از هیئت داوران جشنواره فیلم فجر که نام افرادی چون مهدی فخیم زاده، پوران درخشنده، محمدحسین لطیفی، بهرام عظیمی و... را در خود داشت بیشتر از آنچه که برای فجر چهل و دوم در داوری و انتخاب دیده شد توقع و انتظار می‌رفت.
آیا سیمرغ‌هایی که در روز پایانی و انتخاب نهایی برای فیلم‌های شرکت کننده به پرواز درآمد به درستی بر روی شانه برگزیدگان نشست؟
آیین پایانی چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر برگزار شد تا این رویداد با تمام فراز و نشیب‌هایش به پایان راه رسیده و سیمرغ‌ها در انتظار سال آینده و دوره بعد بماند، اما نکته به جا مانده از این جشنواره جوایزی است که اهدا شد.
جشنواره فیلم فجر مهم‌ترین رویداد فرهنگی ـ هنری کشور است، رویدادی که بیش از هر اتفاق دیگری نشان دهنده شرایط و وضعیت سینمای کشور است.
امسال از ابتدای اعلام آثار جشنواره فیلم فجر صحبت از آثار بسیار رسیده به دبیرخانه بود، خبر 106 اثر رسیده به جشنواره فیلم فجر در همان ابتدا توقع اهالی رسانه را برای مشاهدا آثاری با تراز سینمایی بالا برد، اتفاقی که در همان ابتدا و با اولین فیلم جشنواره متزلزل شد؛ «دروغ‌های زیبا» اثری که نزدیک به استاندارهای جشنواره‌های منطقه‌ای هم نبود.
در ادامه مسیر جشنواره هم کیفیت آثار به صورت سینوسی بالا و پایین می‌رفت، اختلاف کیفی آثار آنقدر بالا بود که شاید حدس تمامی سیمرغ‌ها برای منتقدین و اهالی رسانه سخت نبود، شاید این اتفاق نظر برای بد بودن یک فیلم میان مخاطبین جشنواره در مواجهه با یک اثر نیز بی سابقه بود.
روز 21 بهمن‌ماه نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره فیلم فجر اعلام شدند، اولین تشکیک در سینمایی بودن معیار انتخاب در همین روز ایجاد شد، نادیده گرفتن یکی از ارزشمندترین آثار حاضر در جشنواره یعنی فیلم سینمایی «احمد» با شاهکار امیرعباس ربیعی در کارگردانی، نادیده گرفتن فیلمی خوش ساخت برای نوجوانان و عدم حضور «باغ کیانوش» و در عوض نامزدی اثر ضعیف «صبح اعدام» در 8 بخش اولین بزنگاه تعجب برای اهالی رسانه بود.
در وهله اول توجه اهالی سینما به حاشیه‌های این فیلم جلب شد، نظرات محمدرضا عباسیان در رابطه با ساخته بهروز افخمی شاید دلیلی بر نامزد شدن این فیلم در بخش‌های مختلف بود، هنوز هم امید بود تا نتایج به شکل بهتری انجام شود.
مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر روز گذشته برگزار شد، مراسمی که از جهت نظم برگزاری، کیفیت اجرا، طراحی صحنه و اقدامات رسانه‌ای یکی از بهترین اختتامیه‌های فیلم فجر بود.
سیمرغ‌های فنی و جوایز بخش بین‌الملل که شاید بی حاشیه‌ترین جوایز فیلم فجر هستند در ابتدای مراسم اهدا شدند، در همان ابتدا اهدا جایزه جلوه‌های ویژه بصری به فیلمی که به اذعان منتقدین در این بخش ضعیف بود مخالفت منتقدین را برانگیخت.
سیمرغ‌های اصلی هم میان نامزدها تقسیم شد، جواد عزتی بعد از مدت‌ها تندیس بلورین فجر را به خانه برد و پرویزخان که به نظر منتقدین یکی از بهترین آثار جشنواره بود سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول، بهترین تدوین و بهترین فیلنامه را برد تا نوید داوری مطابق با نظر منتقدین در جشنواره زنده شود.
«سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد با تقدیر از استاد سعید پورصمیمی ... » خیلی کلمات بعد از این جمله را نشنیدند، بازی درخشان سعید پورصمیمی در فیلم پرویز خان دیده نشد و حتی از میان باقی نامزدها هم معمولی‌ترین بازی سیمرغ بازیگری را دریافت کرد.
در نهایت هم سمیرغ بهترین کارگردانی به اثری رسید که حواشی مختلفی داشت، یکی از اعضا هیئت انتخاب این فیلم را لایق حضور در جشنواره فیلم فجر ندانسته بود، کارگردان فیلم که خودش برنامه‌ای تلویزیونی را اجرا می‌کرد گفت که فیلم دیگری را جایگزین فیلمش کنند، اما در نهایت پرحاشیه‌ترین فیلم سیمرغ کارگردانی را دریافت کرد.
فارس در گزارش خود نوشته است؛جوایز اهدایی درست یا غلط در کارنامه برندگان خواهد درخشید، هر هنرمندی هم بدون شک زحمات بسیاری برای حرفه‌اش کشیده و در دید کلی نیز سیمرغ‌های بسیاری به درستی و با نظرات سینمایی اهدا شد.
اما شاید باید در تاریخ ثبت کنیم که برخی برای اتفاقات بیرون از فیلمشان جایزه بردند و برخی برای این اتفاقات دستشان از سیمرغ کوتاه ماند.
آیا سیمرغ‌هایی که در روز پایانی و انتخاب نهایی برای فیلم‌های شرکت کننده به پرواز درآمد به درستی بر روی شانه برگزیدگان نشست؟
آیین پایانی چهل‌ودومین جشنواره فیلم فجر برگزار شد تا این رویداد با تمام فراز و نشیب‌هایش به پایان راه رسیده و سیمرغ‌ها در انتظار سال آینده و دوره بعد بماند، اما نکته به جا مانده از این جشنواره جوایزی است که اهدا شد.
جشنواره فیلم فجر مهم‌ترین رویداد فرهنگی ـ هنری کشور است، رویدادی که بیش از هر اتفاق دیگری نشان دهنده شرایط و وضعیت سینمای کشور است.
امسال از ابتدای اعلام آثار جشنواره فیلم فجر صحبت از آثار بسیار رسیده به دبیرخانه بود، خبر 106 اثر رسیده به جشنواره فیلم فجر در همان ابتدا توقع اهالی رسانه را برای مشاهدا آثاری با تراز سینمایی بالا برد، اتفاقی که در همان ابتدا و با اولین فیلم جشنواره متزلزل شد؛ «دروغ‌های زیبا» اثری که نزدیک به استاندارهای جشنواره‌های منطقه‌ای هم نبود.
در ادامه مسیر جشنواره هم کیفیت آثار به صورت سینوسی بالا و پایین می‌رفت، اختلاف کیفی آثار آنقدر بالا بود که شاید حدس تمامی سیمرغ‌ها برای منتقدین و اهالی رسانه سخت نبود، شاید این اتفاق نظر برای بد بودن یک فیلم میان مخاطبین جشنواره در مواجهه با یک اثر نیز بی سابقه بود.
روز 21 بهمن‌ماه نامزدهای بخش‌های مختلف جشنواره فیلم فجر اعلام شدند، اولین تشکیک در سینمایی بودن معیار انتخاب در همین روز ایجاد شد، نادیده گرفتن یکی از ارزشمندترین آثار حاضر در جشنواره یعنی فیلم سینمایی «احمد» با شاهکار امیرعباس ربیعی در کارگردانی، نادیده گرفتن فیلمی خوش ساخت برای نوجوانان و عدم حضور «باغ کیانوش» و در عوض نامزدی اثر ضعیف «صبح اعدام» در 8 بخش اولین بزنگاه تعجب برای اهالی رسانه بود.
در وهله اول توجه اهالی سینما به حاشیه‌های این فیلم جلب شد، نظرات محمدرضا عباسیان در رابطه با ساخته بهروز افخمی شاید دلیلی بر نامزد شدن این فیلم در بخش‌های مختلف بود، هنوز هم امید بود تا نتایج به شکل بهتری انجام شود.
مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر روز گذشته برگزار شد، مراسمی که از جهت نظم برگزاری، کیفیت اجرا، طراحی صحنه و اقدامات رسانه‌ای یکی از بهترین اختتامیه‌های فیلم فجر بود.
سیمرغ‌های فنی و جوایز بخش بین‌الملل که شاید بی حاشیه‌ترین جوایز فیلم فجر هستند در ابتدای مراسم اهدا شدند، در همان ابتدا اهدا جایزه جلوه‌های ویژه بصری به فیلمی که به اذعان منتقدین در این بخش ضعیف بود مخالفت منتقدین را برانگیخت.
سیمرغ‌های اصلی هم میان نامزدها تقسیم شد، جواد عزتی بعد از مدت‌ها تندیس بلورین فجر را به خانه برد و پرویزخان که به نظر منتقدین یکی از بهترین آثار جشنواره بود سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول، بهترین تدوین و بهترین فیلنامه را برد تا نوید داوری مطابق با نظر منتقدین در جشنواره زنده شود.
«سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد با تقدیر از استاد سعید پورصمیمی ... » خیلی کلمات بعد از این جمله را نشنیدند، بازی درخشان سعید پورصمیمی در فیلم پرویز خان دیده نشد و حتی از میان باقی نامزدها هم معمولی‌ترین بازی سیمرغ بازیگری را دریافت کرد.
در نهایت هم سمیرغ بهترین کارگردانی به اثری رسید که حواشی مختلفی داشت، یکی از اعضا هیئت انتخاب این فیلم را لایق حضور در جشنواره فیلم فجر ندانسته بود، کارگردان فیلم که خودش برنامه‌ای تلویزیونی را اجرا می‌کرد گفت که فیلم دیگری را جایگزین فیلمش کنند، اما در نهایت پرحاشیه‌ترین فیلم سیمرغ کارگردانی را دریافت کرد.
فارس در گزارش خود نوشته است؛جوایز اهدایی درست یا غلط در کارنامه برندگان خواهد درخشید، هر هنرمندی هم بدون شک زحمات بسیاری برای حرفه‌اش کشیده و در دید کلی نیز سیمرغ‌های بسیاری به درستی و با نظرات سینمایی اهدا شد.
اما شاید باید در تاریخ ثبت کنیم که برخی برای اتفاقات بیرون از فیلمشان جایزه بردند و برخی برای این اتفاقات دستشان از سیمرغ کوتاه ماند.
