علي تتماج :
مقامات هند و پاكستان پس از مدتها جنگ لفظي و اختلافات سياسي پاي ميز مذاكره نشستند. روابط دو كشور از انفجار بمبئي در سال 2008 رو به تيرگي نهاد و تاكنون ادامه داشته است. هر كدام ديگري را به انجام اقدامات خرابكارانه و مغاير با امنيت منطقه متهم ميسازند. در كنار مسائل مطرح در روابط دو جانبه و كاهش تنشها نكته مهم در اين مذاكرات بررسي مسئله كشمير مي باشد. مسئلهاي كه از زمان استقلال پاكستان (1947) تاكنون محور مناقشات طرفين بوده است.
مذاكرات پنجشنبه دو كشور در حالي برگزار شد كه بسياري از ناظران سياسي اين رويكرد را برگرفته از برخي اهداف داخلي و جهاني دو كشور ميدانند كه اجبارا طرفين را به اين مذاكرات سوق داده است.
در هفتههاي اخير فعاليت گروههاي تروريستي در دو كشور به شدت افزايش يافته كه خسارات مالي و جاني بسياري براي آنها به همراه داشته است. با توجه به پيامدهاي امنيتي و اقتصادي اين روند، طرفين اجبارا بايد در چارچوب مذاكرات براي مقابله با اين مسئله اقدام كنند.
تحركات غرب بويژه آمريكا در افغانستان و حملات آنها به پاكستان و درخواست غرب براي مشاركت هند در افغانستان، فضاي ناامني را در منطقه ايجاد كرده است. هند و پاكستان براي كاستن از اين فضا به بهبود مناسبات نياز دارند.
نكته ديگر آنكه رويكرد پاكستان به توسعه روابط با چين و روسيه و نيز همگرايي هند با اروپا و آمريكا موازنه قدرت را ميان دو كشور برابر ساخته است بگونهاي كه هيچ كدام نميتواند بر ديگري برتري داشته باشد لذا اجبارا بايد در فرايند مذاكره مطالبات خود را پيگيري كنند. مداخله غرب در تحولات اين كشورها و منطقه همواره بحران ساز بوده لذا هند و پاكستان براي گرفتار نشدن در اين روند بايد به حل مسائل از طريق مسالمت آميز پرداخته تا بهانه خارجي در منطقه كاهش يابد.
نكته اساسي در اين مذاكرات بررسي پرونده كشمير ميباشد. منطقهاي حساس كه در سالهاي اخير محل مناقشات بسياري بوده است. هند و پاكستان دريافتهاند كه ادامه بحران در اين منطقه ضمن هزينههاي مالي ، انساني و سياسي زمينه دخالت غرب در امورشان را فراهم ميكنند. از سوي ديگر دو كشور براي حضور فعال در معادلات منطقهاي و جهاني نيازمند ثبات در اين منطقه ميباشد. با اين نگرش طرفين بازگشايي پرونده كشمير را امري ضروري ميدانند كه در صورت به نتيجه رسيدن ميتواند دستاوردهايي براي اين كشورها و منطقه داشته باشد.
در نهايت رويكرد دو كشور به مذاكره را ميتوان گامي مثبت از سوي طرفين، براي برقراري ثبات داخلي و منطقهاي دانست هر چند كه نظام سلطه و بانيان اين اختلافها، براي رسيدن به منافع خود، براي شكست اين مذاكرات به هر ابزاري متوسل ميشوند.
