواملی باعث شد تا در چنین شرایطی چنین نگاهی را تداوم بخشد و جنگ را همچنان گفتمان نخست در سطح منطقه و جهان نگه دارد؟
این رژیم در مسیری فرسایشی دائماً در حال از دست دادن ظرفیتهای خود است. جنبش جهانی ضد صهیونیزم در حال گسترش است، غرب و آمریکا با نسل‌های به مراتب آگاهتر و روشنتری نسبت به دوره‌های قبلی در جنگ ویتنام و خیزش‌های نژادی و اقتصادی و اجتماعی روبروست، دولتهای بیشتری در فکر قطع روابط سیاسی و اقتصادی با رژیم هستند و فشارهای سنگین از درون سرزمینهای اشغالی علیه دولت نتانیاهو دائم در حال فرود است و عرصه در بخشهای مختلف بر این دولت جعلی هر روز تنگتر میشود، با این حال به تداوم و گسترش بحران در منطقه و جهان دامن میزند .اینگونه به نظر میرسد که صهیونیستها هر لحظه به بن بست راهبردی نزدیکتر میشوند و به همین دلیل تعادل خود را در اتخاذ سیاستهایی که بتواند آنها را از این وضعیت نجات دهد از دست داده اند.
ادامه این روند بیانگر آغاز دوره جدیدی از اوج گیری تنش‌هاست. ممکن است آنها جنگ را از محدوده بسته سرزمینهای اشغالی خارج سازند از اینروست که حمله گسترده به رفح را که تقریبا! همه متحدان آنها با آن مخالف هستند آغاز کرده است و این حرکت را راه خروج و پایان اهداف خود و وارد ساختن طرفهای دیگر به جنگ میدانند در حالی که در شمال با امواج هدفمند حملات حزب الله مواجهند، تهدیدات جدی و نزدیک را از جولان احساس میکنند و در سایر نواحی غزه نیز نتیجه تمام کننده ای نگرفته اند. از طرف نیروهای مقاومت فشارهای شکننده ای را متحمل میشوند و نیز اقدامات احتمالی حقوقی از سوی سازمانهای بین المللی آنها را به شدت عصبانی کرده است. یعنی شرایط به سمتی سوق یافته است که از هر سو خود را در معرض فروپاشی می بینند و باور کرده اند که در حال فرو ریختن هستند. بنابر این صهیونیستها از هر دوره دیگری خطرناکتر شده و احتمال انتحار از سوی آنها افزایش یافته است.
آنها در حال تعریف راهبرد «یا اسراییل یا هیچکس» به منطقه و بخصوص متحدان غربی خود هستند. ادامه این روند میتواند دولتهای خفته عربی را به جنبش وادارد و منطقه را با سرعت بیشتری به سمت تقابل براند. این سیاست البته منجر به شدت درگیری‌ها و افزایش وارد شدن ضربات بزرگتر بر پیکر نظامی و سیاسی صهیونیستها خواهد شد. برخوردهای سخت از سوی متحدان ملت فلسطین شدت و وسعت بیشتری خواهد یافت و آمریکا و غرب که قدرت و اراده و ظرفیت ورود به تقابل گسترده در منطقه را ندارند ناگزیر از کاهش حمایتهای خود از صهیونیستها خواهند بود.
به نظر نمی‌رسد که غربی‌ها به تئوری یا اسراییل یا هیچکس پایبند بمانند همانند دهه‌های متمادی که این نظریه را در ذهن و تصمیم همه دولتهای منطقه جاسازی کرده و باعث تداوم امنیت شکننده و بقای رژیم اسراییل شده بودند. امروز همه این برنامه‌ها شکست خورده اند و از نظر تاریخی وضعیت دشواری را پیش روی خود می بینند.در چنین شرایطی راه نجات ملت مظلوم فلسطین استمرار وارد سازی ضربات سخت تر و وسیعتر شدن دامنه اعتراضات جهانی و فشارهای مستقیم به دولت خونخوار نتانیاهوست. هیچ مذاکره ای در این شرایط نتیجه بخش نخواهد بود همانطور که در هفت ماه و هفتاد سال گذشته نتیجه نداده است. مار زخمی یهود ممکن است خطرناکتر از گذشته دست به هر حرکتی بزند به همین دلیل با تصور اینکه هیچ راهی برای صهیونیستها بجز جنگ باقی نمانده است باید تمام ظرفیتها و تواناییهای جبهه مقاومت در مسیر هوشیاری و حرکتهای تعریف شده و متمرکز حفظ و تقویت شود، نشانه‌های اوجگیری بحران نمایان است و به فضل الهی زمان به نفع جبهه حق است و برای ظالمان بسیار کوتاهتر از پیش‌بینی‌ها به پیش می‌رود.
این رژیم در مسیری فرسایشی دائماً در حال از دست دادن ظرفیتهای خود است. جنبش جهانی ضد صهیونیزم در حال گسترش است، غرب و آمریکا با نسل‌های به مراتب آگاهتر و روشنتری نسبت به دوره‌های قبلی در جنگ ویتنام و خیزش‌های نژادی و اقتصادی و اجتماعی روبروست، دولتهای بیشتری در فکر قطع روابط سیاسی و اقتصادی با رژیم هستند و فشارهای سنگین از درون سرزمینهای اشغالی علیه دولت نتانیاهو دائم در حال فرود است و عرصه در بخشهای مختلف بر این دولت جعلی هر روز تنگتر میشود، با این حال به تداوم و گسترش بحران در منطقه و جهان دامن میزند .اینگونه به نظر میرسد که صهیونیستها هر لحظه به بن بست راهبردی نزدیکتر میشوند و به همین دلیل تعادل خود را در اتخاذ سیاستهایی که بتواند آنها را از این وضعیت نجات دهد از دست داده اند.
ادامه این روند بیانگر آغاز دوره جدیدی از اوج گیری تنش‌هاست. ممکن است آنها جنگ را از محدوده بسته سرزمینهای اشغالی خارج سازند از اینروست که حمله گسترده به رفح را که تقریبا! همه متحدان آنها با آن مخالف هستند آغاز کرده است و این حرکت را راه خروج و پایان اهداف خود و وارد ساختن طرفهای دیگر به جنگ میدانند در حالی که در شمال با امواج هدفمند حملات حزب الله مواجهند، تهدیدات جدی و نزدیک را از جولان احساس میکنند و در سایر نواحی غزه نیز نتیجه تمام کننده ای نگرفته اند. از طرف نیروهای مقاومت فشارهای شکننده ای را متحمل میشوند و نیز اقدامات احتمالی حقوقی از سوی سازمانهای بین المللی آنها را به شدت عصبانی کرده است. یعنی شرایط به سمتی سوق یافته است که از هر سو خود را در معرض فروپاشی می بینند و باور کرده اند که در حال فرو ریختن هستند. بنابر این صهیونیستها از هر دوره دیگری خطرناکتر شده و احتمال انتحار از سوی آنها افزایش یافته است.
آنها در حال تعریف راهبرد «یا اسراییل یا هیچکس» به منطقه و بخصوص متحدان غربی خود هستند. ادامه این روند میتواند دولتهای خفته عربی را به جنبش وادارد و منطقه را با سرعت بیشتری به سمت تقابل براند. این سیاست البته منجر به شدت درگیری‌ها و افزایش وارد شدن ضربات بزرگتر بر پیکر نظامی و سیاسی صهیونیستها خواهد شد. برخوردهای سخت از سوی متحدان ملت فلسطین شدت و وسعت بیشتری خواهد یافت و آمریکا و غرب که قدرت و اراده و ظرفیت ورود به تقابل گسترده در منطقه را ندارند ناگزیر از کاهش حمایتهای خود از صهیونیستها خواهند بود.
به نظر نمی‌رسد که غربی‌ها به تئوری یا اسراییل یا هیچکس پایبند بمانند همانند دهه‌های متمادی که این نظریه را در ذهن و تصمیم همه دولتهای منطقه جاسازی کرده و باعث تداوم امنیت شکننده و بقای رژیم اسراییل شده بودند. امروز همه این برنامه‌ها شکست خورده اند و از نظر تاریخی وضعیت دشواری را پیش روی خود می بینند.در چنین شرایطی راه نجات ملت مظلوم فلسطین استمرار وارد سازی ضربات سخت تر و وسیعتر شدن دامنه اعتراضات جهانی و فشارهای مستقیم به دولت خونخوار نتانیاهوست. هیچ مذاکره ای در این شرایط نتیجه بخش نخواهد بود همانطور که در هفت ماه و هفتاد سال گذشته نتیجه نداده است. مار زخمی یهود ممکن است خطرناکتر از گذشته دست به هر حرکتی بزند به همین دلیل با تصور اینکه هیچ راهی برای صهیونیستها بجز جنگ باقی نمانده است باید تمام ظرفیتها و تواناییهای جبهه مقاومت در مسیر هوشیاری و حرکتهای تعریف شده و متمرکز حفظ و تقویت شود، نشانه‌های اوجگیری بحران نمایان است و به فضل الهی زمان به نفع جبهه حق است و برای ظالمان بسیار کوتاهتر از پیش‌بینی‌ها به پیش می‌رود.
حمید صفری
