در هشتمین ماه از نسل کشی در غزه، در مواضعی قابل توجه مقامات ارشد ترکیه از توقف همکاری‌های اقتصادی و نظامی با رژیم صهیونیستی خبر داده و مدعی شدند که باید سران این رژیم تنبیه و بازخواست شوند.
این رویکرد در حالی با استقبال مردم ترکیه و جهان مواجه شد که در خبری تامل برانگیز سایت خبری گلوبز بیزنس گزارش داده که برخلاف تصمیم ترکیه مبنی بر توقف کلیه صادرات و واردات با اسرائیل به دلیل جنگ در غزه، آنکارا مجوز تجدید صادرات مصالح ساختمانی به فلسطین اشغالی را صادر کرده است. این خبر که به معنای دوگانگی رفتاری ترکیه در عمل و گفتار است در حالی با ادعای آزادی تجارت برای تجار خصوصی منتشر شده است که واژه‌ای به نام تجار و یا توافقنامه بخش خصوصی معنایی ندارد چرا که مقصد نهایی آن سرزمین‌های اشغالی است که تقویت این رژیم و استمرار کشتار غزه را به همراه دارد. این رویکرد ترکیه هر چند بر اساس منافع اقتصادی و برخی ملاحظات در روابط با غرب و ناتو در چارچوب رویکردهای پاندولی آنکارا صورت گرفته است اما در شرایط کنونی در کنار افزایش نارضایتی مردمی از دولتمردان ترکیه، زمینه ساز چالشهای منطقه‌ای و جهانی برای این کشور به عنوان کشوری با ساختار تصمیم گیری ناپایدار خواهد شد چنانکه وزیر خارجه رژیم صهیونیستی یسرائیل کاتز در پیامی در ایکس ضمن استقبال از تصمیم جدید ترکیه، رئیس‌جمهور این کشور را مورد تمسخر قرار داد و گفت «اردوغان از بسیاری از محدودیت‌های تجاری عقب‌نشینی و آنها را لغو کرد و درسی که گرفتیم روشن است: نباید تسلیم تهدید‌های یک دیکتاتور شویم و باید جایگزین‌هایی ایجاد کنیم».
این رویکرد صهیونیست‌ها در کنار آنکه بیانگر بی ارزش بودن سیاست‌های ترکیه نزد سران رژیم صهیونیستی است از یک سوی دیگر این حقیقت را در سیاست خارجی ترکیه آشکار می سازد که تناقضات رفتاری و گفتاری، عملا ترکیه را به بازیگری ناپدیدار مبدل خواهد ساخت که حتی شرکایش نیز دیگر حاضر به حساب بردن از تهدیدات و مواضع آن نخواهند بود. حقیقت آن است که در دنیای امروز وادادگی در برابر رژیم صهیونیستی دستاوردی جز تحقیر شدن و انزوا به همراه نخواهد داشت و این سرنوشتی است که می‌تواند در انتظار ترکیه باشد.
این رویکرد در حالی با استقبال مردم ترکیه و جهان مواجه شد که در خبری تامل برانگیز سایت خبری گلوبز بیزنس گزارش داده که برخلاف تصمیم ترکیه مبنی بر توقف کلیه صادرات و واردات با اسرائیل به دلیل جنگ در غزه، آنکارا مجوز تجدید صادرات مصالح ساختمانی به فلسطین اشغالی را صادر کرده است. این خبر که به معنای دوگانگی رفتاری ترکیه در عمل و گفتار است در حالی با ادعای آزادی تجارت برای تجار خصوصی منتشر شده است که واژه‌ای به نام تجار و یا توافقنامه بخش خصوصی معنایی ندارد چرا که مقصد نهایی آن سرزمین‌های اشغالی است که تقویت این رژیم و استمرار کشتار غزه را به همراه دارد. این رویکرد ترکیه هر چند بر اساس منافع اقتصادی و برخی ملاحظات در روابط با غرب و ناتو در چارچوب رویکردهای پاندولی آنکارا صورت گرفته است اما در شرایط کنونی در کنار افزایش نارضایتی مردمی از دولتمردان ترکیه، زمینه ساز چالشهای منطقه‌ای و جهانی برای این کشور به عنوان کشوری با ساختار تصمیم گیری ناپایدار خواهد شد چنانکه وزیر خارجه رژیم صهیونیستی یسرائیل کاتز در پیامی در ایکس ضمن استقبال از تصمیم جدید ترکیه، رئیس‌جمهور این کشور را مورد تمسخر قرار داد و گفت «اردوغان از بسیاری از محدودیت‌های تجاری عقب‌نشینی و آنها را لغو کرد و درسی که گرفتیم روشن است: نباید تسلیم تهدید‌های یک دیکتاتور شویم و باید جایگزین‌هایی ایجاد کنیم».
این رویکرد صهیونیست‌ها در کنار آنکه بیانگر بی ارزش بودن سیاست‌های ترکیه نزد سران رژیم صهیونیستی است از یک سوی دیگر این حقیقت را در سیاست خارجی ترکیه آشکار می سازد که تناقضات رفتاری و گفتاری، عملا ترکیه را به بازیگری ناپدیدار مبدل خواهد ساخت که حتی شرکایش نیز دیگر حاضر به حساب بردن از تهدیدات و مواضع آن نخواهند بود. حقیقت آن است که در دنیای امروز وادادگی در برابر رژیم صهیونیستی دستاوردی جز تحقیر شدن و انزوا به همراه نخواهد داشت و این سرنوشتی است که می‌تواند در انتظار ترکیه باشد.
سید مهدی لنکرانی
