در میان موجی از خبرهای درست و دروغ درباره جنگ اوکراین و سرکشی واگنرها علیه ارتش روسیه، رسانه‌های لندن نشین از برگزاری جشنواره مهاجرت در انگلیس خبر دادند. آنها مدعی شدند صدها نفر از مهاجرین افغان در شهر لندن در جشنواره‌ای به نام هفته مهاجرت که با تمرکز بر اوضاع افغانستان و اوکراین برگزار شد اشتراک کردند. این جشنواره را نهادی به نام بنیاد افغانستان و آسیای میانه برای دو روز برگزا کرده است.
این نگاه به اصطلاح انسان دوستانه و نمایش چهره‌ای بشر دوست از انگلیس در حالی که اخیرا قایق‌های پناه جویان در آب های یونان، اسپانیا و ایتالیا صدها قربانی برجای گذاشته در حالی صورت می‌گیرد که نگاهی به کارنامه انگلیس در قبال مهاجرین افغان بیانگر حقیقتی ورای این ادعاست. نخست آنکه نیروهای انگلیسی در دوران حضورشان در افغانستان از هیچ جنایتی فروگذار نبوده اند چنانکه هری فرزند چارلز پادشاه انگلیس رسما عنوان می کند که برایش کشتار 25 افغان مانند بر زمین ریختن مهره‌های شطرنج بوده است در همین حال گزارش های جهانی نشان می دهد که انگلیس به هیچ کدام از تعهدات خود برای انتقال افغان‌هایی که در 20 سال حضورش در این کشور به عنوان کارمند یا مترجم برایش کار کرده‌اند انجام نداده است. دوم آنکه اسناد نشانگر وضعیت بحرانی پناهجویان از جمله افغان‌ها در انگلیس است چنانکه سران لندن از یک سو هیچ اقدامی در قبال قاچاق کودکان و حاضران در هتل‌های پناهندگان توسط باندهای قاچاق انسان صورت نداده و حتی در ان دست دارند و از سوی دیگر با طرح‌هایی همچون انتقال پناهجویان به رواندا و یا کشتی‌های روی اب یا پادگانهای نظامی متروکه بر رنج انها افزوده اند. اخیرا نیز حدود ۴۰۰ پناهجوی افغان در جنوب‌غرب بریتانیا نامه ترک هتل‌ها را دریافت کرده‌اند. وزارت کشور انگلیس گفته است که کسانی که این پیشنهاد را قبول نکنند خواسته می‌شود که هتل‌ها را تخلیه کنند و بسیاری از آنها نگران هستند که بی‌خانمان خواهند شد.وزارت کشور گفته است: «هتل‌ها هرگز برای اقامت طولانی مدت برای افغان‌هایی که در بریتانیا مستقر شده‌اند، طراحی نشده است.» این ادعاها در حالی است که انگلیس از یک سو به عنوان اشغالگر افغانستان و از سوی دیگر به عنوان امضا کننده کنوانسیون پناهجویان 1951 موظف به حمایت و اسکان پناهجویان است و هیچ محدودیتی در این زمینه پذیرفته نمی‌باشد.
بر این اساس اقدام انگلیس در اخراج پناهجویان از هتل‌ها اقدامی علیه بشریت و نقض قوانین انسان دوستانه و حقوق بشری می باشد. رفتاری که تبلیغاتی و دروغین بودن جشن ادعایی انگلیسی‌ها برای پناهجویان افغان را آشکار می‌سازد بویژه آنکه آنها از افغان‌ها به عنوان مهاجر یاد می‌کنند حال آنکه آنها پناه جویانی هستند که لندن موظف به حمایت از آنهاست.
این نگاه به اصطلاح انسان دوستانه و نمایش چهره‌ای بشر دوست از انگلیس در حالی که اخیرا قایق‌های پناه جویان در آب های یونان، اسپانیا و ایتالیا صدها قربانی برجای گذاشته در حالی صورت می‌گیرد که نگاهی به کارنامه انگلیس در قبال مهاجرین افغان بیانگر حقیقتی ورای این ادعاست. نخست آنکه نیروهای انگلیسی در دوران حضورشان در افغانستان از هیچ جنایتی فروگذار نبوده اند چنانکه هری فرزند چارلز پادشاه انگلیس رسما عنوان می کند که برایش کشتار 25 افغان مانند بر زمین ریختن مهره‌های شطرنج بوده است در همین حال گزارش های جهانی نشان می دهد که انگلیس به هیچ کدام از تعهدات خود برای انتقال افغان‌هایی که در 20 سال حضورش در این کشور به عنوان کارمند یا مترجم برایش کار کرده‌اند انجام نداده است. دوم آنکه اسناد نشانگر وضعیت بحرانی پناهجویان از جمله افغان‌ها در انگلیس است چنانکه سران لندن از یک سو هیچ اقدامی در قبال قاچاق کودکان و حاضران در هتل‌های پناهندگان توسط باندهای قاچاق انسان صورت نداده و حتی در ان دست دارند و از سوی دیگر با طرح‌هایی همچون انتقال پناهجویان به رواندا و یا کشتی‌های روی اب یا پادگانهای نظامی متروکه بر رنج انها افزوده اند. اخیرا نیز حدود ۴۰۰ پناهجوی افغان در جنوب‌غرب بریتانیا نامه ترک هتل‌ها را دریافت کرده‌اند. وزارت کشور انگلیس گفته است که کسانی که این پیشنهاد را قبول نکنند خواسته می‌شود که هتل‌ها را تخلیه کنند و بسیاری از آنها نگران هستند که بی‌خانمان خواهند شد.وزارت کشور گفته است: «هتل‌ها هرگز برای اقامت طولانی مدت برای افغان‌هایی که در بریتانیا مستقر شده‌اند، طراحی نشده است.» این ادعاها در حالی است که انگلیس از یک سو به عنوان اشغالگر افغانستان و از سوی دیگر به عنوان امضا کننده کنوانسیون پناهجویان 1951 موظف به حمایت و اسکان پناهجویان است و هیچ محدودیتی در این زمینه پذیرفته نمی‌باشد.
بر این اساس اقدام انگلیس در اخراج پناهجویان از هتل‌ها اقدامی علیه بشریت و نقض قوانین انسان دوستانه و حقوق بشری می باشد. رفتاری که تبلیغاتی و دروغین بودن جشن ادعایی انگلیسی‌ها برای پناهجویان افغان را آشکار می‌سازد بویژه آنکه آنها از افغان‌ها به عنوان مهاجر یاد می‌کنند حال آنکه آنها پناه جویانی هستند که لندن موظف به حمایت از آنهاست.
علی تتماج
