فلسطین همچنان به عنوان اصلی ترین محور مسئله جهان اسلام است که طی سالهای اخیر به دلیل بحرانهای تحمیلی به منطقه از جمله بحران تروریسم و نیز جنایات نیروهای خارجی به حاشیه رفته و موجب شده تا صهیونیستها از این فرصت استفاده کرده و هر روز ابعاد جدیدی از اشغالگری و جنایت علیه ملت فلسطین را اجرا کنند. نگاهی ریشهای به مسئله فلسطین نشان میدهد که ریشه این وضعیت را در تحرکات انگلیسیها جستجو کرد که ابتدا در ۱۹۱۶ با قرار داد سایش پیکو فلسطین را تجزیه و زمینه را برای اشغال این سرزمین فراهم کردند. دوم نوامبر ۱۹۱۷ آرتور جیمز بالفور وزیر خارجه وقت انگلیس نامهای به والتر روچیلد سیاستمدار یهودی و عضو مجلس عوام انگلیس در آن زمان فرستاد و از موافقت لندن با ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین خبر داد.
این نامه سرآغاز اشغال فلسطین، آواره کردن مردم آن و تأسیس رژیم جعلی اسرائیل به شمار میرود. از آن زمان انگلیسیها اشغال و آواره سازی فلسطینی را اجرا کردند تا اینکه در سال ۱۹۴۸ رسما اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی را اعلام نمودند. از آن زمان به بعد نیز در جنگهای میان اعراب و رژیم صهیونیستی همواره حامی صهیونیستها بودهاند. طی چند دهه اخیر نیز با افزایش نقش آمریکا در منطقه، انگلیسیها نقش پنهانی در این عرصه در پیش گرفته و تلاش کردهاند در کنار حمایت از این رژیم چنان رفتار کنند که به اصطلاح موجب رنجش کشورهای اسلامی نشود تا بتوانند غارت این کشورها را نیز اجرا سازند. نکته قابل توجه آنکه از زمان بالفور تاکنون فلسطین در مقاطع مختلف قربانی چینن اعلامیهها و توافقاتی شده که کمپ دیوید، غزه اریحا، اوسلو نمودی از آن است که هر کدام بخشهایی از فلسطین را به نابودی کشاند. اکنون نیز آمریکا با ادعای معامله قرن ادامه این راه را می پیماید و به دنبال حذف مسئله آوارگان فلسطینی، واگذاری کامل قدس به صهیونیستها و نابودی کامل فلسطین است.
مروری بر آنچه طی این چند دهه بر فلسطین رفته است یک اصل را نشان میدهد و آن اینکه هیچ معاهده صلح و پیمانی نبوده که به نفع حقوق ملت فلسطین باشد و هر کدام از آنها به نوعی بخشی از فلسطین را به نابودی کشانده است. نکته مهم دیگر آنکه کشورهای غربی نیز هیچگاه به فکر مردم فلسطین نبوده و تمام برنامههای آنها در حمایت از صهیونیستها بوده است. کشورهای عربی نیز هر چند ادعای حمایت از فلسطین سر دادهاند نیز در یا نتوانستهاند و یا اینکه ارادهای برای حمایت از فلسطین نداشتهاند. نکته مهم آنکه هر زمان فلسطینیها در قالب انتفاضه روی به مقاومت آوردهاند توانستهاند دشمن را مغلوب کنند که جنگهای ۲۲، ۸ و ۵۱ روزه غزه نمودی از این مهم است. با توجه به این شرایط به خوبی می توان دریافت که تنها راه ملت فلسطین برای تحقق حقوقشان رویکرد به مقاومت است و گزینهای جز این نمیتواند نتیجهای برای آنها جز اشغال سرزمینشان به همراه داشته باشد.
نویسنده: علی تتماج