از زمانی که حکومت خودمختار در اقلیم کردستان عراق تشکیل شده و خانواده بارزانی توانستند با توسل به انواع اهرمهای نامتعارف بر اریکه قدرت در آن حوزه جغرافیایی تکیه بزنند تا به امروز بسیار تلاش نمودهاند که به وسیلهای متوسل شوند تا بتوانند خود را در رأس قدرت حاکمه در اقلیم کردستان حفظ کنند. آنها در این مسیر گاهی اقدام به دشمنتراشی در داخل و گاهی در خارج از اقلیم میکنند، گاهی با سایر احزاب کُردی درگیر میشوند و گاهی همسایگان خود را دشمن قلمداد میکنند و در این مسیر تداوم حیات خود نیز گاهی هم مبادرت به دادن انواع باج و امتیازات مختلف به رقبای ایدئولوژیک، سیاسی و... در داخل و خارج از حوزه اقلیم مثل عربستان سعودی و رژیم اشغالگر قدس مینمایند. این اقدامات آنها تا جایی ادامه پیدا میکند که ممکن است حتی حاضر شوند با دشمنان ملتشان که قصد جانشان را نیز کرده بودند به مانند داعش متحد شوند.
این خانواده که بنا به تلقین برخی از دول به اصطلاح دوستان، دچار توهماتی خارج از واقعیات شده و بر همین اساس نیز در بدترین شرایط امنیتی ایجاد شده برای اقلیم یعنی در زمانی که حمله داعش به منطقه کاملاً قطعی به نظر میرسید، حتی حاضر نشدند به یاری مردم خود بشتابند چرا که در آن برهه زمانی همه کمکهای مالی و تسلیحاتی انجام شده به آنها از طرف حکومت مرکزی عراق و... را نیز نه تنها در انحصار خود نگه داشتند بلکه در انبارهای خود برای روز مبادا ! ذخیره نمودند.
در تبیین این موضوع بایستی عنوان کرد که این حکومت که درصدد ایفای نقش ناثوابی دیگر در جوار مرزهای ایران است، بهترین روش برای تداوم بقای خود را همان روش قدیمی باجدهی به رقبای خود در داخل و خارج از اقلیم دانسته و از این حربه نهایت استفاده را میبرند.
آنها که به زعم توهم خودشان در داخل اقلیم با چالشهای مختلفی روبرو هستند در پیدا نمودن راهحل رفع این توهمات نیز دچار اشتباه شده و برای رفع این قبیل چالشهای ذهنی دست به دامن دول خارجی میشوند. به عنوان نمونه آنها که بشدت از گسترش تفکر پ.ک.ک در اقلیم در هراس هستند حاضر شدهاند با دادن باجهای مختلف به دولت ترکیه آنها را مجاب به سرکوب نمودن این حرکت در حوزه استحفاظی اقلیم نیز نمایند و یا در جایی دیگر شاهد این هستیم که تلاش نمودهاند که برای تأمین هزینههای حیات خود اقدام به اخذ وام و کمکهای مالی فراوان و بلاعوض از عربستان سعودی نمایند و در عوض این عمل، خاک اقلیم را مرکز دسیسهچینی عربستان علیه جمهوری اسلامی ایران قرار دهند و یا در جایی دیگر شاهد هستیم که این حکومت تلاش نموده که در اوضاع نابسامان اقتصادی حاکم بر آنها البته نه اقتصاد خانواده بارزانیها، چرا که درآمدهای این خانواده منبع و منشا ذخایر مالی بانکهای بسیاری در ترکیه شده و در نتیجه بارزانیها نیز از ترس بلوکه شدن دارائیهای خود از سوی دولت ترکیه حاضر به تحمل هر درخواستی، حتی پشت کردن به همنژادیشان نیز هستند، در این شرایط و با مد نظر قرار دادن اوضاع نامطلوب اقتصادی مردم کردستان شاهد این هستیم که بخش عمده زیرساختهای اقتصادی، تجاری، کشاورزی، امنیتی و غیره را این حکومت در اختیار رژیم اشغالگر قدس قرار داده و بر همین اساس تصور میکند که این وضعیت برای رسیدگی به اوضاع نابسامان اقتصادی در اقلیم کردستان کفایت میکند و به این وسیله نیازهای اولیه مردمشان را تأمین کند اما غافل از این مهم هستند که به رسم تاریخ هیچ گربهای بخاطر رضای خدا موش نمیگیرد، چرا که به عینه دیدیم همین متحدشان در روزگار نه چندان دوری که داعش قصد حمله به اربیل را نمود و جان مردم مظلوم و دلیر کُرد را نشانه گرفت، بلافاصله اقلیم را رها و در کنار داعش و متحدان این گروهک تروریستی قرار گرفت البته باید گفت که آقای بارزانی نیز نه تنها از این حرکت درس نگرفت، بلکه با عدم پرداخت حقوق پیشمرگههای عزیز که در جبهههای نبرد با داعش سنگ تمام میگذارند نیز به نوعی این پروژه را تکمیل نمود.
در نهایت بایستی خدمت جناب آقای بارزانی عرض شود که چرا اینقدر به سیاستهای دیکته شده از سوی این دوستان نادان خود که به مانند مگسانی دور شیرینی هستند به مردم خود اعتماد نمیکنی؟ توجه حضرتعالی را به این فرمایش بنیانگذار انقلاب اسلامی معطوف میکنم که ایشان فرمودند: اگر مردم پشتیبان یک حکومتی باشند، این حکومت سقوط ندارد اگر یک ملت پشتیبان یک رژیمی باشند آن رژیم از بین نخواهد رفت.
تورج گیوری