داستان وام دادن بانک‌ها به مردم داستان آن پسری است که مادرش را برده بود به بازار برای فروش و قیمتی گذاشته بود که هیچکس یارای خریدنش نبود.
بانک‌ها زورشان می‌آید به مردم عادی وام بدهند، پنداری گوشت تنشان است،اما تا دلتان بخواهد به برخی‌ها وام می‌دهند آن هم کلان، چند صد میلیاردی و چند هزار میلیارد تومانی.
همین دیروز بود که بانک مرکزی فهرستی از معوقات بانکی را منتشر کرد که نشان می‌داد خیلی‌ها وام‌های کلان آن هم چند بار چند بار گرفته‌اند اما از موعد تسویه حساب هم گذشته پس نداده‌اند. این بانک‌ها تافته جدا بافته‌اند و خودمختاری دارند، مانند اقلیم کردستان عراق! باید برای این اقلیم بانک‌ها هم فکری کرد،به حال خودشان رهایشان کنیم دردسرها بیشتر می‌شود.
وام قرض الحسنه 300 میلیونی بانک ملی که این روزها تبلیغاتش همه جا را گرفته همان حکایت پسر و مادر است.
در و دیوار شهر پر شده است از بیلبوردهای این وام با نام «مهر ملی» آدم با خود می‌اندیشد چه آدمهای خوبی هستند مدیران و تصمیم گیران این بانک دولتی که اینگونه می‌خواهند گرهی از گره‌های خلق الله بگشایند!
نکند سرشان به جایی خورده یا خدای ناکرده...!
نمی خواهند بدهند شرایطی گذاشته‌اند که مردم هم نتوانند بگیرند.
داشتم فهرست اسامی ابربدهکاران را می خواندم. پر تعداد با ارقام نجومی.
ارقام عجیب و غریبی که مغز آدم سوت می‌کشد. که البته بدهکارند و آن وام را باز نگردانده‌اند. احتمالا نیاز داشتند و گرفتار! اما کک هیچکس هم نمی‌گزد چشمتان روز بد نبیند که اگر خدای ناکرده زبانم لال روم به دیوار وام خرد 100 میلیونی گرفته باشید و یک قسط آن عقب افتاده باشد، بانک فخیمه همه مردگانتان را جلوی چشمتان حاضر می‌کند و آبرو برایتان نمی‌گذارد.
که چه؟! یک قسط عقب افتاده. به ضامنت زنگ می‌زنند که فلانی قسطش را نداده، از حسابت کم می‌کنیم. مسلسل وار هم پیامک می‌فرستند که قسط شما چند روز عقب افتاده و قس علیهذا!
این وام مهربانی تان هم ارزانی خودتان، فقط خواسته‌اید بگویید کاری کرده باشیم همین. مردم هم که به بانک می آیند و دست از پا درازتر بر می‌گردند. برخی هم که قطعاً چند هزار یا چند صد هزار شاید هم چند میلیون تن برای افتتاح جساب قرض الحسنه مهربانی ملی آن 10 هزار تومان را واریز می‌کنند و خدا می‌داند چه رقمی به بانک وارد می‌شود.
بانک مرکزی و دولت هم که مدام در حال ابلاغ دستور به بانک‌ها برای پرداخت وام خرد به مردم، بدون ضامن است. ما که نگرفته‌ایم هر کسی گرفته است خبر بدهد ما هم بجای او خوشحالی در کنیم!
تا سقف 300 میلیون تومان وام قرض الحسنه در نظر گرفته شده، گردش مالی ملاک است و رقم سپرده ضمن آن که تعیین تعداد ضامنین هم بر عهده تشخیص آن بانک فخیمه است، از یک تا دو یا سه نفر آن هم ضامن رسمی، یعنی کارمند باید رسمی باشد. بازنشسته هم قبول نیست.
تبلیغات است دیگر! همیشه فریبنده و گول زننده بوده باید بشنویم و باور نکنیم.
عوضش بانک‌های خارجی همان‌هایی که نظام سرمایه داری حاکم است، وام می‌دهد مثل آب خوردن.
بانک‌ها زورشان می‌آید به مردم عادی وام بدهند، پنداری گوشت تنشان است،اما تا دلتان بخواهد به برخی‌ها وام می‌دهند آن هم کلان، چند صد میلیاردی و چند هزار میلیارد تومانی.
همین دیروز بود که بانک مرکزی فهرستی از معوقات بانکی را منتشر کرد که نشان می‌داد خیلی‌ها وام‌های کلان آن هم چند بار چند بار گرفته‌اند اما از موعد تسویه حساب هم گذشته پس نداده‌اند. این بانک‌ها تافته جدا بافته‌اند و خودمختاری دارند، مانند اقلیم کردستان عراق! باید برای این اقلیم بانک‌ها هم فکری کرد،به حال خودشان رهایشان کنیم دردسرها بیشتر می‌شود.
وام قرض الحسنه 300 میلیونی بانک ملی که این روزها تبلیغاتش همه جا را گرفته همان حکایت پسر و مادر است.
در و دیوار شهر پر شده است از بیلبوردهای این وام با نام «مهر ملی» آدم با خود می‌اندیشد چه آدمهای خوبی هستند مدیران و تصمیم گیران این بانک دولتی که اینگونه می‌خواهند گرهی از گره‌های خلق الله بگشایند!
نکند سرشان به جایی خورده یا خدای ناکرده...!
نمی خواهند بدهند شرایطی گذاشته‌اند که مردم هم نتوانند بگیرند.
داشتم فهرست اسامی ابربدهکاران را می خواندم. پر تعداد با ارقام نجومی.
ارقام عجیب و غریبی که مغز آدم سوت می‌کشد. که البته بدهکارند و آن وام را باز نگردانده‌اند. احتمالا نیاز داشتند و گرفتار! اما کک هیچکس هم نمی‌گزد چشمتان روز بد نبیند که اگر خدای ناکرده زبانم لال روم به دیوار وام خرد 100 میلیونی گرفته باشید و یک قسط آن عقب افتاده باشد، بانک فخیمه همه مردگانتان را جلوی چشمتان حاضر می‌کند و آبرو برایتان نمی‌گذارد.
که چه؟! یک قسط عقب افتاده. به ضامنت زنگ می‌زنند که فلانی قسطش را نداده، از حسابت کم می‌کنیم. مسلسل وار هم پیامک می‌فرستند که قسط شما چند روز عقب افتاده و قس علیهذا!
این وام مهربانی تان هم ارزانی خودتان، فقط خواسته‌اید بگویید کاری کرده باشیم همین. مردم هم که به بانک می آیند و دست از پا درازتر بر می‌گردند. برخی هم که قطعاً چند هزار یا چند صد هزار شاید هم چند میلیون تن برای افتتاح جساب قرض الحسنه مهربانی ملی آن 10 هزار تومان را واریز می‌کنند و خدا می‌داند چه رقمی به بانک وارد می‌شود.
بانک مرکزی و دولت هم که مدام در حال ابلاغ دستور به بانک‌ها برای پرداخت وام خرد به مردم، بدون ضامن است. ما که نگرفته‌ایم هر کسی گرفته است خبر بدهد ما هم بجای او خوشحالی در کنیم!
تا سقف 300 میلیون تومان وام قرض الحسنه در نظر گرفته شده، گردش مالی ملاک است و رقم سپرده ضمن آن که تعیین تعداد ضامنین هم بر عهده تشخیص آن بانک فخیمه است، از یک تا دو یا سه نفر آن هم ضامن رسمی، یعنی کارمند باید رسمی باشد. بازنشسته هم قبول نیست.
تبلیغات است دیگر! همیشه فریبنده و گول زننده بوده باید بشنویم و باور نکنیم.
عوضش بانک‌های خارجی همان‌هایی که نظام سرمایه داری حاکم است، وام می‌دهد مثل آب خوردن.
