در اقدامی نادر «اورزولا فون‌درلاین» رئیس کمیسیون اروپا، پس از دیدار با «فردیناند مارکوس جونیور» رئیس‌جمهور فیلیپین بر افزایش همکاری با فیلیپین در زمینه امنیت دریایی تاکید کرد و گفت در این دیدار هر دو مقام ارشد در مورد طیف وسیعی از مسائل از امنیت و تجارت گرفته تا تغییرات آب و هوایی بحث کردند. دو مقام ارشد همچنین در دیدار خود درباره آغاز مجدد مذاکرات برای توافق تجارت آزاد که از سال ۲۰۱۷ متوقف شده است، مذاکره کردند.
این رویکردها درحالی در ظاهر رنگ و بوی تعامل دارد که نگاهی به تحولات منطقه و نقش آفرینی غرب حکایتی دیگر را آشکار می‌کند و آن طراحی غرب برای دیوارکشی امنیتی علیه چین می‌باشد. در ماه‌های اخیر مقصد مقامات اروپا و آمریکا در کنار تایوان، کشورهایی همچون کره جنوبی، ژاپن، فیلیپین، ویتنام و... بوده است که هر کدام به نوعی با چین بر سر امنیت منطقه و بویژه در دریای چین جنوبی چالش داشته و می‌توانند نقش بشکه باروت را علیه پکن ایفا کنند.
آمریکا و برخی کشورهای اروپایی در حالی چین را با ادعای همراهی با روسیه، چالشی برای خود می‌دانند و بر تقابل با آن تاکید دارند که در این میان برخی کشورهای اروپایی این دیدگاه را مردود دانسته و خواستار تعامل با پکن هستند. در همین چارچوب «برونو لومر»، وزیر اقتصاد فرانسه گفت که پاریس خواهان دسترسی بهتر به بازار چین و بهبود روابط تجاری است، و به دلیل نگرانی‌های امنیتی، درخواست‌ها برای جدایی از پکن را رد کرد. وی تاکید دارد که ما کاملاً با ایده جداسازی مخالفیم. جدایی یک توهم است. هیچ امکانی برای ایجاد جدایی بین اقتصاد آمریکا، اروپا و چین وجود ندارد. پاریس مایل نیست در مسیر رسیدن به بازار بزرگ چین با برخی موانع قانونی یا دیگر موانع روبه‌رو شود.چندی پیش نیز امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه نتوانست نگرانی خود را بابت تشدید بحران‌سازی‌های مستمر واشنگتن در تایوان و شرق آسیا کتمان کند و صراحتا نسبت به تلاش برای گسستن پیوندهای موجود میان غرب و چین ابراز نگرانی کرد.
در هر حال، پس از سفر شکست خورده «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا به پکن، سفر وزیر اقتصاد فرانسه نشان داد که بازیگران غربی رویکرد واحدی را در قبال پکن و شیوه مواجهه با چین ندارند. این اختلاف، نه صرفا از جنس تاکتیکی، بلکه محصول منازعات راهبردیِ درون‌گروهیِ ناتو در مناطقی از جهان از جمله شرق آسیاست، به‌ویژه اینکه خطرپذیری بازیگران غربی برای بازی در زمین آمریکا پس از تجربه جنگ اوکراین کاهش یافته است.
به هر تقدیر آنچه رئیس کمیسیون اروپا در فیلیپین پیگیری کرده نه روابط دو جانبه بلکه تقابل با چین است که در کنار تشدید تنش میان غرب و پکن زمینه‌ساز تشدید اختلافات در داخل اروپا و ناتو نیز خواهد شد، چرا که بسیاری از این کشورها دیگر پذیرنده هزینه‌های یکجانبه‌گرایی اروپا نبوده و تعامل با پکن را امری ضروری می‌دانند.
این رویکردها درحالی در ظاهر رنگ و بوی تعامل دارد که نگاهی به تحولات منطقه و نقش آفرینی غرب حکایتی دیگر را آشکار می‌کند و آن طراحی غرب برای دیوارکشی امنیتی علیه چین می‌باشد. در ماه‌های اخیر مقصد مقامات اروپا و آمریکا در کنار تایوان، کشورهایی همچون کره جنوبی، ژاپن، فیلیپین، ویتنام و... بوده است که هر کدام به نوعی با چین بر سر امنیت منطقه و بویژه در دریای چین جنوبی چالش داشته و می‌توانند نقش بشکه باروت را علیه پکن ایفا کنند.
آمریکا و برخی کشورهای اروپایی در حالی چین را با ادعای همراهی با روسیه، چالشی برای خود می‌دانند و بر تقابل با آن تاکید دارند که در این میان برخی کشورهای اروپایی این دیدگاه را مردود دانسته و خواستار تعامل با پکن هستند. در همین چارچوب «برونو لومر»، وزیر اقتصاد فرانسه گفت که پاریس خواهان دسترسی بهتر به بازار چین و بهبود روابط تجاری است، و به دلیل نگرانی‌های امنیتی، درخواست‌ها برای جدایی از پکن را رد کرد. وی تاکید دارد که ما کاملاً با ایده جداسازی مخالفیم. جدایی یک توهم است. هیچ امکانی برای ایجاد جدایی بین اقتصاد آمریکا، اروپا و چین وجود ندارد. پاریس مایل نیست در مسیر رسیدن به بازار بزرگ چین با برخی موانع قانونی یا دیگر موانع روبه‌رو شود.چندی پیش نیز امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه نتوانست نگرانی خود را بابت تشدید بحران‌سازی‌های مستمر واشنگتن در تایوان و شرق آسیا کتمان کند و صراحتا نسبت به تلاش برای گسستن پیوندهای موجود میان غرب و چین ابراز نگرانی کرد.
در هر حال، پس از سفر شکست خورده «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا به پکن، سفر وزیر اقتصاد فرانسه نشان داد که بازیگران غربی رویکرد واحدی را در قبال پکن و شیوه مواجهه با چین ندارند. این اختلاف، نه صرفا از جنس تاکتیکی، بلکه محصول منازعات راهبردیِ درون‌گروهیِ ناتو در مناطقی از جهان از جمله شرق آسیاست، به‌ویژه اینکه خطرپذیری بازیگران غربی برای بازی در زمین آمریکا پس از تجربه جنگ اوکراین کاهش یافته است.
به هر تقدیر آنچه رئیس کمیسیون اروپا در فیلیپین پیگیری کرده نه روابط دو جانبه بلکه تقابل با چین است که در کنار تشدید تنش میان غرب و پکن زمینه‌ساز تشدید اختلافات در داخل اروپا و ناتو نیز خواهد شد، چرا که بسیاری از این کشورها دیگر پذیرنده هزینه‌های یکجانبه‌گرایی اروپا نبوده و تعامل با پکن را امری ضروری می‌دانند.
سید مهدی لنکرانی
