طی هفتههای اخیر تنشها میان آمریکا و روسیه ابعاد تازهتری گرفته است. تنشی که محور آن را در افغانستان میتوان مشاهده کرد. روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به نقل از چند مقامات اطلاعاتی آمریکا که نامشان ذکر نشده، گزارش داد که روسیه به افراط گرایان وابسته به گروه طالبان برای ترور نیروهای نظامی آمریکا و ائتلاف در افغانستان جایزه میدهد. این گزارش که از سوی مقامات روسیه تکذیب شده است در داخل آمریکا به یک مسئله جدی مبدل شده است و حتی کار به کنگره کشیده شده است. در این میان ژنرال مارک میلی رئیس ستاد ارتش آمریکا در نشست استماع کنگره اظهار داشت که ایالات متحده هیچگونه مدرک آشکاری دال بر اعطای جایزه از سوی روسیه به شبه نظامیان طالبان برای کشتن نظامیان آمریکایی در دست ندارد. اما در مقابل اسپر وزیر دفاع آمریکا صدور فرمان برای بررسی گزارش جنجالی رابطه طالبان با روسیه را تائید کرد. حال این سوال مطرح است که این وضعیت چه تاثیری بر وضعیت داخلی آمریکا دارد و چرا از سوی هر دو جناح دموکرات و جمهوریخواه مورد توجه قرار گرفته است؟ در یک سوی معادله دموکراتها قرار دارند که برآنند تا ضعف دولت ترامپ در حوزه داخلی و خارجی را برجسته و وی را فردی وابسته نشان دهند که توان اداره آمریکا را ندارد. جنجال سازی دموکراتها درباره عملکرد آمریکا در افغانستان از جمله ادعای آنها در روسیه را می توان ادامه مواضع آنها در طول ۴ سال گذشته دانست که همواره ترامپ را وابسته به روسیه نشان دادهاند چنانکه همچنان ادعای دخالت روسیه در انتخابات آمریکا مطرح میشود. این روند چنان است که حتی جو بایدن نامزد دموکراتها در انتخابات از ترامپ به عنوان توله سگی یاد میکند که روسها غلاده وی را در دست دارند. اما در سوی دیگر معادله ترامپ و دموکراتها نیز هر چند ادعای نیویورک تایمز برایشان هزینه آور شده اما آنها نیز به دنبال بهره برداری از این وضعیت هستند. یافتن توجیهی برای ادامه اشغال افغانستان به بهانه مقابله با نفوذ روسیه، ادامه مذاکره با طالبان به عنوان راهکار ضد روسی، و نیز انحراف افکار عمومی آمریکا از وضعیت داخلی به خارج از کشور با ادعای لزوم مقابله با دشمنی به نام روسیه از ابعاد این طراحی را تشکیل میدهد. به هر تقدیر آنچه در رفتار مقامات آمریکا از دموکرات و جمهوریخواه مشاهده میشود آن است که هر کدام برآنند تا از مسئله افغانستان به عنوان مولفهای انتخاباتی بهره گیرند در حالی که هیچ کدام بر یک مهم اشارهای ندارند و آن اینکه ۱۹ سال حضور آمریکا در افغانستان جز کشتار و هزینه شدن میلیاردها دلار هیچ دستاوردی برای افغانستان و حتی آمریکا نداشته و تنها گزینه نهایی فرار آمریکا از افغانستان است چنانکه شوروی سابق و انگلیس پیش از این محکوم به این فرار شدند.
نویسنده: فرامرز اصغری