سی و پنج سال از آزادی خرمشهر میگذرد و عادت کردهایم این روز را به تبریک بگذرانیم اما در این سه دهه نسلهایی متولد شده است که نیاز دارد برایشان شرایط آن روز را بازگو کنیم تا بهتر بتوانند حال امروز سیاسی کشور را درک و از مشکلات و تهدیدات دشمن نهراسند.
لازم است به آنها یادآوری کنیم که انقلاب اسلامیمان که تازه جوانه زده بود اسیر حمله وحشیانه نیروهای بعث به دستور صدام قرار گرفت درست در زمانی که رییس جمهوری خائن بر مسند قدرت نشسته بود، اوضاع وخیم بود، دستان مردان انقلابی خالی بود و هنوز خودشان را در کشور پیدا نکرده بودند که دچار جنگ و خیانت شدند، این همه ماجرا نبود خیانت کشف شده در نهاد ریاست جمهوری گرچه سریع برکنار شد اما جانشین او به همراه گروه نخبگان زیادی در عرض کمتر از سه ماه ترور شدند تا دستمان خالیتر از قبل شود. درست در لحظاتی که در جناح دشمن که از هیچ وحشیگریای دریغ نکرده بود جشن و پایکوبی برای سقوط شهرها گرفته میشد خودباوری و غیرت و ایستادگی بر روی توانمندیهای نیروهای داخلی و کسب همزمان تجربه در میدان عمل باعث شد که از سال ۶۱ یعنی دو سال بعد از شروع جنگ کاممان به پیروزیهای شیرین آغشته شود. از آن به بعد عدم فتحها کم و پیروزیها بسیار بود تا جایی که صدام و دنیا را مقابلمان برای مذاکره نشاند، مذاکرهای که برد آن تقسیم نمیشد یعنی نه تعارفی داشت و نه قادر بود مماشاتی در آن صورت گیرد اینطور شد که با پذیرش گناه تجاوز به خاک ایران قطعنامه امضا و جنگ پایان یافت.
این روزها را باید برای نسل جوان امروزی مرور کرد، نسلی که شاید به دلیل نداشتن پیش زمینهای درباره تکیه به دستاوردها و موفقیت با دست خالی چرایی اقتصاد مقاومتی و تقویت کشور با وجود تحریم را نتواند هضم کند. این روزها را باید غنیمت شمرد و برای مردم بازگو کرد تا کسی نتواند با فریب جنگ و تهی بودن دست ایرانیان آنها را بترساند و به سرخم کردن مقابل دشمن تشویق کند.
این روزها زمانی است که میتوان از لحظه لحظه آن با اسناد و مدارکی که موجود است برای ایجاد خودباوری و پیروزیای که با همبستگی ملی رغم خورده به تبلیغات واقعی و اقناعی پرداخت و نسلی را که آن روزهای سخت را تجربه نکرده با تجربیات دهههای قبلی آشنا کرد. مسئولان باید قدردان تاریخی باشند که میتوانند با بهرهگیری مستند از آن روحیه همبستگی ملی و تکیه به دستاوردهای وطنی را به صورت اقناعی در جامعه ترویج کند اما متاسفانه عمدی یا سهوی این ظرفیت والا مغفول مانده و کمتر از این درجه به آن نگریسته شده است. نباید فراموش کنیم که دستاوردهایی نظیر آنچه در جنگ به فتح خرمشهر انجامید متعلق به همه ساکنین جمهوری اسلامی ایران است که دلشان برای کشور و انقلابی که با خون شهدا به دست آمده است میتپد.
سوشیانت آسمانی