نسل بشر در انتخاب نحوه زندگی کوتاهش در دنیای فانی مختار است، زیرا خداوند تنها خالق اوست و اجازه داده این دوران را به سلیقه خود اما بر اساس عقل و درایت زندگی کند، البته به شرطی که به حقوق و حریم دیگران ازهرجهت تجاوز نشود و این موجود زنده با نعمت کنکاش و اندیشه‌ای که به او عنایت شده در جستجوی عاقبت‌به‌خیری در این جهان و پاسخگویی در جهان باقی باشد. اگرچه سخت و طاقت‌فرسا به نظر می‌رسد اما در مقابل پاداشی که به او داده می‌شود بس باارزش است.
روایت است هرچه از عمر این کره خاکی می‌گذرد با عنایت به تسهیلاتی که به دست انسان‌ها ایجاد می‌شود مشکلات عدیده‌ای را هم به همراه خواهد داشت که انگار قرار است قسمتی از نافرمانی‌ها تحت عنوان معصیت و گناه همین‌جا به مجازات برسد حال‌آنکه مسبب‌الاسباب آن‌ها نیز همین انسان‌های دوپا هستند تا دست به تغییر اکوسیستم‌ها بزنند و در آنچه هست بیش‌ازحد مجاز اسراف کنند که تخریب را از مهمترین ارکان یعنی هوا شروع کردند تا در اثر ایجاد صنایع متعدد و مخرب اما زودبازده هوا سوز در اولین گام لایه اوزون در جو پاره شود و آلودگی‌ها تا بی‌نهایت افزایش یابد که چرخه آب را جاودان فرض کرده‌اند درحالی‌که اسمش روی آن است تا همچنان این سیر در گردش باشد و به ابر تبدیل شود و دوباره ببارد و بازهم چرخه تکرار شود، حال‌آنکه با این نوع سوءاستفاده‌هاست که در کنار جنایت در حق آب‌وهوا، کره زمین روزبه‌روز گرم‌تر شده و اولین پدیده ناهنجاری آن ذوب شدن کوه‌های یخی در شمال این سیاره بود که در ادامه سیلاب‌ها و سپس خشکی‌ها را به همراه داشت و به‌مرورزمان توانست چشمه‌ها، رودها حتی دریاچه‌های بزرگ و متعددی چون ارومیه را تحت تأثیر خشکسالی قرار دهد و تالاب‌هایی چون گاوخونی را بخشکاند و رودخانه‌هایی چون زاینده‌رود را برهوت کند و امروز قسمت اعظمی از جهان و بخصوص کشور ما با پدیده‌های نادر گرما و فقدان آب و رطوبت مواجه باشد. قاره سبز در آتش نابخردی‌ها بسوزد و رودخانه‌ها براثر بارش‌های غیر موسمی طغیان کنند.
به کجا می‌رویم چنین شتابان تا پیشاپیش از جهنم وعده داده‌شده و در انتظار ما استقبال کنیم؟! آیا فرونشستن‌هایی که در سی استان کشور منهای گیلان شاهد آن هستیم کافی نیست که مسئولان به دلیل بهم نخوردن آرامش روحی جامعه تلاش می‌کنند از رسانه‌ای شدن آن‌ها ممانعت نمایند؟ چرا بخش درمانگاه یکی از بیمارستان‌های بزرگ و دولتی و نوساز مرکز کلان‌شهر اصفهان با چراغ خاموش فرونشسته تا مسئولان آن ناچار باشند خیل عظیم مراجعان را که اغلب از دهک‌های پایین جامعه هستند در یکی از ساختمان‌های کوچک و قدیمی و مملو از میکروب مقابل بیمارستان به‌صورت فله‌ای ویزیت نمایند؟ آیا به‌جز کلینیک دیگر بخش‌های این بیمارستان نوساز هم که مملو از بیمار است درخطر تخریب و مشمول فرونشست‌های در پیش است؟
مشکل تنها کشور ما نیست که احساس می‌شود اکوسیستم‌های آن از هر نظر به‌سوی جهنم گام برمی‌دارند بلکه دنیا در حال یک بهم ریختگی سیستماتیک آب‌وهوایی است زیرا همین چند روز پیش آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در جمع خبرنگاران اقرار کرد «بر اساس داده‌های منتشرشده امروز، ماه جولای گرم‌ترین دوره سه‌هفته‌ای در طول تاریخ را به ثبت رسانده است. در این ماه ما شاهد بالاترین دمای اقیانوس برای این زمان از سال هستیم. کودکان در سیل ناشی از باران‌های موسمی غرق می‌شوند. خانواده‌ها از شعله‌های آتش فرار می‌کنند و کارگران در گرمای سوزان از حال می‌روند. این گرما برای کل سیاره زمین یک فاجعه است و دانشمندان معتقدند انسان‌ها بدون شک مقصر هستند. ت
غییر آب و هوایی اینجاست. وحشتناک است و این تازه آغاز راه است. دوران گرمایش زمین به پایان رسیده است. عصر جوشش جهانی فرا رسیده است. هوا غیرقابل‌تنفس است. گرما غیرقابل‌تحمل است و سطح استفاده از سوخت‌های فسیلی و عدم اقدام اقلیمی غیرقابل‌قبول است. هنوز هم می‌توان افزایش دمای کره زمین را به 5/1 درجه سانتیگراد محدود و از بدترین تغییرات آب و هوایی جلوگیری کرد. ما به اهداف بلند پروازانه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ملی از سوی اعضای گروه ۲۰ نیاز داریم. ما به همه کشورها نیاز داریم که در راستای پیمان همبستگی اقلیمی اقدام کنند. همه طرف‌ها باید گرد هم آیند تا انتقال عادلانه از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدید پذیر را تسریع بخشند. این کار باید همزمان با توقف گسترش استفاده از نفت و گاز و تأمین بودجه و مجوز برای زغال‌سنگ، نفت و گاز جدید انجام شود. همه کشورها باید پاسخ دهند و از مردم خود در برابر گرمای شدید، سیل‌های مرگبار، طوفان‌ها، خشکسالی ها و آتش‌سوزی‌های خشمگین ناشی از آن محافظت کنند. کشورهای توسعه‌یافته باید یک نقشه راه روشن و معتبر برای دو برابر شدن منابع مالی سازگاری ارائه کنند. سال 2025 باید به‌عنوان اولین گام در جهت اختصاص حداقل نیمی از کل بودجه آب‌وهوا به سازگاری باشد. همه افراد روی زمین باید تا سال ۲۰۲۷ تحت پوشش یک سیستم هشدار اولیه قرار گیرند.
کشورهای توسعه‌یافته باید به تعهدات خود مبنی بر ارائه 1000 میلیارد دلار در سال به کشورهای درحال‌توسعه برای حمایت از آب‌وهوا و تکمیل کامل صندوق آب‌وهوای سبز عمل کنند. ما به بانک‌های توسعه چندجانبه نیاز داریم که وجوه خود را برای کمک به کشورهای درحال‌توسعه و افزایش اختصاص منابع مالی به انرژی‌های تجدید پذیر، سازگاری و ضرر و زیان افزایش دهند. شواهد در همه‌جا وجود دارد. این بشریت است که ویرانی ایجاد کرده است. این امر نباید باعث ناامیدی شود، بلکه باید باعث عمل شود. ما هنوز هم می‌توانیم جلوی بدترین‌ها را بگیریم اما برای انجام این کار باید یک سال گرمای سوزان را به سال انگیزه سوزان تبدیل کنیم.» آنچه گفته شد نه خواب است و نه رؤیا و پیشگویی بلکه حقیقت و واقعیتی است تلخ که طی چند دهه اخیر در سراسر دنیا اتفاق افتاده و امروز هم گریبانگیر بیش از هشت میلیارد نفوس در کره زمین است و کافیست فقط یکسال دیگر در اصلاح آن که کاهش و حذف گازهای گلخانه ایست سهل‌انگاری شود تا بدون چون‌وچرا درهای جهنم را در کره خاکی به روی ما باز کند؛ بنابراین بهتر است در این فرصت نادر بجای اینکه به اینگونه واقعیات برچسب فرافکنی بزنیم در فکر رفع و دفع و یا حداقل کاهش آن باشیم.
روایت است هرچه از عمر این کره خاکی می‌گذرد با عنایت به تسهیلاتی که به دست انسان‌ها ایجاد می‌شود مشکلات عدیده‌ای را هم به همراه خواهد داشت که انگار قرار است قسمتی از نافرمانی‌ها تحت عنوان معصیت و گناه همین‌جا به مجازات برسد حال‌آنکه مسبب‌الاسباب آن‌ها نیز همین انسان‌های دوپا هستند تا دست به تغییر اکوسیستم‌ها بزنند و در آنچه هست بیش‌ازحد مجاز اسراف کنند که تخریب را از مهمترین ارکان یعنی هوا شروع کردند تا در اثر ایجاد صنایع متعدد و مخرب اما زودبازده هوا سوز در اولین گام لایه اوزون در جو پاره شود و آلودگی‌ها تا بی‌نهایت افزایش یابد که چرخه آب را جاودان فرض کرده‌اند درحالی‌که اسمش روی آن است تا همچنان این سیر در گردش باشد و به ابر تبدیل شود و دوباره ببارد و بازهم چرخه تکرار شود، حال‌آنکه با این نوع سوءاستفاده‌هاست که در کنار جنایت در حق آب‌وهوا، کره زمین روزبه‌روز گرم‌تر شده و اولین پدیده ناهنجاری آن ذوب شدن کوه‌های یخی در شمال این سیاره بود که در ادامه سیلاب‌ها و سپس خشکی‌ها را به همراه داشت و به‌مرورزمان توانست چشمه‌ها، رودها حتی دریاچه‌های بزرگ و متعددی چون ارومیه را تحت تأثیر خشکسالی قرار دهد و تالاب‌هایی چون گاوخونی را بخشکاند و رودخانه‌هایی چون زاینده‌رود را برهوت کند و امروز قسمت اعظمی از جهان و بخصوص کشور ما با پدیده‌های نادر گرما و فقدان آب و رطوبت مواجه باشد. قاره سبز در آتش نابخردی‌ها بسوزد و رودخانه‌ها براثر بارش‌های غیر موسمی طغیان کنند.
به کجا می‌رویم چنین شتابان تا پیشاپیش از جهنم وعده داده‌شده و در انتظار ما استقبال کنیم؟! آیا فرونشستن‌هایی که در سی استان کشور منهای گیلان شاهد آن هستیم کافی نیست که مسئولان به دلیل بهم نخوردن آرامش روحی جامعه تلاش می‌کنند از رسانه‌ای شدن آن‌ها ممانعت نمایند؟ چرا بخش درمانگاه یکی از بیمارستان‌های بزرگ و دولتی و نوساز مرکز کلان‌شهر اصفهان با چراغ خاموش فرونشسته تا مسئولان آن ناچار باشند خیل عظیم مراجعان را که اغلب از دهک‌های پایین جامعه هستند در یکی از ساختمان‌های کوچک و قدیمی و مملو از میکروب مقابل بیمارستان به‌صورت فله‌ای ویزیت نمایند؟ آیا به‌جز کلینیک دیگر بخش‌های این بیمارستان نوساز هم که مملو از بیمار است درخطر تخریب و مشمول فرونشست‌های در پیش است؟
مشکل تنها کشور ما نیست که احساس می‌شود اکوسیستم‌های آن از هر نظر به‌سوی جهنم گام برمی‌دارند بلکه دنیا در حال یک بهم ریختگی سیستماتیک آب‌وهوایی است زیرا همین چند روز پیش آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل متحد در جمع خبرنگاران اقرار کرد «بر اساس داده‌های منتشرشده امروز، ماه جولای گرم‌ترین دوره سه‌هفته‌ای در طول تاریخ را به ثبت رسانده است. در این ماه ما شاهد بالاترین دمای اقیانوس برای این زمان از سال هستیم. کودکان در سیل ناشی از باران‌های موسمی غرق می‌شوند. خانواده‌ها از شعله‌های آتش فرار می‌کنند و کارگران در گرمای سوزان از حال می‌روند. این گرما برای کل سیاره زمین یک فاجعه است و دانشمندان معتقدند انسان‌ها بدون شک مقصر هستند. ت
غییر آب و هوایی اینجاست. وحشتناک است و این تازه آغاز راه است. دوران گرمایش زمین به پایان رسیده است. عصر جوشش جهانی فرا رسیده است. هوا غیرقابل‌تنفس است. گرما غیرقابل‌تحمل است و سطح استفاده از سوخت‌های فسیلی و عدم اقدام اقلیمی غیرقابل‌قبول است. هنوز هم می‌توان افزایش دمای کره زمین را به 5/1 درجه سانتیگراد محدود و از بدترین تغییرات آب و هوایی جلوگیری کرد. ما به اهداف بلند پروازانه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ملی از سوی اعضای گروه ۲۰ نیاز داریم. ما به همه کشورها نیاز داریم که در راستای پیمان همبستگی اقلیمی اقدام کنند. همه طرف‌ها باید گرد هم آیند تا انتقال عادلانه از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدید پذیر را تسریع بخشند. این کار باید همزمان با توقف گسترش استفاده از نفت و گاز و تأمین بودجه و مجوز برای زغال‌سنگ، نفت و گاز جدید انجام شود. همه کشورها باید پاسخ دهند و از مردم خود در برابر گرمای شدید، سیل‌های مرگبار، طوفان‌ها، خشکسالی ها و آتش‌سوزی‌های خشمگین ناشی از آن محافظت کنند. کشورهای توسعه‌یافته باید یک نقشه راه روشن و معتبر برای دو برابر شدن منابع مالی سازگاری ارائه کنند. سال 2025 باید به‌عنوان اولین گام در جهت اختصاص حداقل نیمی از کل بودجه آب‌وهوا به سازگاری باشد. همه افراد روی زمین باید تا سال ۲۰۲۷ تحت پوشش یک سیستم هشدار اولیه قرار گیرند.
کشورهای توسعه‌یافته باید به تعهدات خود مبنی بر ارائه 1000 میلیارد دلار در سال به کشورهای درحال‌توسعه برای حمایت از آب‌وهوا و تکمیل کامل صندوق آب‌وهوای سبز عمل کنند. ما به بانک‌های توسعه چندجانبه نیاز داریم که وجوه خود را برای کمک به کشورهای درحال‌توسعه و افزایش اختصاص منابع مالی به انرژی‌های تجدید پذیر، سازگاری و ضرر و زیان افزایش دهند. شواهد در همه‌جا وجود دارد. این بشریت است که ویرانی ایجاد کرده است. این امر نباید باعث ناامیدی شود، بلکه باید باعث عمل شود. ما هنوز هم می‌توانیم جلوی بدترین‌ها را بگیریم اما برای انجام این کار باید یک سال گرمای سوزان را به سال انگیزه سوزان تبدیل کنیم.» آنچه گفته شد نه خواب است و نه رؤیا و پیشگویی بلکه حقیقت و واقعیتی است تلخ که طی چند دهه اخیر در سراسر دنیا اتفاق افتاده و امروز هم گریبانگیر بیش از هشت میلیارد نفوس در کره زمین است و کافیست فقط یکسال دیگر در اصلاح آن که کاهش و حذف گازهای گلخانه ایست سهل‌انگاری شود تا بدون چون‌وچرا درهای جهنم را در کره خاکی به روی ما باز کند؛ بنابراین بهتر است در این فرصت نادر بجای اینکه به اینگونه واقعیات برچسب فرافکنی بزنیم در فکر رفع و دفع و یا حداقل کاهش آن باشیم.
حسن روانشید - روزنامه نگار پیشکسوت
