فاجعه انسانی در غزه با محوریت استمرار جنایات رژیم صهیونیستی و رفتار بی‌شرمانه غربی‌ها و برخی کشورهای عربی که به جای پایان دادن به توهش صهیونیست‌ها، اقدام به پرتاب کمک‌ها از آسمان برای مردم غزه کرده‌اند، در حالی همچنان اولویت افکار عمومی جهان است که در داخل آمریکا رخدادی قابل تامل روی داده است. بر اساس رویه‌ای که بیشتر جنبه انحصارگرایی دو جزب جمهوریخواه و دموکرات در انتخابات آمریکا را دارد در رویدادی به نام سه شنبه بزرگ طرفداران دو حزب در چند ایالت مامزد نهایی این احزاب را انتخاب و عملا روند انتخابات تا زمان برگزاری - آبان 1402- بر پایه همین افراد می‌چرخد و دیگران فرصتی برای رئیس جمهور شدن نمی‌یابند. چنانکه پیش بینی می‌شد بایدن رئیس جمهور فعلی آمریکا نامزد نهایی دموکرات‌ها باقی ماند و در اردوگاه جمهوریخواهان نیز ترامپ توانست اکثریت آرا را کسب و به احتمال زیاد نامزد نهایی این حزب گردد. انتخابات درون حزبی سه شنبه بزرگ در حالی برگزار شد که در باب آن چند نکته قابل توجه است.
نخست آنکه به رغم تبلیغات گسترده، گزارش‌ها نشانگر استقبال کم‌رنگ رای دهندگان به این انتخابات بوده است چنانکه مسئولان در شهر ریچموند، مرکز ایالت ویرجینیا عنوان کرده‌اند که مشارکت مردم در رای گیری «نصف انتظار» آنها بوده است. این مسئله در حالی روی داده است که یک هفته پیش یعنی همزمان با برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در ایران، آمریکایی‌ها ضمن زیر سوال بردن مشروعیت این انتخابات، مدعی شدند که به دلیل آزاد و عادلانه و منصفانه نبودن این انتخابات‌ها، مردم از مشارکت بالا در آن خودداری کرده‌اند. میلر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مدعی شد: «ما معتقدیم این انتخابات آزاد و عادلانه و منصفانه نیست. بسیاری رای دهندگان ایرانی نیز این ارزیابی را دارند. اینکه بسیاری در ایران تصمیم گرفتند در آن شرکت نکنند، جای تعجب نیست.» با استناد به همین اظهار نظر می‌توان گفت که بی‌تمایلی مردم آمریکا برای حضور در انتخابات سه شنبه بزرگ، برگرفته از تشریفاتی بودن، آزاد نبودن و عادلانه نبودن این انتخابات است که ابعاد دیگری از دروغین بودن ادعاهای حقوق بشری و دمکراتیک آمریکا را آشکار می سازد. آمریکایی که توان برگزاری انتخاباتی سالم، آزاد و عادلانه را ندارد قطعا حق ندارد در باب انتخابات در سایر کشورها اظهار نظر داشته باشد.
دوم آنکه همزمان با آشکارتر شدن ورود ترامپ به عرصه انتخابات و حتی احتمال بازگشت وی به کاخ سفید، برخی در داخل و خارج ایران، ضمن هشدار در باب پیامدهای این مسئله، خواستار بهره‌گیری از فرصت باقی مانده تا پاییز 1403 برای مذاکره با بایدن شده‌اند تا به اصطلاح از خطراط پیروزی ترامپ برای کشور کاسته شود. این رویکرد آینده نگرایانه در حالی مطرح می‌شود که نگاهی به کارنامه سه ساله بایدن نکاتی قابل توجه را نشان می‌دهد.
اولا در قبال ایران، بایدن نیز همچون ترامپ تحریم‌های ضد ایرانی را حفظ کرده، به رغم ادعای رویکرد به احیای برجام در نهایت زیر میز زده و حتی حاضر به اجرای هیچ کدام از تعهدات برجامی آمریکا نشده است، در صحنه جهانی با ادعایی همچون همراهی پهپادهای ایرانی با روسیه و یا حقوق بشر به ایران هراسی پرداخته و از پاییز سال گذشته تا به امروز نیز رسما گرفتار‌سازی ایران در اغتشاش و چند پاره شدن را رقم‌زده است.
ثانیا در صحنه جهانی نیز بایدن در طول پنج ماه اخیر جز حمایت از نسل کشی در غزه و حمایت از رژیم صهیونیستی کارکردی نداشته است. بایدن با فرار از افغانستان در حالی غیر قابل اعتماد بودنش را آشکارتر ساخت که حتی او به متحدان اروپایی‌اش نیز رحم نکرده و دو سال است که آنها را گرفتار جنگ اوکراین علیه روسیه ساخته است. جنگی که در ظاهر با نام حمایت از اروپا برابر روسیه بوده حال آنکه دیروز آستین وزیر دفاع آمریکا رسما عنوان می کند جنگ اوکراین منافع اقتصادی بسیاری برای آمریکا داشته است. مکرون رئیس جمهور فرانسه بارها اعتراض خود را به فروش چهار برابر قیمتی گاز آمریکا به اروپا اعلام کرده است. مجموع این تحولات و ده‌ها اقدام دیگر بایدن نشان می‌دهد که تفاوتی میان بایدن و ترامپ وجود ندارد لذا، مذاکره با بایدن برای گرفتار نیامدن در بازی ترامپ اشتباهی محاسباتی با ضررهای بسیار برای ایران است. تنها گزینه چه در قبال بایدن و چه ترامپ، قوی کردن کشور است که با همدلی و اتحاد ملی و فعالیت بیشتر دولتمردان جهت رفع کاستی‌ها و نیازهای مردم از جمله در حوزه اقتصادی صورت می‌گیرد.
نخست آنکه به رغم تبلیغات گسترده، گزارش‌ها نشانگر استقبال کم‌رنگ رای دهندگان به این انتخابات بوده است چنانکه مسئولان در شهر ریچموند، مرکز ایالت ویرجینیا عنوان کرده‌اند که مشارکت مردم در رای گیری «نصف انتظار» آنها بوده است. این مسئله در حالی روی داده است که یک هفته پیش یعنی همزمان با برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در ایران، آمریکایی‌ها ضمن زیر سوال بردن مشروعیت این انتخابات، مدعی شدند که به دلیل آزاد و عادلانه و منصفانه نبودن این انتخابات‌ها، مردم از مشارکت بالا در آن خودداری کرده‌اند. میلر سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مدعی شد: «ما معتقدیم این انتخابات آزاد و عادلانه و منصفانه نیست. بسیاری رای دهندگان ایرانی نیز این ارزیابی را دارند. اینکه بسیاری در ایران تصمیم گرفتند در آن شرکت نکنند، جای تعجب نیست.» با استناد به همین اظهار نظر می‌توان گفت که بی‌تمایلی مردم آمریکا برای حضور در انتخابات سه شنبه بزرگ، برگرفته از تشریفاتی بودن، آزاد نبودن و عادلانه نبودن این انتخابات است که ابعاد دیگری از دروغین بودن ادعاهای حقوق بشری و دمکراتیک آمریکا را آشکار می سازد. آمریکایی که توان برگزاری انتخاباتی سالم، آزاد و عادلانه را ندارد قطعا حق ندارد در باب انتخابات در سایر کشورها اظهار نظر داشته باشد.
دوم آنکه همزمان با آشکارتر شدن ورود ترامپ به عرصه انتخابات و حتی احتمال بازگشت وی به کاخ سفید، برخی در داخل و خارج ایران، ضمن هشدار در باب پیامدهای این مسئله، خواستار بهره‌گیری از فرصت باقی مانده تا پاییز 1403 برای مذاکره با بایدن شده‌اند تا به اصطلاح از خطراط پیروزی ترامپ برای کشور کاسته شود. این رویکرد آینده نگرایانه در حالی مطرح می‌شود که نگاهی به کارنامه سه ساله بایدن نکاتی قابل توجه را نشان می‌دهد.
اولا در قبال ایران، بایدن نیز همچون ترامپ تحریم‌های ضد ایرانی را حفظ کرده، به رغم ادعای رویکرد به احیای برجام در نهایت زیر میز زده و حتی حاضر به اجرای هیچ کدام از تعهدات برجامی آمریکا نشده است، در صحنه جهانی با ادعایی همچون همراهی پهپادهای ایرانی با روسیه و یا حقوق بشر به ایران هراسی پرداخته و از پاییز سال گذشته تا به امروز نیز رسما گرفتار‌سازی ایران در اغتشاش و چند پاره شدن را رقم‌زده است.
ثانیا در صحنه جهانی نیز بایدن در طول پنج ماه اخیر جز حمایت از نسل کشی در غزه و حمایت از رژیم صهیونیستی کارکردی نداشته است. بایدن با فرار از افغانستان در حالی غیر قابل اعتماد بودنش را آشکارتر ساخت که حتی او به متحدان اروپایی‌اش نیز رحم نکرده و دو سال است که آنها را گرفتار جنگ اوکراین علیه روسیه ساخته است. جنگی که در ظاهر با نام حمایت از اروپا برابر روسیه بوده حال آنکه دیروز آستین وزیر دفاع آمریکا رسما عنوان می کند جنگ اوکراین منافع اقتصادی بسیاری برای آمریکا داشته است. مکرون رئیس جمهور فرانسه بارها اعتراض خود را به فروش چهار برابر قیمتی گاز آمریکا به اروپا اعلام کرده است. مجموع این تحولات و ده‌ها اقدام دیگر بایدن نشان می‌دهد که تفاوتی میان بایدن و ترامپ وجود ندارد لذا، مذاکره با بایدن برای گرفتار نیامدن در بازی ترامپ اشتباهی محاسباتی با ضررهای بسیار برای ایران است. تنها گزینه چه در قبال بایدن و چه ترامپ، قوی کردن کشور است که با همدلی و اتحاد ملی و فعالیت بیشتر دولتمردان جهت رفع کاستی‌ها و نیازهای مردم از جمله در حوزه اقتصادی صورت می‌گیرد.
قاسم غفوری
