کتاب مقتل امام حسین (ع) نوشته علامه سید مرتضی عسگری را موسسه ایمان ماندگار منتشر کرده است. این کتاب حوادث زندگی امام حسین (ع) و اولاد و اصحابش را از زمان مرگ معاویه و آغاز حکومت یزید بن معاویه تا شهادت امام حسین (ع) و همچنین ماجراهای پس از شهادت آن حضرت (ع) بررسی می‌کند.
این کتاب نقل و بررسی حوادث منجر به «حادثه عاشورا» را از لحظه مرگ معاویه و جانشینی فرزندش یزید آغاز می‌کند و سپس ماجرای بیعت نکردن امام (ع)، دعوت مردم کوفه، پیمان‌شکنی آنان، ماجرای حُرّ بن یزید ریاحی (ره)، حوادث شب عاشورا، ظهر عاشورا و سرانجام حرکت پیامبرگونه امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س)، پس از حادثه ظهر عاشورا را با دقت علمی بسیار نقل و بررسی می‌کند.
کتاب مقتل امام حسین (ع) در مقایسه با سایر مقاتل ویژگی‌های خاصی دارد. «کثرت استناد به کتب دست اوّل تاریخی» و«استفاده وسیع از منابع و کتب اهل‌سّنت» از ویژگی‌های این مقتل است.
مرحوم علامه عسگری (ره) مورّخی برجسته و متخصّص در زمینه تاریخ اسلام بوده‌اند. از این‌رو مطالب این کتاب با نگاه خاص و دقیقی نوشته شده حتی چگونگی ذکر ترتیبِ حوادث نیز آگاهانه و با نگاهی محقّقانه صورت گرفته است.
ویژگی دیگر این مقتل، اظهاراتی است که خود مؤلّف در لابه‌لای نقل حوادث و معمولاً با عبارت: «مؤلّف گوید...»، ابراز می‌کند. این اظهارات غالباً نکاتی دقیق و تاریخی است.
در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: در ذوحسمم خطبه خواند و حمد و ثنای خدا را به جای آورد و گفت: «می‌بینید که به چه چیزی مبتلا شده‌ایم؟! به راستی که دنیا تغییر کرده و زشت شده است؛ خوبی‌هایش پشت کرده، درهم شکسته و بی‌مقدار شده است و چیزی جز به اندازه‌ی نَمی که در ته ظرفِ آب می‌ماند و یا زندگی بی‌ثمری که مثل کِشت‌گاهی خشک است، از آن باقی نمانده است. آیا نمی‌بینید که به حقّ عمل نمی‌شود و از باطل نهی نمی‌گردد؟! حقاً که مومن باید آرزوی لقاء الله کند! و من مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران را جز ملالت نمی‌بینم.»
این کتاب نقل و بررسی حوادث منجر به «حادثه عاشورا» را از لحظه مرگ معاویه و جانشینی فرزندش یزید آغاز می‌کند و سپس ماجرای بیعت نکردن امام (ع)، دعوت مردم کوفه، پیمان‌شکنی آنان، ماجرای حُرّ بن یزید ریاحی (ره)، حوادث شب عاشورا، ظهر عاشورا و سرانجام حرکت پیامبرگونه امام سجاد (ع) و حضرت زینب (س)، پس از حادثه ظهر عاشورا را با دقت علمی بسیار نقل و بررسی می‌کند.
کتاب مقتل امام حسین (ع) در مقایسه با سایر مقاتل ویژگی‌های خاصی دارد. «کثرت استناد به کتب دست اوّل تاریخی» و«استفاده وسیع از منابع و کتب اهل‌سّنت» از ویژگی‌های این مقتل است.
مرحوم علامه عسگری (ره) مورّخی برجسته و متخصّص در زمینه تاریخ اسلام بوده‌اند. از این‌رو مطالب این کتاب با نگاه خاص و دقیقی نوشته شده حتی چگونگی ذکر ترتیبِ حوادث نیز آگاهانه و با نگاهی محقّقانه صورت گرفته است.
ویژگی دیگر این مقتل، اظهاراتی است که خود مؤلّف در لابه‌لای نقل حوادث و معمولاً با عبارت: «مؤلّف گوید...»، ابراز می‌کند. این اظهارات غالباً نکاتی دقیق و تاریخی است.
در قسمتی از کتاب می‌خوانیم: در ذوحسمم خطبه خواند و حمد و ثنای خدا را به جای آورد و گفت: «می‌بینید که به چه چیزی مبتلا شده‌ایم؟! به راستی که دنیا تغییر کرده و زشت شده است؛ خوبی‌هایش پشت کرده، درهم شکسته و بی‌مقدار شده است و چیزی جز به اندازه‌ی نَمی که در ته ظرفِ آب می‌ماند و یا زندگی بی‌ثمری که مثل کِشت‌گاهی خشک است، از آن باقی نمانده است. آیا نمی‌بینید که به حقّ عمل نمی‌شود و از باطل نهی نمی‌گردد؟! حقاً که مومن باید آرزوی لقاء الله کند! و من مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران را جز ملالت نمی‌بینم.»
نرگس مقبولی
