نیروهای غربی در حالی پس از 20 سال اشغالگری دو سال پیش از افغانستان خارج شدند که همچنان کارنامه جنایات آنها باز است و مردم افغانستان خواستار محاکمه عاملان این جنایات هستند. یکی از این فجایع انسانی پنجشنبه، 6 ژوئیه مصادف با 15 تیرماه، پانزدهمین سالگرد قتل عام بیش از 50 غیرنظامی افغانستانی است که به گفته گروه های حقوق بشر، نشان‌دهنده میراث ترور و آمریکا در کشوری است که به مدت 20 سال، تحت اشغال نظامی آن بود.
ششم ژانویه 2008 در روستایی دورافتاده واقع در کوهستان های ناهموار استان ننگرهار در شرق افغانستان، کاروانی از ساکنان محلی با لباس های سنتی و طبل زنان، برای برگزاری مراسم عروسی راهی روستای داماد می‌شدند. یک جنگنده آمریکایی مراسم عروسی را بمباران و جشن را به عزا تبدیل کرد. اگرچه آمارهایی رسمی از کشته شدن 47 نفر حکایت دارند اما منابع محلی گفتند که بیش از 50 غیرنظامی و کودک در جریان این جنایت کشته شدند.
این جنگنده آمریکایی چندین بمب خوشه‌ای را به روی حاضران در جشن عروسی پرتاب کرد که اولین بمب، کودکانی را که جلوتر از همه در حال حرکت بودند، مورد هدف قرار داد که طبق اعلام منابع محلی، همه آنها کشته شدند. در میان کشته شدگان این جنایت، حداقل 39 زن و کودک از جمله عروس این مراسم گزارش شد.
این جنایت البته تنها جنایت غربی‌ها نبوده است چنانکه گزارش‌های منتشره نشان می دهد که ارتش انگلیس با آگاهی فرماندهان ارشد اقدام به کشتار غیر نظامیان بویژه در سالهای 2010 تا 2013 کرده است. نیروهای کانادایی و استرالیایی نیز جنایات مشابهی صورت داده‌اند.
این رویه نه صرفا از سوی نظامیان به صورت خودسرانه بلکه با دستورات رسمی مقامات ارشد صورت گرفته است چنانکه در سخنانی تکان دهنده از سوی هری فرزند چارلز سوم پادشاه انگلیس عنوان می شود که در سالهایی که در افغانستان بوده 25 غیر نظامی را بمباران هوایی کرده است اما آنها نه یک انسان بلکه مهره‌های شطرنجی دانسته که بر زمین افتند.
این خوی نژادپرستانه و ضد بشری چنان در میان اشغالگران است که تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس نه جرم جنایات کشورش در افغانستان و عراق نه تنها مجازات نشده بلکه از ملکه انگلیس نشان شوالیه دریافت کرده است. مجموع این رفتارها نشان می‌دهد که غرب نه تنها نمی تواند مدعی حقوق بشر بلکه به جرم جنایت علیه بشریت باید مورد بازخواست و مجازات قرار گیرد تا از تکرار فجایعی همچون به خاک و خون کشیده شدن یک عروشی و قتل صدها غیر نظامی جلوگیری گردد.
ششم ژانویه 2008 در روستایی دورافتاده واقع در کوهستان های ناهموار استان ننگرهار در شرق افغانستان، کاروانی از ساکنان محلی با لباس های سنتی و طبل زنان، برای برگزاری مراسم عروسی راهی روستای داماد می‌شدند. یک جنگنده آمریکایی مراسم عروسی را بمباران و جشن را به عزا تبدیل کرد. اگرچه آمارهایی رسمی از کشته شدن 47 نفر حکایت دارند اما منابع محلی گفتند که بیش از 50 غیرنظامی و کودک در جریان این جنایت کشته شدند.
این جنگنده آمریکایی چندین بمب خوشه‌ای را به روی حاضران در جشن عروسی پرتاب کرد که اولین بمب، کودکانی را که جلوتر از همه در حال حرکت بودند، مورد هدف قرار داد که طبق اعلام منابع محلی، همه آنها کشته شدند. در میان کشته شدگان این جنایت، حداقل 39 زن و کودک از جمله عروس این مراسم گزارش شد.
این جنایت البته تنها جنایت غربی‌ها نبوده است چنانکه گزارش‌های منتشره نشان می دهد که ارتش انگلیس با آگاهی فرماندهان ارشد اقدام به کشتار غیر نظامیان بویژه در سالهای 2010 تا 2013 کرده است. نیروهای کانادایی و استرالیایی نیز جنایات مشابهی صورت داده‌اند.
این رویه نه صرفا از سوی نظامیان به صورت خودسرانه بلکه با دستورات رسمی مقامات ارشد صورت گرفته است چنانکه در سخنانی تکان دهنده از سوی هری فرزند چارلز سوم پادشاه انگلیس عنوان می شود که در سالهایی که در افغانستان بوده 25 غیر نظامی را بمباران هوایی کرده است اما آنها نه یک انسان بلکه مهره‌های شطرنجی دانسته که بر زمین افتند.
این خوی نژادپرستانه و ضد بشری چنان در میان اشغالگران است که تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس نه جرم جنایات کشورش در افغانستان و عراق نه تنها مجازات نشده بلکه از ملکه انگلیس نشان شوالیه دریافت کرده است. مجموع این رفتارها نشان می‌دهد که غرب نه تنها نمی تواند مدعی حقوق بشر بلکه به جرم جنایت علیه بشریت باید مورد بازخواست و مجازات قرار گیرد تا از تکرار فجایعی همچون به خاک و خون کشیده شدن یک عروشی و قتل صدها غیر نظامی جلوگیری گردد.
علی تتماج
