در دنیایی زندگی می‌کنیم که گوهری چون اعتماد دُر نایاب گشته و می‌رود تا نابود شود. اعتماد دو طرفه شرط برقراری ارتباط میان دو یا چند نفر و در جایگاه کلانتر میان دو کشور است و اگر هر یک از طرفین قابل اعتماد نباشند، یک طرف زیان خواهد دید و بدعهد سود خود را خواهد برد.
اعتماد زیاد به طرف مقابل یا به دلیل ساده انگاری و زیادی خوشبین بودن است یا دلیل دیگری دارد، مانند خیانت،که هر دو آن یک نتیجه را به دست می‌دهد. نتیجه اعتماد و ضربه خوردن از آن در بحث کلان آن خسارت جبران ناپذیر به کشور و مردم است.
می‌توان نمونه‌هایی را نام برد که برخی مسئولان در کشور با اعتمادی که به طرق مقابل خود داشتند، باعث زیان‌هایی به کشور شدند که نمونه بارز آن بحث هسته‌ای و مذاکراتی است که به توافق هسته‌ای یا همان برجام رسید.
رهبر معظم انقلاب دیروز در دیدار دانشمندان و کارکنان و کارشناسان صنعت هسته‌ای کشور، نسبت به اعتماد به خارجی‌ها هشدر دادند.
ضرورت بی‌اعتمادی به طرف‌های هسته‌ای، سومین حقیقت آشکارشده در چالش ۲۰ ساله هسته‌ای غرب با ایران بود که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره آن گفتند: طرف‌های هسته‌ای و آژانس در این سال‌ها وعده‌های زیادی دادند که عملی نشد و ما فهمیدیم به چه کسانی و کجاها باید اعتماد بکنیم یا نکنیم که درک این موضوع برای یک ملت بسیار مهم است؛ همچنانکه بابت بی‌توجهی به این مسئله، خیلی جاها ضربه خورده‌ایم.
اگر درباره اعتمادی که در جریان مسائل هسته‌ای ایران که به دروغ از سوی آمریکا و غرب در جهان منتشر شد نگاهی بیندازیم، اعتمادی که از ابتدای مسئله سازی آمریکا نسبت به فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای ایران شکل گرفت، باعث شد در زمان‌های گوناکون زیان به کشور وارد شود.
همان زمان که توافق ایران با تروئیکای اروپایی در حدود ۲۰ سال پیش در سعد آبادی اتفاق افتاد و آنها از اعتماد ایران سوء استفاده کردند تاکنون هیچ رفتار قابل اعتمادی از طرف مقابل دیده نشده است.
اما باز هم دیده می‌َشود همان‌هایی که تجربه و طعم بی اعتمادی غرب و آمریکا را چشیده‌اند سعی دارند شکست خود را توجیه کنند و باز هم حل مشکلات کشور را توافق و مصالحه با آمریکا و غرب معرفی کنند و حتی اقدامات بازدارنده‌ای که پس از پایان دوره مسئولیت آنها از سوی مجلس و دولت سیزدهم برای احقاق حق ایران به کار گرفته شده، نادرست و غلط بپندارند.
«پرهیز از تخطی از قانون مجلس در خصوص هسته‌ای» توصیه دیگری بود که رهبر انقلاب در این خصوص گفتند: بر خلاف تصور اشتباه برخی افراد، مصوبه مجلس، قانونی خوب و به نفع کشور و صنعت هسته‌ای است که باید به آن عمل شود و در دادن دسترسی‌ها و اطلاعات از آن تخطی نشود.
دولت تدبیر و امید قانون راهبردی مجلس را مانعی بر سر راه توافق هسته‌ای می‌داسنت در حالی که با وجود دستیابی به برجام، این توافق حاصلی برای ایران نداشت و آمریکا نیز به راحتی از آن خارج شد و ثابت کرد که اعتماد به آمریکا و غرب اشتباه بزرگی بود که دولت پیشین مرتکب آن شد.
این که روی سخن رهبر معظم انقلاب به چه اشخاصی است مشخص است و انتظار می‌رود آنهایی که با اشتباهات بزرگ خود باعث شکل گیری برجام شدند هنوز هم بر اشتباه خود پافشاری می‌کند، مواضع خود را تغییر داده یا کمترین انتظار از آنها سکوت اختیار کردند است.
نتیجه اعتماد آنها به آمریکا و غرب، توافقی شد که دست و پای ایران را بست اما آمریکا بدون هیچ هزینه‌ای از آن خارج شد و هنوز هم ایران درگیر توافق بی حاصل و خسارت محض آنهایی است که دیپلماسی التماسی را دنبال می‌کردند.
۲۰ حق هسته‌ای ایران بر اساس برجام، تا ابد ممنوع شده است که آن جمله می‌توان به ارسال دائمی سوخت مصرف شده در همه رآکتورهای اتمی اشاره کرد و محرومیت‌های دیگر که همه نتیجه برجامی است که هنوز برخی سنگ آن را به سینه می‌زنند.
محمد صفری
اعتماد زیاد به طرف مقابل یا به دلیل ساده انگاری و زیادی خوشبین بودن است یا دلیل دیگری دارد، مانند خیانت،که هر دو آن یک نتیجه را به دست می‌دهد. نتیجه اعتماد و ضربه خوردن از آن در بحث کلان آن خسارت جبران ناپذیر به کشور و مردم است.
می‌توان نمونه‌هایی را نام برد که برخی مسئولان در کشور با اعتمادی که به طرق مقابل خود داشتند، باعث زیان‌هایی به کشور شدند که نمونه بارز آن بحث هسته‌ای و مذاکراتی است که به توافق هسته‌ای یا همان برجام رسید.
رهبر معظم انقلاب دیروز در دیدار دانشمندان و کارکنان و کارشناسان صنعت هسته‌ای کشور، نسبت به اعتماد به خارجی‌ها هشدر دادند.
ضرورت بی‌اعتمادی به طرف‌های هسته‌ای، سومین حقیقت آشکارشده در چالش ۲۰ ساله هسته‌ای غرب با ایران بود که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای درباره آن گفتند: طرف‌های هسته‌ای و آژانس در این سال‌ها وعده‌های زیادی دادند که عملی نشد و ما فهمیدیم به چه کسانی و کجاها باید اعتماد بکنیم یا نکنیم که درک این موضوع برای یک ملت بسیار مهم است؛ همچنانکه بابت بی‌توجهی به این مسئله، خیلی جاها ضربه خورده‌ایم.
اگر درباره اعتمادی که در جریان مسائل هسته‌ای ایران که به دروغ از سوی آمریکا و غرب در جهان منتشر شد نگاهی بیندازیم، اعتمادی که از ابتدای مسئله سازی آمریکا نسبت به فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای ایران شکل گرفت، باعث شد در زمان‌های گوناکون زیان به کشور وارد شود.
همان زمان که توافق ایران با تروئیکای اروپایی در حدود ۲۰ سال پیش در سعد آبادی اتفاق افتاد و آنها از اعتماد ایران سوء استفاده کردند تاکنون هیچ رفتار قابل اعتمادی از طرف مقابل دیده نشده است.
اما باز هم دیده می‌َشود همان‌هایی که تجربه و طعم بی اعتمادی غرب و آمریکا را چشیده‌اند سعی دارند شکست خود را توجیه کنند و باز هم حل مشکلات کشور را توافق و مصالحه با آمریکا و غرب معرفی کنند و حتی اقدامات بازدارنده‌ای که پس از پایان دوره مسئولیت آنها از سوی مجلس و دولت سیزدهم برای احقاق حق ایران به کار گرفته شده، نادرست و غلط بپندارند.
«پرهیز از تخطی از قانون مجلس در خصوص هسته‌ای» توصیه دیگری بود که رهبر انقلاب در این خصوص گفتند: بر خلاف تصور اشتباه برخی افراد، مصوبه مجلس، قانونی خوب و به نفع کشور و صنعت هسته‌ای است که باید به آن عمل شود و در دادن دسترسی‌ها و اطلاعات از آن تخطی نشود.
دولت تدبیر و امید قانون راهبردی مجلس را مانعی بر سر راه توافق هسته‌ای می‌داسنت در حالی که با وجود دستیابی به برجام، این توافق حاصلی برای ایران نداشت و آمریکا نیز به راحتی از آن خارج شد و ثابت کرد که اعتماد به آمریکا و غرب اشتباه بزرگی بود که دولت پیشین مرتکب آن شد.
این که روی سخن رهبر معظم انقلاب به چه اشخاصی است مشخص است و انتظار می‌رود آنهایی که با اشتباهات بزرگ خود باعث شکل گیری برجام شدند هنوز هم بر اشتباه خود پافشاری می‌کند، مواضع خود را تغییر داده یا کمترین انتظار از آنها سکوت اختیار کردند است.
نتیجه اعتماد آنها به آمریکا و غرب، توافقی شد که دست و پای ایران را بست اما آمریکا بدون هیچ هزینه‌ای از آن خارج شد و هنوز هم ایران درگیر توافق بی حاصل و خسارت محض آنهایی است که دیپلماسی التماسی را دنبال می‌کردند.
۲۰ حق هسته‌ای ایران بر اساس برجام، تا ابد ممنوع شده است که آن جمله می‌توان به ارسال دائمی سوخت مصرف شده در همه رآکتورهای اتمی اشاره کرد و محرومیت‌های دیگر که همه نتیجه برجامی است که هنوز برخی سنگ آن را به سینه می‌زنند.
محمد صفری
