روشن است که مشارکت هر چه بیشتر مردم در انتخابات در هر کشوری مزیت سیاسی و اجتماعی است.
مردم هر کشور اگر بیشترین حضور را در انتخابات داشته باشند، نه تنها در داخل بلکه در خارج و بین افکار عمومی جهان نیز قدرتمند و مقتدر دیده می‌شوند و البته مردم کشورهای تحت فشار و تهدید با حضور حداکثری خود خطرات آن را تضعیف و نابود می‌کنند.
در ایران که یکی از آزادترین و دموکرات ترین انتخابات را در جهان برگزار می‌کند، همواره حضور حداکثری مردم از اهمیت بسیاری برخوردار بوده چرا که در طول عمر انقلاب اسلامی تاکنون دستخوش تهدیدات جدی از سوی دشمنان بوده است و برای گذر از بحران‌هایی که دشمنان برای کشور ایجاد کرده‌اند حمایت مردم و ایستادن پای انقلاب همواره کشور را از گزند دشمنی‌ها نگه داشته است.
اما همیشه نیز این نگرانی در کشور وجود داشته که با ریزش مشارکت در انتخابات روبرو شویم.
قدر مسلم مردم از تهدیدات و تحریم‌های دشمنان و دشمنی آنها آگاه هستند و می‌دانند که اگر هر کشور دیگری تحت فشارهای شدید خارجی قرار داشت تاکنون سرنگون شده بود اما این را نیز باید گفت و باور داشت که مردم بیشتر از فشارهای خارجی و تهدیداتی که علیه ایران می‌شود، از ناکارآمدی و ضعف‌های داخل کشور گلایه دارند.
تاکنون چندین دولت در ایران بر سر کار آمده‌اند و هر کدام نیز وعده‌هایی داده و بدون آن که بسیاری از آنها را محقق کنند دولت را به بعدی واگذار کرده و رفته‌اند که همین مسئله بیشتری ناراحتی را برای مردم ایجاد می‌کند.
هنگامی هم که دولت بعدی بر سر کار می‌آید، ناتوانی خود را به گردن خرابکاری‌های دولت قبلی می‌اندازد که البته قابل قبول نیست چرا که همه دولت‌ها با علم به این مسئله پا به میدان رقابت گذاشته و با وعده‌های بزرگ به پیروزی رسیده‌اند.
اما نکته مهم در بحث انتخابات در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا در این است که جمهوری اسلامی ایران هیچ اجباری برای حضور مردم پای صندوق رأی ندارد بلکه آن را یک وظیفه ملی و شرعی می‌داند و مردم نیز آنهایی که پای انقلاب و کشور ایستاده و در انتخابات گذشته شرکت کرده‌اند بر اساس همان احساس وظیفه ملی و شرعی بوده است.
اما آنهایی هم که در انتخابات مشارکت نداشته‌اند، هیچ مؤاخذه نشده و بازخواست نشده‌اند این همان دموکراسی و مردم سالاری دینی مبتنی بر آزادی است که در ایران وجود دارد.
بسیاری از کشورهای دنیا حتی کشورهای غربی که مدعی آزادی و دموکراسی هستند قوانین سختی و بازدارنده‌ای در انتخابات خود دارند.
اکنون که انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان ترکیه برگزار شده همه سخن از مشارکت ۹۰درصدی مردم این کشور در انتخابات می‌گویند اما واقعیت ماجرا چیست؟
ترکیه جزو کشورهایی است که برای حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری، پارلمانی و شهرداری ها قواینی وضع کرده تا مردم بیشترین مشارکت را داشته باشند کشورهای دیگری هم وجود دارد که چنین قوانینی دارد و مردم باید به دلیل قوانین تنبیهی در انتخابات حاضر شوند.
حال اگر شهروندی در کشوری همچون ترکیه در انتخابات شرکت نداشته باشد چه اتفاقی برای او می‌افتد؟
اگر کسی در ترکیه در انتخابات شرکت نکند با جریمه و محرومیت از حقوق شهروندی و اجتماعی روبرو خواهد شد.
این قوانین قطعاً باعث می‌شود تا اکثریت مردم در انتخابات مشارکت کنند و اتحادیه اروپا هم از این مشارکت استقابل کرده و آن را یک دستاورد بزرگ بداند!
اما همین انتخابات در ایران برگزار می‌شود بدون آن که برای مردم اجبار و جریمه در نظر گرفته شده باشد، که تاکنون نیز با حضور حداکثری مردم بوده و اما همواره از سوی دشمنان با تخریب و مهندسی برگزار شدن متهم شده در حالی که تاکنون حتی یک نفر را در ایران نمی‌توان یافت که به دلیل رأی ندادن از حقوق شهروندی و اجتماعی خود محروم شده باشد.
انتخابات در ایران بر اساس اختیار است نه اجبار، اگر قوانین سخت در برخی کشورهای دنیا برای حضور اجباری مردم در انتخابات نباشد چه بسا درصد مشارکت حتی به ۵۰ درصد هم نرسد.
محمد صفری
مردم هر کشور اگر بیشترین حضور را در انتخابات داشته باشند، نه تنها در داخل بلکه در خارج و بین افکار عمومی جهان نیز قدرتمند و مقتدر دیده می‌شوند و البته مردم کشورهای تحت فشار و تهدید با حضور حداکثری خود خطرات آن را تضعیف و نابود می‌کنند.
در ایران که یکی از آزادترین و دموکرات ترین انتخابات را در جهان برگزار می‌کند، همواره حضور حداکثری مردم از اهمیت بسیاری برخوردار بوده چرا که در طول عمر انقلاب اسلامی تاکنون دستخوش تهدیدات جدی از سوی دشمنان بوده است و برای گذر از بحران‌هایی که دشمنان برای کشور ایجاد کرده‌اند حمایت مردم و ایستادن پای انقلاب همواره کشور را از گزند دشمنی‌ها نگه داشته است.
اما همیشه نیز این نگرانی در کشور وجود داشته که با ریزش مشارکت در انتخابات روبرو شویم.
قدر مسلم مردم از تهدیدات و تحریم‌های دشمنان و دشمنی آنها آگاه هستند و می‌دانند که اگر هر کشور دیگری تحت فشارهای شدید خارجی قرار داشت تاکنون سرنگون شده بود اما این را نیز باید گفت و باور داشت که مردم بیشتر از فشارهای خارجی و تهدیداتی که علیه ایران می‌شود، از ناکارآمدی و ضعف‌های داخل کشور گلایه دارند.
تاکنون چندین دولت در ایران بر سر کار آمده‌اند و هر کدام نیز وعده‌هایی داده و بدون آن که بسیاری از آنها را محقق کنند دولت را به بعدی واگذار کرده و رفته‌اند که همین مسئله بیشتری ناراحتی را برای مردم ایجاد می‌کند.
هنگامی هم که دولت بعدی بر سر کار می‌آید، ناتوانی خود را به گردن خرابکاری‌های دولت قبلی می‌اندازد که البته قابل قبول نیست چرا که همه دولت‌ها با علم به این مسئله پا به میدان رقابت گذاشته و با وعده‌های بزرگ به پیروزی رسیده‌اند.
اما نکته مهم در بحث انتخابات در ایران و بسیاری از کشورهای دنیا در این است که جمهوری اسلامی ایران هیچ اجباری برای حضور مردم پای صندوق رأی ندارد بلکه آن را یک وظیفه ملی و شرعی می‌داند و مردم نیز آنهایی که پای انقلاب و کشور ایستاده و در انتخابات گذشته شرکت کرده‌اند بر اساس همان احساس وظیفه ملی و شرعی بوده است.
اما آنهایی هم که در انتخابات مشارکت نداشته‌اند، هیچ مؤاخذه نشده و بازخواست نشده‌اند این همان دموکراسی و مردم سالاری دینی مبتنی بر آزادی است که در ایران وجود دارد.
بسیاری از کشورهای دنیا حتی کشورهای غربی که مدعی آزادی و دموکراسی هستند قوانین سختی و بازدارنده‌ای در انتخابات خود دارند.
اکنون که انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان ترکیه برگزار شده همه سخن از مشارکت ۹۰درصدی مردم این کشور در انتخابات می‌گویند اما واقعیت ماجرا چیست؟
ترکیه جزو کشورهایی است که برای حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری، پارلمانی و شهرداری ها قواینی وضع کرده تا مردم بیشترین مشارکت را داشته باشند کشورهای دیگری هم وجود دارد که چنین قوانینی دارد و مردم باید به دلیل قوانین تنبیهی در انتخابات حاضر شوند.
حال اگر شهروندی در کشوری همچون ترکیه در انتخابات شرکت نداشته باشد چه اتفاقی برای او می‌افتد؟
اگر کسی در ترکیه در انتخابات شرکت نکند با جریمه و محرومیت از حقوق شهروندی و اجتماعی روبرو خواهد شد.
این قوانین قطعاً باعث می‌شود تا اکثریت مردم در انتخابات مشارکت کنند و اتحادیه اروپا هم از این مشارکت استقابل کرده و آن را یک دستاورد بزرگ بداند!
اما همین انتخابات در ایران برگزار می‌شود بدون آن که برای مردم اجبار و جریمه در نظر گرفته شده باشد، که تاکنون نیز با حضور حداکثری مردم بوده و اما همواره از سوی دشمنان با تخریب و مهندسی برگزار شدن متهم شده در حالی که تاکنون حتی یک نفر را در ایران نمی‌توان یافت که به دلیل رأی ندادن از حقوق شهروندی و اجتماعی خود محروم شده باشد.
انتخابات در ایران بر اساس اختیار است نه اجبار، اگر قوانین سخت در برخی کشورهای دنیا برای حضور اجباری مردم در انتخابات نباشد چه بسا درصد مشارکت حتی به ۵۰ درصد هم نرسد.
محمد صفری
